پیشگیری از ترومبوز ناشی از دارو

داروهای زیر برای پیشگیری از ترومبوز استفاده می شود:

  • هپارین
  • پنتاساکارید فونداپارینوکس (Arixtra®)
  • استیل سالیسیلیک اسید
  • داروهای ضد انعقاد خوراکی
  • مهار کننده های ترومبین

توجه داشته باشید

اطلاعات عمومی در مورد پروفیلاکسی ترومبوز را می توان در صفحه اصلی با موضوع: پروفیلاکسی ترومبوز یافت

هپارین ها

اولین گروه بزرگ داروهای ضد انعقادی برای پیشگیری از ترومبوآمبولی ، هپارین ها هستند. آنها به عنوان یک اقدام پیشگیرانه در طول مداخلات جراحی و همچنین در پزشکی محافظه کار استفاده می شود. همچنین می تواند در موارد وجود وریدی مورد استفاده قرار گیرد ترومبوز یا ریوی آمبولی.

هپارین یک ضد انعقاد طبیعی است که به طور طبیعی در سلولهای خاصی نیز وجود دارد. این سلول ها گرانولوسیت بازوفیل و ماست سل هستند. این ماده به یک ماده ضد انعقادی در بدن به نام آنتی هورمبین متصل می شود ، یک مجموعه با آن تشکیل می دهد و بنابراین اثربخشی آن را افزایش می دهد.

این عوامل مختلف را در آبشار انعقادی مهار می کند و بنابراین از تشکیل ترومبوز جلوگیری می کند یا لیزر ترومبین (آنزیم خون آبشار انعقادی). هپارین ها به هپارین های شکسته نشده (UFH) و هپارین های با وزن مولکولی کم (NMH) تقسیم می شوند. هپارین های تقسیم شده با وزن مولکولی کم امروزه بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند زیرا فراهمی زیستی بهتر و مدت زمان طولانی تری از عمل دارند تا هپارین های شکسته نشده.

نمونه هایی از هپارین های شکسته نشده عبارتند از:

  • Liquemin® ،
  • کلسیپارین®
  • Clexane® ،
  • Mono-Emolex® ،
  • Fragmin® ،
  • اینوههپ®

هپارین ها یا با دور زدن دستگاه گوارش (به صورت تزریقی ، وریدی) یا زیر پوست (به صورت زیر جلدی) با تزریق استفاده می شوند. در حین بارداری, هپارین نمی تواند بر اساس جنین از طریق جریان خون ، یعنی نمی تواند از طریق آن عبور کند جفت. در نتیجه مصرف بیش از حد ، خونریزی داخل یا بعد از عمل ممکن است رخ دهد.

هپارین ها به عنوان دارو از حیوانات (خوک ، گاو) تهیه می شوند ، بنابراین ممکن است واکنش های آلرژیک رخ دهد. خون پلاکت همچنین می تواند تحت تأثیر قرار گیرد و در نتیجه تعداد آنها خیلی کم باشد (ترومبوسیتوپنی) مصرف طولانی مدت می تواند منجر به از دست دادن استخوان شود.

برگشت پذیر ، با این حال ، یک امکان پذیر است ریزش مو. تعامل می تواند با داروهایی که مانع عملکرد آن می شوند ، ایجاد شود خون پلاکت، به اصطلاح بازدارنده های تجمع پلاکت ، به طوری که خطر خونریزی افزایش می یابد. از طرف دیگر ، اثر هپارین با اثر متقابل با داروهایی مانند خاص مهار می شود

  • آنتی بیوتیک ها (تتراسایکلین ها) ،
  • داروهای آلرژی (آنتی هیستامین) ،
  • قلب دارو (گلیکوزیدهای قلبی).

پارامترهای آزمایشگاهی زیر باید به طور منظم در طول هپارین درمانی بررسی شوند:

  • APTT ، زمان ترومبین در درمان هپارین تجزیه نشده
  • آزمایش Anit-Xa برای درمان هپارین با وزن مولکولی کم