A خون تست شواهدی از روند التهابی را حداکثر در مراحل آخر ارائه می دهد. بعلاوه ، ممکن است امکان حذف نوع دیگری از تومور وجود داشته باشد (نوروبلاستوما).
تا کنون مهمترین ابزارهای تشخیصی ، به ویژه تکنیک های تصویربرداری هستند سونوگرافی و تصویربرداری رزونانس مغناطیسی. سپس می توان از اینها برای تعیین اندازه و گسترش و تشخیص اینکه اعضای دیگر تحت تأثیر قرار گرفته اند نیز استفاده کرد. از آنجا که تومور به ویژه اغلب به ریه ها گسترش می یابد ، اشعه ایکس نیز از اینها گرفته شده است. عملکرد کلیه ها با a ارزیابی می شود خط نگارشی.
معاینات بیشتر به تومور و درمان. از آنجا که نفروبلاستوما با این روش قابل تشخیص است ، برداشتن بافت (سوزن ظریف) بیوپسی) ، که خطر گسترش تومور به شکم را دارد ، فقط در موارد بسیار استثنایی لازم است. بسته به اینکه تومور فقط به یک مورد محدود شده باشد کلیه، به بافت اطراف رشد کرده ، گسترش یافته است متاستازها، هر دو کلیه را تحت تأثیر قرار داده و با جراحی برداشته می شود ، این مرحله به یکی از پنج مرحله اختصاص می یابد که نه تنها در درمان بلکه در پیش آگهی نیز متفاوت است.
درمان چیست؟
درمان ترکیبی از است شیمی درمانی (با توجه به قرص یا به داخل تزریق می شود رگ یا عضله) ، جراحی و در بعضی موارد پرتودرمانی. به نوع تومور ، گسترش (مرحله بندی) و سن کودک بستگی دارد.
در سراسر جهان ، دو راهنمای اصلی درمان وجود دارد. در این تفاوت است شیمی درمانی فقط در یک مورد بعد از جراحی و در مورد دیگر تجویز می شود. در آلمان ، رویکرد دوم معمول است.
با شیمی درمانی قبل از جراحی (قبل از عمل) ، می توان اندازه تومور را کاهش داد و بنابراین به یک گروه با پیش آگهی بهتر اسلاید. همچنین با شیوع خطر ابتلا به پارگی تومور را کاهش می دهد سرطان سلول یا خونریزی حین جراحی. مدت زمان شیمی درمانی قبل از عمل ، بسته به تومور از 4 تا 40 هفته است.
در حین جراحی ، یا مبتلا کلیه می تواند با یا بدون بافت اطراف برداشته شود و لنف گره ها ، یا مثلاً فقط یک کلیه باقی مانده است ، فقط تومور قابل برداشتن است. اینکه آیا پس از آن به پرتودرمانی اضافی یا شیمی درمانی مجدد احتیاج دارید ، به یافته های جراحی و نحوه مشاهده بافت برداشته شده در زیر میکروسکوپ بستگی دارد.
