مدت زمان | فلبیت در پا

مدت زمان

شبیه به درمان ، پیش آگهی فلبیت کاملاً به بیماری ایجاد کننده وابسته است. برای بازگشت به سه مثال (پا رگ ترومبوز، بیماری خود ایمنی ، نارسایی مزمن وریدی) ، نتایج زیر را می توان مشاهده کرد ترومبوز وریدی می تواند به خوبی درمان شود. بسته به درجه شدت آن ، حتی توسط پزشک خانواده شما. خون روند لاغری به مدت 6 تا 12 هفته ادامه دارد و سپس می تواند متوقف شود ، به شرطی که همه چیز به حالت عادی برگردد.

با این حال ، اگر ترومبوزهای مکرر رخ دهد ، a خون لاغرتر باید مادام العمر گرفته شود. از طرف دیگر ، نارسایی مزمن وریدی و بیماری های خود ایمنی ، بیماری های مزمن هستند که هرگز به طور کامل قابل درمان نیستند ، اما حداکثر تحت کنترل خوب قرار دارند. در حالی که اقدامات محافظه کارانه مانند جوراب های فشرده سازی و ورزش بیشترین تأثیر را در نارسایی مزمن وریدی دارد ، بیماری های خود ایمنی باید برای اطمینان از زندگی طبیعی با دارو درمان شوند.

سیر بیماری

روند بیماری البته به بیماری زمینه ای نیز بستگی زیادی دارد. در حالی که نارسایی مزمن وریدی و بیماری های خودایمن سیر مزمن دارند ، یعنی نمی توان آنها را به طور کامل درمان کرد ، ترومبوفلبیت یک بیماری حاد است که بدون ترک باقی مانده قابل درمان است. با این حال ، نارسایی مزمن وریدی با بیشترین محدودیت ها در زندگی روزمره همراه است ، زیرا درمان آن عمدتا شامل پوشیدن است جوراب های فشرده سازی، و این تا حد امکان مستقل از شرایط آب و هوایی است.

عوارض

ترومبوفلبیت ، شایعترین علت ، همیشه خطر ریوی را به همراه دارد شریان آمبولی. در این حالت ، بخشی از ترومبوز از آنجا جدا می شود و سفر می کند قلب به خون عروق از ریه، جایی که دوباره "مسدود" می شود. این عارضه با افزایش مرگ و میر همراه است ، اما معمولاً به هیچ وجه اتفاق نمی افتد یا فقط آنقدر ظریف است که مورد توجه قرار نمی گیرد.

عارضه دیگر بعد از ورید ترومبوز به اصطلاح است سندرم پس از ترومبوتیک. در اینجا… عوارض در نارسایی مزمن وریدی از یک طرف باز است پا، اما از طرف دیگر عفونت هایی که در زخم ها نشست می کنند و می توانند ایجاد کنند مسمومیت خونی، به خصوص در افراد مسن.

باز پا عارضه مخوف نارسایی مزمن وریدی است و از بین رفتن لایه فوقانی پوست در مناطق بالقوه مختلف ساق پا. با این حال ، طرف میانی ساق پا مستعد است به دلیل نارسایی وریدی ، فرآیند بازسازی در بافت بدن در اطراف خون وجود دارد عروق. در نتیجه ، رساندن خون به اکسیژن به بافت اطراف برای خون بسیار دشوار است و سلولهایی که به اکسیژن رسانی خون بستگی دارند - دقیقاً مانند بالاترین لایه پوست - می میرند. زخم حاصله نیز به نوبه خود فاقد اکسیژن لازم برای التیام است و در نتیجه یک زخم به طور دائمی روی پا باز می شود که بستر مناسبی برای ایجاد عفونت های باکتریایی / ویروسی است.