عملکرد M. iliopsoas
M. iliopsoas بزرگ معمولاً به عنوان آنتاگونیست عضلات شکم و گلوتئال عمل می کند. عملکرد اصلی عضله ایلیوپسواس در این زمینه خم شدن عضله است مفصل ران. همچنین عملکرد صحیحی را در راست کردن قسمت فوقانی بدن از حالت خوابیده انجام می دهد.
حرکتی که توسط عضله ایلیوپسو انجام می شود می تواند با انداختن یک توپ به داخل فوتبال مقایسه شود. عملکرد مهم دیگر عضله ایلیوپسواز هنگام مشاهده عضله مشخص می شود در حال اجرا روند. که در در حال اجرا، راه رفتن و پریدن ، iliopsoas در خدمت حرکت است پا به جلو ، بالا و خارج. یک شکست احتمالی مربوط به بیماری M. iliopsoas می تواند حداقل با بخشی از آموزش هدفمند سایر گروه های عضلانی جبران شود.
عملکرد آن به عنوان عضله خم کننده عضله مفصل ران می تواند تحت کنترل قرار گیرد ، به عنوان مثال ، رانکشش باند (Musculus tensor fasciae latae) ، عضله راست ران (Musculus quadrizeps femoris) و عضله خیاط (M. sartorius). در طی پیری ، فیبرهای عضلانی ماهیچه ایلیوپسواس در بسیاری از افراد به طور بسیار کوتاه کوتاه می شود. این تغییر ساختاری منجر به محدودیت عملکرد مربوط به سن می شود.
به همین دلیل بسیاری از افراد مسن هنگام راه رفتن دچار مشکل می شوند. علاوه بر این ، کوتاه شدن فزاینده عضله ایلیوپسواس اغلب هنگام بالا رفتن از پله ها مشکلاتی را ایجاد می کند. اگر محدودیت های حرکتی شدید در ناحیه ران در بیماران جوان رخ دهد ، این می تواند اولین نشانه وجود اصطلاحا باشد سندرم ایلیوپسواس.
بیماران مبتلا معمولاً از شدت رنج می برند درد، که عمدتا در قسمت جلوی ران ، ستون فقرات کمر و ران قرار دارد. علاوه بر این ، این اضافه بار آسیب شناختی عضله ایلیوپسواس اغلب با محدودیت حاد عملکرد عضله آشکار می شود. بیمارانی که از سندرم ایلیوپسواس مشکل در راه رفتن ، در حال اجرا و پریدن
علاوه بر این ، توانایی مفصل ران خم شدن اغلب بشدت محدود می شود. در بیشتر موارد ، علت این بیماری به دلیل اضافه بار یا دنباله های حرکتی نادرست است. به همین دلیل ، می توان عملکرد M. iliopsoas را از طریق آموزش هدفمند گرمایش با فشرده سازی برای مدت طولانی حفظ کرد. کشش. علاوه بر این ، دوره های استرس در عضله ایلیوپسواس باید به طور مرتب با استراحت و تمدد اعصاب فاز.
تمام مقالات این مجموعه:
