پاره شدن تاندون اکستنسور انگشت

معرفی

تاندون اکستانسور a انگشت می تواند به دلیل یک حادثه یا تغییرات دژنراتیو پاره شود. چنین پارگی به خصوص در تصادفات ورزشی غیر معمول نیست. بین پارگی در ناحیه فالانژ دیستال تمایز قائل می شود انگشت و پارگی کامل تاندون نزدیک کف دست.

علت

شایعترین وقوع یک انگشت پارگی تاندون روی انگشت چهارم ، انگشت حلقه است. علت ممکن است التهاب طولانی مدت تاندون (تاندوزینوویت) به دلیل بیماری روماتیسمی باشد. با این حال ، تاندون اکستانسور همچنین می تواند در هنگام ضربه یا هنگام کشش بیشتر انگشت ، مانند ورزش های توپی یا هنگام خوابیدن ، پاره شود.

نشانه ها

در ابتدا ، بیماران از کاهش قابل توجه قدرت هنگام کشیده شدن انگشت آسیب دیده شکایت دارند. پسوند فعال در مفصل آسیب دیده پس دیگر امکان پذیر نیست. از آنجا که به طور معمول وجود دارد تعادل بین عضلات انگشت ، در مورد پارگی تاندون اکستانسور ، تاندون خم کننده غالب است.

این باعث می شود که آسیب به وضوح از خارج قابل مشاهده باشد ، زیرا انگشت آسیب دیده در حالت خم شدن بیش از حد قرار دارد. به عنوان یک قاعده ، اشک با یک تیراندازی قوی ، کوتاه و همراه است درد. سپس تورم و احتمالاً خونریزی روی انگشت آسیب دیده وجود دارد.

به ویژه در بیماران مبتلا به یک بیماری روماتیسمی مزمن ، درد اغلب غایب است ، به طوری که زمان واقعی آسیب دیدگی اغلب به یاد نمی آید. این مقاله همچنین ممکن است مورد توجه شما قرار گیرد:

• درد در انگشت کوچک

در لحظه مجروحیت ، ممکن است یک تیراندازی کوتاه و چاقوکشی انجام شود درد در انگشت علت این امر پارگی و پارگی تاندون در بافت است.

اغلب بعد از آسیب درد دیگری رخ نمی دهد. با این حال ، ممکن است آسیب دیدگی همراه با آسیب های جزئی در بافت ، کبودی و تورم ایجاد کند. به دلیل تحریک در بافت ، پارگی تاندون اکستنسور می تواند تحت فشار چند روز پس از آسیب دردناک باشد.

در دوره بعدی ، اما اشک درد ایجاد نمی کند. فقط کسری پسوند و کاهش قدرت وجود دارد ، به همین دلیل بسیاری از افراد مبتلا فقط دیر با پزشک مشورت می کنند. وقتی تاندون اکستنسور انگشت پاره می شود ، فرآیندهای التهابی موضعی به ندرت اتفاق می افتد. آسیب در بافت همیشه می تواند همراه با آسیب دیدگی همزمان ، خونریزی ، درد ، تورم ، قرمزی و حرکت محدود باشد. با این حال ، این التهاب موضعی معمولاً ظرف چند روز فروکش می کند.

امکانات عیب شناسی

در بیشتر موارد ، تصویر بالینی آسیب برای تشخیص موقت کافی است. انگشت آسیب دیده در وضعیت خمیدگی شدید قرار دارد ، گسترش فعال انگشت دیگر امکان پذیر نیست. با این حال ، اگر مفصل آسیب نبیند ، ممکن است گسترش غیرفعال توسط پزشک امکان پذیر باشد.

این یک تمایز تشخیصی مهم است ، زیرا درمان به آن بستگی دارد. در برخی موارد ، تجزیه و تحلیل روند حادثه می تواند به یافتن تشخیص کمک کند. به منظور رد کردن مفصل شرط و شکستگی استخوان ، اشعه ایکس می تواند گرفته شود

با این حال، تاندون ها و عضلات انگشتان در اینجا قابل مشاهده نیستند. این موارد را می توان با استفاده از توموگرافی (تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRT) یا توموگرافی رایانه ای (CT)) بررسی کرد. در برخی موارد ، مشاهده این امکان نیز وجود دارد تاندون ها انگشتان با استفاده از سونوگرافی.

علاوه بر این ، همه انگشتان دیگر دست ، و همچنین انگشتان دست خون گردش خون و حساسیت نیز باید در معاینه بالینی بررسی شود. به این ترتیب آسیب شدید عروقی یا آسیب عصبی قابل استثنا است. اگر فقط قسمت کوچکی از تاندون اکستانسور در فالانکس انتهایی انگشت پاره شود ، درمان جراحی معمولاً لازم نیست.

درمان آتل معمولاً کافی است. با این حال ، برای دستیابی به نتیجه نهایی خوب ، نباید این کار را زودهنگام از بین برد. به عنوان یک قاعده ، درمان محافظه کارانه 6 هفته طول می کشد.

اگر مفصل دست نخورده باشد و تاندون کاملاً پاره شود به طوری که بهبود بدون جراحی غیرممکن است ، می توان تاندون اکستنسور انگشت را با جراحی ترمیم کرد. اول ، پاره شده است تاندون ها در حین عمل تجسم یافته و انتهای پاره شده آنها تازه می شود. روش بیشتر به پارگی تاندون بستگی دارد:

• اگر تاندون انگشت کوچک تحت تأثیر قرار گیرد ، انتهای آن نزدیک به بدن به تاندون انگشت حلقه متصل می شود.

این روش نسبتاً ساده است و امکان بسیج زودرس را فراهم می کند. - اگر تاندون های اکستنسور انگشت کوچک و انگشت حلقه بریده شود ، تاندون دیگر ، تاندون مفصل پایه انگشت اشاره ، قطع می شود. سپس انتهای آن بخیه زده می شود تا بتوان عملکرد را بازیابی کرد.

• اگر تاندون انگشت میانی نیز پاره شود ، به طرف تاندون اکستانسور دیگر انگشت اشاره دوخته می شود. - اگر تاندون بلند شست تحت تأثیر قرار گیرد ، می توان از تاندون انگشت اشاره نیز استفاده کرد. - در موارد نادری که همه تاندون های اکستانسور یک دست پاره شده باشند ، می توان از دو تاندون خم کننده انگشت 3 و 4 (انگشت میانی و حلقه ای) استفاده کرد.

تاندون ها باید کاملاً برداشته شوند و سپس به قسمت کششی بازو بخیه زده شوند. سپس بخیه به تاندون های اکستنسور پاره شده زده می شود. ضربه زدن روی انگشت یک جایگزین درمانی برای درمان محافظه کارانه با آتل است.

A باند نواری در امتداد طول انگشت در طرف اکستانسور برای آتل زدن و تثبیت انگشت اعمال می شود. انعطاف پذیری و تحرک انگشت در طول درمان با a به طور قابل توجهی بیشتر است باند نواری تا با آتل زدن. با این حال ، بی حرکتی کامل را نمی توان تضمین کرد.

اگر تاندون تا حدی پاره شود ، باند نواری میتواند مورد استفاده قرار گیرد. در صورت پارگی کامل ، حداقل در چند هفته اول باید درمان با آتل باشد. به عنوان یک اقدام پیشگیرانه ، می توان از نوار باند الاستیک در هنگام ورزش روی انگشتان استفاده کرد تا از آسیب دیدگی تاندون جلوگیری کند. این کار انگشتان را تثبیت کرده و منجر به انجام حرکات آگاهانه تری می شود که با کاهش خطر آسیب همراه است.