برای جلوگیری از اثنی عشر زخم (زخم اثنی عشر) ، باید به کاهش فرد توجه شود عوامل خطر.
عوامل خطر رفتاری
- رژیم غذایی
- مصرف زیاد مونو و ساکاریدها مانند محصولات آرد سفید و محصولات قنادی
- مصرف نادر امگا 3 و -6 اسیدهای چرب.
- مصرف بیش از حد نمک خوراکی
- کمبود ریز مغذی ها (مواد حیاتی) - به پیشگیری با ریز مغذی ها مراجعه کنید.
- مصرف مواد محرک
- قهوه (پرمصرف)
- الکل
- تنباکو (سیگار کشیدن)
- استفاده مواد مخدر
- كوكائين
- وضعیت روانی - اجتماعی
دارو
- مهار کننده های استیل کولین استراز (donezepil ، گالانتامین, ریواستیگمین).
- آلدوسترون آنتاگونیست ها (اپلرونون ، اسپیرونولاکتون).
- ضد درد
- ضد التهاب غیر استروئیدی داروهای (NSAIDs) ، غیر استروئیدی /NSAID (داروهای ضد انعقادی غیراستروئیدی - استیل سالیسیلیک اسید (ASA) ، acemeatcin ، دیکلوفناک, etoricoxib, ایندومتاسین, ایبوپروفن, کتوپروفن, ملوکسیکام, ناپروکسن, phenylbutazone پیروکسیکام) استفاده همزمان از گلوكوكورتيكوئيدها احتمال بیماری را با ضریب 15 افزایش می دهد.
- بیسفسفونات
- هورمون ها
- گلوکوکورتیکوئیدها (الکلومتازون ، بتامتازون والرات ، بودزونید ، فلوتیکازون ، هالومتازون ، هیدروکورتیزون ، متیل پردنیزولون ، ممتازون ، پردنی کربات ، پردنیزون ، پردنیزولون) [به ویژه در ترکیب با NSAID ها (داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی)]
- سرکوب کننده سیستم ایمنی (مایکوفنولات موفتیل).
- کلرید پتاسیم
- بازدارنده های تجمع پلاکت - استیل سالیسیلیک اسید (ASA) ، کلوپیدوگرل.
- داروهای سیتوستاتیک
