لنفاوی غده سرطان یک انحطاط بدخیم از سلولهای است سیستم لنفاوی، از جمله لنف مایع و گره های لنفاوی. لنفاوی غده سرطان به دو زیر گروه تقسیم می شود: 1. لنفوم هوچکین و 2. غیرلنفوم هوچکین لنفوم هوچکین با تکرار 3 مورد جدید در هر 100,000 نفر رخ می دهد.
غیر-لنفوم هوچکین بیشتر با فرکانس 12 در هر 100,000 ساکن اتفاق می افتد. امروزه ، طیف وسیعی از استراتژی های درمانی وجود دارد که ممکن است شامل آنها باشد شیمی درمانی و تابش برای هر بیمار یک تنظیم درمانی فردی لازم است. بنابراین ، عواملی مانند: نقش مهمی در تصمیم گیری در مورد نحوه درمان دارند.
- سن
- سایر بیماری های همزمان
- مرحله بیماری و
- تشکیل متاستازها
امید به زندگی با سرطان غده لنفاوی
به راحتی نمی توان گفت که طول عمر در غدد لنفاوی چقدر است سرطان وجود دارد ، زیرا بسیاری از عوامل در تعیین بقای مورد انتظار نقش دارند. اول از همه ، باید بررسی شود که آیا یک بیمار مبتلا به هاچکین است یا غیر هوچکین سرطان غده لنفاوی. سپس ، سن بیمار و بیماری های همراه با آن که قبلاً در بیمار قبل از شروع سرطان وجود داشته است ، در نظر گرفته می شود.
همچنین مهم است که بیمار چگونه به یک درمان آغاز شده پاسخ می دهد. اگر به دلیل عوارض جانبی یا ضعف عمومی ، مجبور به درمان زودهنگام شوید شرط، امید به زندگی نیز خراب می شود. اگر به اصطلاح درمان خط اول موفقیت آمیز باشد ، امید به زندگی بهبود می یابد ، اما در صورت عود (عود) و درمان دوم ضروری کاهش می یابد.
توجه به این نکته نیز مهم است که اگرچه ممکن است در برخی موارد پیش آگهی سرطان خوب باشد ، اما آسیب طولانی مدت ناشی از درمان لازم با مدت زمان زنده ماندن جبران می شود. برای تعیین پیش آگهی ، به اصطلاح مرحله بندی انجام می شود. این یک سری اقدامات تشخیصی است که نشان می دهد سرطان تا چه حد پیشرفت کرده است.
بر اساس مرحله بندی ، می توان سرطان را به یک مرحله اختصاص داد. بنابراین مرحله بندی برای نوع و مدت زمان شروع درمان تعیین کننده است و ابتدا برای هر بیمار سرطانی انجام می شود. هاچکین لنفوم به مراحل محدودی تقسیم شده است که هنوز اندازه گیری نکرده اند.
فقط یک ایستگاه غدد لنفاوی تحت تأثیر قرار گرفته و بیمار به اصطلاح رنج نمی برد علائم B (عرق شبانه ، تب و کاهش وزن). در مراحل محدود ، بیماران پیش آگهی خوبی دارند. بیش از 90٪ بیماران 5 سال آینده زنده می مانند.
در مرحله به اصطلاح متوسط (مرحله ای از شدت بین مرحله محدود و پیشرفته) تقریباً کمتر از 90٪ و در مرحله پیشرفته حدود 88٪ بیمارانی است که بعد از 5 سال هنوز زنده هستند. در غیر هاجکین لنفوم، که هنوز زیر گروههای زیادی وجود دارد ، میانگین میزان بقا 10 سال است ، از جمله دوره های بیماری با نرخ بقا بین 2 تا 20 سال. طول بقا به زمان تشخیص ، نوع درمان انتخاب شده و میزان عوارض درمان بستگی دارد.
در تعیین احتمال بقا ، اصطلاحاً شاخص تلنگر شناسایی شده است. این شامل عوامل خطر و احتمال عود است سرطان غده لنفاوی. بنابراین ، اگر بیماران هیچ عامل خطر یا فقط یک عامل خطر نداشته باشند ، بقا 10 ساله 70٪ خواهد داشت.
با داشتن 2 عامل خطر ، احتمال زنده ماندن آنها کمتر از 50٪ و با بیش از 2 عامل خطر ، احتمال زنده ماندن بیماران بعد از 10 سال 30٪ خواهد بود. هرچه عوامل خطر بیشتر باشد ، خطر عود نیز بیشتر است ، یعنی خطر بازگشت بیماری حتی با درمان نیز وجود دارد. در مقایسه با سایر سرطان ها ، هاچکین لنفوم شانس بهبودی دارد.
با این حال ، عوامل تعیین کننده از جمله موارد دیگر ، زمان تشخیص بیماری ، پیشرفت بیماری و در کدام موارد است. شرط بیمار است و چگونه می تواند درمان را بپذیرد. با تشخیص زودرس ، هنوز مرحله پیشرفت بیماری نیست و خوب است شرط از بیمار ، احتمال بهبودی 95 است. با این وجود ، درمان های اعمال شده نمی توانند عوارض جانبی قابل توجهی نداشته باشند ، که می تواند منجر به آسیب دیررس حتی در آینده دور شود.
همچنین توسعه سایر سرطان ها توسط انجام شده امکان پذیر است شیمی درمانی و / یا تابش. در مراحل پیشرفته بیماری ، شانس درمان به طور موقت به کمتر از 10٪ کاهش می یابد. در اکثر موارد ، درمان بلافاصله پس از تشخیص آغاز می شود. این شامل ترکیبی از شیمی درمانی و تابش
در موارد بسیار کمی ، بیماری در زمان تشخیص تاکنون پیشرفت کرده است که درمان اصلاً نباید آغاز شود. با این حال ، گاهی اوقات ، اگر بهبود مورد انتظار اتفاق نیفتد یا بیمار نسبت به داروها و / یا اشعه تاب ندارد ، برای جلوگیری از ضعیف شدن بدن بیش از حد لازم ، ممکن است درمان متوقف شود. اطلاعات بیشتر را می توانید در اینجا بیابید: شانس بهبود سرطان غده لنفاوی
