تداخلات
ریسپریدون ممکن است با بسیاری از داروهای دیگر تداخل داشته باشد. بنابراین باید توجه ویژه ای به این نکته شود که می توان با کدام داروها ترکیب کرد ریسپریدون. ترکیبی از risperidone با داروهای ادرار آور در بیماران مسن به خصوص خطرناک در نظر گرفته می شود.
در چنین مواردی ، افزایش سکته های مغزی و افزایش مرگ و میر مشاهده شده است. اگر همزمان با ریسپریدون از داروهای ضد افسردگی یا مسدود کننده های بتا (داروهای ضد فشار خون) استفاده شود ، اثر این داروها می تواند تقویت کننده دو طرف باشد. الکل ، آرامبخش و بیهوشی همچنین تحت درمان با ریسپریدون افزایش اثر می یابد.
برخی از آرامبخش (به عنوان مثال باربیتورات ها) تجزیه ریسپریدون را تسریع می کنند. این باعث کاهش اثربخشی آن می شود. در صورت مصرف ریسپریدون به موازات درمان بیماری پارکینسون با دوپامین آگونیست ها (داروهای تقویت کننده دوپامین) ، اثر آن نیز کاهش می یابد.
در صورت فراموش شدن ریسپریدون ، بیمار باید در زمان معمول بعدی مصرف معمول آن را ادامه دهد. در صورت مصرف بیش از حد ریسپریدون ، بلافاصله با پزشک مشورت کنید ، زیرا ممکن است باعث افت خطرناک در بدن شود خون فشار، آریتمی قلبی یا تشنج در صورت قطع درمان با ریسپریدون ، توصیه می شود که دارو قطع شود ، یعنی دوز دارو به مدت طولانی تری به آرامی کاهش یابد. اگر ریسپریدون به طور ناگهانی قطع شود ، عوارض جانبی بیشتر رخ می دهد ، مانند تهوع و استفراغ، اختلالات خواب ، بی قراری و افزایش تعریق. عود علائم روان پریشی را نیز نمی توان رد کرد.
