تشخیص | روبان لیکن

تشخیص

تشخیص معمولاً براساس تصویر بالینی مشخص است. برای تأیید ، می توان نمونه ای از بافت را از ناحیه آسیب دیده گرفته و از نظر بافت شناسی بررسی کرد. در زیر میکروسکوپ ، ضخیم شدن لایه بالایی پوست ، سلولهای دفاعی و رسوب داده می شود آنتی بادی قابل تشخیص است. علاوه بر این، خون آزمایشات گاهی اوقات می توانند مفید باشند (به عنوان مثال ، در مورد ویروسی) هپاتیت در سوال). مهم است که برخی تشخیص های افتراقی ، مانند موارد دیگر را رد کنید پسوریازیس یا واکنش های آلرژیک به داروهای خاص ، قبل از شروع درمان

درمان

درمان در مورد همیشه لازم نیست مالش گلسنگ planus ، زیرا در بیشتر موارد خود به خود به خود قهقرا می شود. پیش نیاز این کار (و همچنین برای یک درمان موفقیت آمیز) از بین بردن محرک هایی مانند دارو است. فقط حدود 20٪ بیماران از درمان بهره مند می شوند.

در این مورد ، متنوع است کورتیزون آماده سازی برای کاهش التهاب و خارش موجود است. به طور معمول ، در درجه اول پمادها یا وصله های محلی استفاده می شود. اگر علائم در زیر بهبود نیافته یا اگر آلودگی بسیار بارز باشد ، می توان محلولهای بلوری نیز تزریق کرد یا کورتیزون قرص ها را می توان برای مدت کوتاهی مصرف کرد. گزینه دیگر نور درمانی محلی یا عکس محلی است شیمی درمانی (PUVA) .مشخصات بیشتر تابش ، یک روش UVB درمانی یا یک Balneo PUVA است. اگر تمام گزینه های درمانی به اتمام رسیده باشند و منجر به بهبود کافی نشوند ، می توان یک درمان سرکوب کننده سیستم ایمنی تهاجمی تر ، به عنوان مثال با سیکلوسپوپرین A ، انجام داد.

پیش آگهی

اگر درمان به طور مداوم انجام شود ، بهبودی از مالش گلسنگ planus معمولاً بعد از چند ماه اتفاق می افتد (به طور متوسط ​​حدود 9 تا 18). با این حال ، در اکثر بیماران ، عود (= ظهور مجدد بیماری) در برخی موارد رخ می دهد. در بعضی موارد ، کانونهایی که از درمان موفقیت آمیز فرار می کنند ، می توانند به یک مرحله پیش سرطانی (پیش سرطانزا) تبدیل شوند ، به همین دلیل توصیه می شود که در صورت ادامه یافتن بیماری برای مدت زمان طولانی ، به طور مرتب به پزشک مراجعه کنید تا روند پیشرفت بیماری را بررسی کند. از آنجا که هنوز به طور قطعی مشخص نشده است که علت چیست مالش گلسنگ، هنوز نمی توان به طور موثری از این بیماری جلوگیری کرد.