علل سندرم L4
در بیشتر موارد علت سندرم L4 دیسک فتق است. انواع مختلفی از این وجود دارد. اول ، بخشی از دیسک بین مهره ای تغییر جهت می دهد و فشار می دهد ریشه عصب.
در موارد شدید ، دیسک می تواند باز شود و بخشی از آن خارج می شود. علت دیگر سندرم L4 همچنین می تواند محدود کردن کانال نخاعی، که در آن نخاع اجرا می شود ، در محل چهارم مهره کمر. کیست در این ناحیه همچنین می تواند باعث تحریک یا فشرده سازی آن شود ریشه عصب. در موارد نادر ، تومورهای خوش خیم یا بدخیم که در این محل ایجاد می شوند نیز می توانند دلیل ایجاد آن باشند سندرم L4.
تشخیص سندرم L4
برای تشخیص سندرم L4 مهم است که با پزشک خود صحبت کرده و علائم را به طور دقیق شرح دهید. سپس برخی آزمایشات مانند آزمایش Lasegue انجام می شود که نشان می دهد که ریشه عصب تحریک می شود اگر سندرم L4 تأیید شود ، علت آن جستجو خواهد شد.
از آنجا که شایعترین علت سندرم L4 دیسک فتق است ، این امر با معاینه تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) روشن می شود. دیسک بین مهره ای و همچنین برآمدگی دیسک ، که می تواند به ریشه عصب فشار وارد کند ، قابل مشاهده است. اگر تصویربرداری رزونانس مغناطیسی انجام نشود ، به عنوان مثال ، به دلیل پروتزهای فلزی در بدن ، توموگرافی رایانه ای انجام می شود. آزمایش Laseque در نظر گرفته شده است تا نشان دهد آیا تحریک ریشه های عصبی وجود دارد یا خیر.
برای انجام آزمایش ، بیمار صاف به پشت دراز کشیده است. کشیده شده پا با خم شدن برداشته می شود مفصل ران. اگر یک خنجر زدن باشد درد در پا در زاویه خم شدن 40-60 درجه اتفاق می افتد ، این علامت مثبت لازگ نامیده می شود.
بر اساس محلی سازی دقیق از درد، می توان نتیجه گرفت که آسیب ریشه عصب در چه سطحی است. در سندرم L4 ، درد در احساس می شود ران بالای کشکک یا در قسمت داخلی پایین پا. با این حال ، در صورت تحریک ریشه عصب به دلیل التهاب ، علامت لازگ مثبت نیز وجود دارد منینژ یا تحریک از اعصاب در جای دیگر در دستگاه عصبی.
در نخاع، مجاری عصبی در ریشه عصب پدیدار می شوند و سپس به سمت عضلات مختلف بدن حرکت می کنند. وقتی اینها اعصاب فعال می شوند ، عضله منقبض می شود و بنابراین عملکرد خود را انجام می دهد. به عضلاتی که مجاری عصبی خود را از ریشه عصبی خاصی دریافت می کنند ، عضلات شناسایی گفته می شود.
اگر این ریشه آسیب دیده باشد ، عضلات مربوطه دچار محدودیت های عملکردی می شوند. بنابراین ، می توان از اختلالات عملکردی عضلات خاص برای نتیجه گیری در مورد ریشه های عصبی آسیب دیده استفاده کرد. مهمترین عضله مشخصه سندرم L4 عضله است چهار سر ران استخوان ران ، در محاوره به عنوان عضلات چهار سر ران شناخته می شود.
آن را از حرکت شبیه چمچه ران ران ، در امتداد ران تا زانو اگر تنش داشته باشد ، منجر به خم شدن لگن و کشیدگی زانو می شود. اگر مشکلی در این حرکات وجود داشته باشد ، این می تواند نشانه ای از یک سندرم L4 باشد.
به درمان پریرادیکولار PRT گفته می شود. این بدان معناست که درمان مستقیماً در اطراف ریشه عصب انجام می شود. ساختارهای پشت با سی تی اسکن نشان داده می شود.
پس از آن ، یک سرنگ به صورت کنترل شده به ریشه عصب تزریق می شود. تحت نظارت CT ، می توان اطمینان حاصل کرد که هیچ بخشی از نخاع یا اعصاب و خون عروق در حال اجرا اینجا آسیب دیده پس از معرفی سرنگ ، یک بی حس کننده ، یعنی یک بی حس کننده موضعی و یک داروی ضد التهاب مانند کورتیزون، از طریق پوست تزریق می شود.
این هدف برای تسکین درد سندرم L4 است. کورتیزون همچنین اثر ضد احتقان در ناحیه تحریک شده دارد. این باعث کاهش فشار بر ریشه عصب می شود و می توان علت علائم را حداقل برای مدت کوتاهی بهبود بخشید.
