پیش آگهی و مدت زمان فلبیت
حاد فلبیت معمولاً خود محدود می شود ، به این معنی که می تواند پس از مدتی حتی بدون درمان بهبود یابد. علیرغم دوره معمولاً خفیف بیماری ، برخی از عوارض شناخته شده است: از نظر آماری ، از هر XNUMX بیمار یک نفر ، التهاب وریدهای سطحی به سمت پایین گسترش می یابد پا رگها در دوره بعدی بیماری. به خصوص پس از آن خطر عمیق رگ ترومبوز بسیار زیاد است
در این موارد ، برای جلوگیری از ایجاد لخته در همه رگ ها ، باید از همان ابتدا درمان ضد انعقادی در نظر گرفته شود. به ندرت عفونت باکتریایی منجر به تشکیل یک می شود آبسه و سایر علائم همراه علاوه بر التهاب. علائم اصلی در اینجا وجود دارد تب, خستگی و احساس لنگی بودن
مدت زمان a فلبیت در بیشتر موارد فقط چند روز است. بیمار به زودی بهبود پیدا می کند. در موارد شدید یا اگر التهاب به وریدهای عمیق تری منتقل شود ، گسترش آن در طی چندین هفته نیز امکان پذیر است.
پیشگیری
بهترین اقدام پیشگیری برای پیشگیری فلبیت پیاده روی مکرر است و در حال اجرا. باید مراقب بود که بیش از حد در یک مکان نایستد. هنگام نشستن و شب توصیه می شود - مخصوصاً در موارد قبلی رگهای واریسی - پاهای خود را بالا ببرید و از روی آنها عبور نکنید. آ باند فشاری یا جوراب های ساپورت سازگار نیز می توانند خطر ابتلا به فلبیت را کاهش دهند.
اگر این اقدامات امکان پذیر نباشد ، به عنوان مثال ، بیمار نمی تواند تختخواب خود را ترک کند ، و اگر قبلاً مشکوک به التهاب رگ (به عنوان مثال بزرگ پا رگ، ورید صافن بزرگ) ، ضد انعقاد پیشگیری با تزریقات حاوی اصطلاحاً دوز پایین هپارین توصیه می شود تا زمانی که بیمار بتواند دوباره تخت را ترک کند یا التهاب بهبود یابد. از زمان تلفظ شده رگهای واریسی از جمله عوامل خطر ابتلا به فلبیت هستند ، درمان علalی این مشکل نیز در مراحل پیشرفته توصیه می شود. روشهای مختلف جراحی برای این منظور در دسترس است.
با توجه به فلبیت بازوها ، احتیاط بهترین پیشگیری است. رعایت بهداشت و احتیاط در تزریق و تزریق باید امری طبیعی باشد. سوندهای وریدی ساکن و سایر مواد خارجی باید فقط تا زمانی که ضروری است بر روی بیمار باقی بمانند.
