هر شخصی نگرانی ها و ترس ها را می داند. این بخشی از زندگی عادی است و در واقع هیچ آسیب شناسی نیست. اما این عذاب درونی می تواند از کنترل خارج شود و آنقدر شدید شود که به طور قابل توجهی باعث رفاه و عملکرد شود. سپس اضطراب در نوع خود به بیماری تبدیل می شود. این اکنون از نظر پزشکی ثابت شده است.
در دنیای پیچیده و فزاینده امروز ، بسیاری از مردم ، از جمله کودکان ، از چنین اضطراب اغراق آمیز ، حتی حتی ناخودآگاه رنج می برند. در مطالعات و بررسی ها ، آن دسته از بیمارانی که به دلیل مراجعه به پزشک خانواده خود مراجعه می کنند اختلال اضطراب از دورترین افراد پیش رو هستند.
اضطراب محسوس؟
هر احساس ناامنی نیاز به کمک پزشکی داروخانه یا مشاوره روانشناسی متخصص ندارد. یک بار دیگر باید تأکید کرد که اضطراب طبیعی عملکرد منظم زندگی است. این از ما در برابر خطرات شناخته شده محافظت می کند ، ما را مجبور به مراقبت می کند و بنابراین خطرات را کاهش می دهد.
نگرانی ها ، خواه در مورد شغل ، توسعه اقتصادی ، آینده فرزندان ، در مورد اقوام و موارد دیگر ، نیز وجود دارد ، با وجود همه فشار، هیچ چیز پاتولوژیک نیست ، که در هر صورت به درمان پزشکی یا دارو نیاز دارد.
علاوه بر این حالات کاملاً طبیعی ، حالات اضطرابی نیز وجود دارد که فراتر از سطح قابل درک و طبیعی است. اضطراب سپس زندگی خود را به خود گرفته و در نوع خود به یک تصویر بالینی تبدیل شده است. این به هیچ وجه پدیده ای نادر نیست.
کارشناسان تخمین می زنند که از هر شش شهروند آلمانی یک نفر دچار چنین اضطراب پاتولوژیکی شده است که حداقل یک بار در زندگی خود به درمان نیاز دارد. و به نظر می رسد که این تعداد در حال افزایش است ، بخشی از آن به دلیل حوادث تروریستی کنونی است.
شکایات ارگانیک از اضطراب
غالباً ، حتی خود فرد مبتلا نیز از این موضوع آگاه نیست که علت شکایات چند وجهی در واقع یک مورد است اختلال اضطراب. فرد مشکوک به اختلالات عملکردی کاملاً متفاوت آلی است. علائم رایج اختلال اضطراب عبارتند از:
- تپش قلب
- تعریق غیرقابل توضیح
- احساس شدید سرگیجه
- حالات ضعف
- عدم تمایل
- دستها می لرزند
- تنگی نفس
- "احساس گلوله" در گلو
- تمایل به پرورش بچه
- اختلالات خواب
- کابوس ها
- از دست دادن ذوق و شوق زندگی
La قلب ممکن است کاملاً سالم ، بیماری عصبی یا موارد مشابه باشد. یافته های اعضای بدن در این موارد به اصطلاح اولیه وجود ندارد اختلالات اضطرابی. با این وجود ، اینها اختلالات "خیالی" نیستند.
اختلال قابل توجه توسط زانوها یا پاهای "نرم" ، توسط سرگیجه و احساس سبکی سر ، با احساس غالباً متزلزل یا لرزیدن ، و احساس ضعف محسوس با ترس زیاد ، باید فرد را به فکر فرو برد اختلال اضطراب. البته این علائم هنوز شاهدی بر اختلال اضطرابی نیست که نیاز به درمان داشته باشد.
اشکال مختلف اضطراب
اختلالات اضطرابی می تواند اشکال مختلفی داشته باشد. این حملات ممکن است حملات اضطرابی باشد (حملات ترسناک) که فقط چند دقیقه طول می کشد و به طور مکرر تکرار می شود. با این حال ، می تواند اضطراب عمومی باشد که همیشه وجود داشته باشد (سندرم اضطراب عمومی).
وقایع آسیب زا می توانند به ویژه اضطراب عمومی و همچنین به اصطلاح کلاستروفوبیا همراه با ترس در ساختمان های بلند ، جمعیت یا موارد دیگر را ترجیح دهند.
در مورد اضطراب پاتولوژیک چه کاری می توان انجام داد؟
غلبه بر غلبه بر چنین اضطراب بیمارگونه ای با سرزنش و "چنگ زدن!" اشتباه خواهد بود. این یک بیماری است ، نه یک هوی و هوس یا بی پروایی فرد مبتلا. بیماری ها باید درمان شوند.
اگر علائم توصیف شده یا سایر شکایات علت نامشخص رخ دهد و ترس ، مانند کل نگرش نسبت به زندگی ، تاریک شود ، فرد احساس درماندگی و رحمت خود می کند ، در این صورت مبتلایان ابتدا باید با افراد مورد اعتماد گفتگو کنند. این می تواند بستگان و دوستان باشد ، اما همچنین می تواند پزشک باشد.
حالات اضطراب شدید به هر حال به کمک حرفه ای پزشکان یا روانشناسان نیاز دارند. با روان درمانی معیارهای، اما همچنین با داروهای موثر ، این ترس ها و پایین آمدن خلق و خوی (افسردگی) قابل درمان است.
خود درمانی با فرار در الکل یا سایر موارد تقویت کننده روحیه داروهای اشتباه خواهد بود این حتی می تواند اضطراب را تشدید کند.
