پر کردن های پلاستیکی در دندان ها: مزایا و معایب

پرکننده پلاستیکی چیست؟

کامپوزیت ها که به عنوان پرکننده های پلاستیکی شناخته می شوند، مواد پرکننده همرنگ دندان هستند که برای درمان نقایص دندان مانند مواردی که در اثر پوسیدگی ایجاد می شوند، استفاده می شود. تقریباً 80 درصد نمک اسید سیلیسیک یا ذرات بسیار ریز شیشه و حدود 20 درصد پلاستیک هستند.

پرکننده پلاستیکی چه زمانی ساخته می شود؟

پلاستیک برای پر کردن بسیاری از عیوب در دندان های قدامی و همچنین در دندان های خلفی استفاده می شود. سوراخ با پر کردن کامپوزیت بسته می شود. داخل دندان و عصب حساس دندان دیگر در معرض دید قرار نمی گیرند.

چگونه یک پرکننده پلاستیکی وارد می شود؟

مزایای پر کردن رزین چیست؟

یک پرکننده پلاستیکی یک نتیجه بصری منسجم ایجاد می کند، زیرا کامپوزیت ها را می توان از نظر رنگ با دندان ها مطابقت داد. این به ویژه برای دندان های جلویی مفید است.

پر کردن پلاستیک نه تنها بارهای جویدن زیادی را تحمل می کند، بلکه ماده دندان را با اتصال به ماده باندینگ تثبیت می کند.

واکنش های آلرژیک به کامپوزیت ها به سختی شناخته شده است.

معایب پرکننده کامپوزیت چیست؟

در طول پخت، پرکننده کامپوزیت بسیار کمی منقبض می شود. این می تواند باعث ایجاد یک شکاف حداقلی بین مواد پرکننده و ماده دندان شود که در آن پوسیدگی دوباره ایجاد می شود.

تولید و قرار دادن یک پرکننده کامپوزیت پیچیده‌تر و گران‌تر از پرکننده‌های آمالگام است. بنابراین، در منطقه پسین، شرکت های بیمه سلامت فقط هزینه ها را به نسبت (به میزان پر کردن آمالگام) پوشش می دهند. در مقابل، هزینه های پر کردن کامپوزیت همرنگ دندان (در تکنیک تک لایه) در ناحیه قدامی قابل مشاهده به طور کامل پوشش داده می شود.