ملین های شیمیایی
شیمیایی ملین موادی هستند که روده را تحریک می کنند و به صورت صنعتی تولید می شوند. شیمیایی ملین عمدتا مشتقات به اصطلاح تری تریلمتان مانند بیساکودیل و سدیم پیکوسولفات بیساکودیل ماده ای است که فقط به میزان کمی در آب حل می شود و ابتدا باید از روده جذب شود خون و از آنجا به داخل کبد.
در کبد، بیساکودیل محلول در آب به ماده ای محلول در آب تبدیل می شود که دوباره به روده آزاد می شود. این روند گردش خون آنتروباتیک نامیده می شود (انترو = روده ؛ کبدی =) کبد) پس از ورود به روده ، بیساکودیل توسط روده تبدیل می شود باکتری در ماده فعال خود قرار دارد ، که نمی تواند روده را ترک کرده و وارد جریان خون شود.
این یک تعادل غلظت ایجاد می کند ، یعنی یک فشار اسمزی ، که به دلیل آن آب به روده می ریزد و مدفوع را مایع و لغزنده می کند. از آنجا که بیساکودیل ابتدا باید از روده به کبد منتقل شود و از آنجا دوباره به روده منتقل شود ، اثر فقط پس از حدود 10-12 ساعت اتفاق می افتد. اگر بیساکودیل به طور مستقیم در دستگاه تجویز شود ، سریعتر م effectiveثر است رکتوم به شکل شیاف.
در اینجا این اثر معمولاً ظرف یک ساعت اتفاق می افتد. سدیم پیوسولفات نیز اثر خود را بسیار سریعتر از بیساکودیل ایجاد می کند ، زیرا فقط در صورت استفاده از قرص به 4-10 ساعت زمان نیاز دارد تا اثر بگذارد ، اگرچه مانند بیساکودیل ، باید فعال شود و به اصطلاح از طریق گردش خون انتروپاتیک عبور کند.
