واردنافیل چگونه کار می کند
واردنافیل یک ماده فعال از گروه مهارکننده های PDE-5 با خاصیت گشاد کنندگی عروق است.
نعوظ زمانی اتفاق می افتد که بافت نعوظ آلت تناسلی در هنگام تحریک جنسی پر از خون شود. به طور معمول، جریان خون کمی به آنها وجود دارد، زیرا رگ های خونی باریک هستند - سلول های عضلانی صاف در دیواره رگ ها منقبض هستند.
با این حال، در طول تحریک جنسی، ابتدا اکسید نیتریک (NO) آزاد می شود که به نوبه خود باعث افزایش ترشح cGMP (گوانوزین مونوفسفات حلقوی) می شود. این ماده پیام رسان آرامش عضلات صاف دیواره رگ های خونی را تضمین می کند. این باعث گشاد شدن رگ‌های خونی می‌شود که به طور قابل توجهی خون رسانی به بافت نعوظ را افزایش می‌دهد - آلت تناسلی سخت می‌شود.
آنزیم فسفودی استراز 5 (PDE-5) کاهش نعوظ را تضمین می کند. این عمدتا در بافت نعوظ شریان ها (شریان های کوچک) یافت می شود و cGMP را تجزیه می کند. این امر باعث کاهش نعوظ می شود.
واردنافیل به عنوان یک مهارکننده PDE-5، فسفودی استراز 5 را مسدود می کند. بنابراین غلظت cGMP افزایش می یابد که نعوظ را تقویت یا طولانی می کند.
واردنافیل فقط در هنگام تحریک جنسی عمل می کند.
جذب، تجزیه و دفع
چه زمانی واردنافیل استفاده می شود؟
واردنافیل برای درمان علامتی اختلال نعوظ ("ناتوانی جنسی") در بزرگسالان مرد تایید شده است.
نحوه استفاده واردنافیل
معمولاً مصرف یک قرص حاوی ده میلی گرم واردنافیل 25 تا 60 دقیقه قبل از فعالیت جنسی، صرف نظر از وعده غذایی توصیه می شود. در صورت لزوم، دوز را می توان تا حداکثر 20 میلی گرم افزایش داد یا تا پنج میلی گرم کاهش داد.
مردان در سنین بالاتر ابتدا باید دوز پنج میلی گرمی را امتحان کنند.
تقویت کننده جنسی فقط یک بار در روز مصرف شود.
واردنافیل چه عوارضی دارد؟
واردنافیل به طور کلی یک ماده فعال است که به خوبی تحمل می شود. عوارض جانبی احتمالی شامل سردرد، قرمزی صورت ("گرگرفتگی")، احتقان بینی، سرگیجه و سوء هاضمه در قسمت فوقانی شکم (سوء هاضمه). برخی از بیماران نیز اختلالات بینایی رنگ را تجربه می کنند.
گهگاه یا به ندرت، مهارکننده های PDE-5 مانند واردنافیل عوارض جانبی به شکل واکنش های حساسیت مفرط، درد و قرمزی چشم، استفراغ، بثورات پوستی، پریاپیسم (نعوظ دائمی دردناک)، تپش قلب، آریتمی قلبی، حمله قلبی و مرگ ناگهانی قلبی ایجاد می کنند.
هنگام استفاده از واردنافیل چه نکاتی را باید در نظر گرفت؟
موارد منع مصرف
واردنافیل نباید مصرف شود اگر:
- مبتلا به فشار خون شدید یا نارسایی شدید کبدی (نارسایی کبدی)
- با نیترات ها یا سایر اهداکنندگان به اصطلاح NO (مانند مولسیدومین) درمان می شوند (مثلاً برای آنژین صدری = نارسایی قلبی)
- یک بیماری چشمی خاص (نوروپاتی ایسکمیک بینایی قدامی غیر شریانی)
- همزمان از مهارکننده های پروتئاز HIV مانند ریتوناویر یا ایندیناویر استفاده می کنند
- در حال مصرف همزمان ریوسیگوات (دارو برای انواع خاصی از فشار خون ریوی)
- بالای 75 سال سن دارند و همزمان کتوکونازول یا ایتراکونازول (ضد قارچ) مصرف می کنند.
تداخلات
استفاده از تقویت کننده های جنسی می تواند اثر داروهای فشار خون بالا (ضد فشار خون) را افزایش دهد.
اگر واردنافیل همراه با مسدود کننده های آلفا (بلوکر گیرنده آلفا) مصرف شود، خطر عوارض جانبی سیستم قلبی عروقی و پریاپیسم (نعوظ دائمی دردناک) افزایش می یابد. مسدود کننده های آلفا برای بزرگ شدن خوش خیم پروستات و فشار خون بالا استفاده می شود.
موادی که آنزیم خاص کبدی (CYP3A4) را مهار می کنند، غلظت واردنافیل را در خون افزایش می دهند. این خطر عوارض جانبی را افزایش می دهد. از جمله این مواد می توان به ریتوناویر و ساکویناویر (در برابر HIV)، اریترومایسین و کلاریترومایسین (آنتی بیوتیک ها)، ایتراکونازول و کتوسینازول (ضد قارچ) و آب گریپ فروت اشاره کرد.
محدودیت سنی
واردنافیل برای استفاده افراد زیر 18 سال توصیه نمی شود.
بارداری و تغذیه با شیر مادر
واردنافیل برای درمان زنان در نظر گرفته نشده است.
نحوه تهیه دارو با واردنافیل
واردنافیل از داروخانه های آلمان، اتریش و سوئیس به شکل قرص های قابل پخش در دهان یا قرص های روکش دار با ارائه نسخه پزشک در دسترس است.