فریتین

فریتین چیست؟

فریتین یک مولکول پروتئینی بزرگ است که می تواند آهن را ذخیره کند. این مهم ترین ذخیره آهن در بدن است. هر مولکول فریتین می تواند حدود 4000 مولکول آهن را ذخیره کند. فریتین بارگیری شده با فلز سنگین در داخل سلول ها قرار دارد.

سطح فریتین مهم ترین اندازه گیری برای به دست آوردن تصوری از متابولیسم آهن است. سطح فریتین اجازه می دهد تا در مورد خالی بودن ذخایر آهن و کمبود آهن بیمار نتیجه گیری شود.

فریتین در چه مواردی تعیین می شود؟

فریتین در موارد زیر تعیین می شود:

  • مشکوک به کمبود آهن
  • مشکوک به اضافه بار آهن (آهن بیش از حد در بدن)
  • کنترل یک درمان با آماده سازی آهن

فریتین در سرم یا پلاسما تعیین می شود. مقادیر استاندارد زیر برای کودکان، نوجوانان و بزرگسالان اعمال می شود:

سن ارزشهای استاندارد

0 به روز 14

90 - 628 میکروگرم در لیتر

15 روز تا 2 ماه

144 - 399 میکروگرم در لیتر

ماه 3

87 - 430 میکروگرم در لیتر

4 به ماه 5

37 - 223 میکروگرم در لیتر

6 به ماه 7

19 - 142 میکروگرم در لیتر

8 به ماه 10

14 - 103 میکروگرم در لیتر

11 ماه به 2 سال

1 - 199 میکروگرم در لیتر

3 به 15 سال

9 - 159 میکروگرم در لیتر

16 به 18 سال

نر: 12 تا 178 میکروگرم در لیتر

ماده: 10-163 میکروگرم در لیتر

19 به 50 سال

نر: 9 تا 437 میکروگرم در لیتر

ماده: 9-145 میکروگرم در لیتر

از 51 سال

نر: 9 تا 437 میکروگرم در لیتر

مقدار به روش اندازه گیری بستگی دارد. بنابراین، مقادیر فقط یک راهنمای تقریبی هستند.

در چه مواردی مقدار فریتین خیلی پایین است؟

مقدار بسیار کم فریتین نشان دهنده کمبود آهن است. این می تواند ناشی از:

  • بیماری هایی که منجر به کاهش جذب آهن می شوند (اختلال جذب آهن، مانند بیماری اسپرو یا کرون)
  • رژیم غذایی نامتعادل یا سوء تغذیه (در اعتیاد به الکل و همچنین رژیم گیاهخواری)
  • افزایش نیاز به آهن (بارداری، شیردهی، مرحله رشد)
  • کمبود ترانسفرین، مانند برخی از بیماری های کلیوی (سندرم نفروتیک)، سندرم از دست دادن پروتئین (آنتروپاتی اگزوداتیو)، سوختگی های شدید

بیمارانی که باید به طور منظم تحت تصفیه خون (همودیالیز) قرار گیرند، به ویژه در معرض خطر از دست دادن آهن هستند. مقدار فریتین در آنها همیشه کمتر از یک گروه مقایسه سالم است.

در چه مواردی مقدار فریتین خیلی بالاست؟

مقدار فریتین می تواند در موارد زیر بسیار بالا باشد:

  • اضافه بار آهن (هموکروماتوز)
  • اختلالات مصرف آهن، مانند کم خونی ناشی از کمبود اسید فولیک، کم خونی ناشی از کمبود ویتامین B12، هموگلوبینوپاتی ها (بیماری هایی که در آن تشکیل رنگدانه قرمز خون مختل می شود) یا پورفیری ها (بیماری های متابولیک همراه با اختلال در تشکیل خون قرمز). رنگدانه هِم)

فریتین به عنوان نماینده ای از پروتئین های فاز حاد، عموماً در هنگام التهاب، عفونت و آسیب بافتی افزایش می یابد.