A کیست بیکر کیستی پر از مایع در پشت زانو است. اغلب در نتیجه بیماری مزمن زانو ایجاد می شود. یک علامت معمولی تورم در ناحیه پوپلئیتال است که معمولاً به راحتی قابل لمس است. به عنوان یک قاعده ، کیست بیکر می توان به طور محافظه کارانه با ضد التهاب درمان کرد پماد. اگر علائم هنوز فروکش نکرد ، باید جراحی در نظر گرفته شود.
آسیب به زانو به عنوان علت
کیست یک بیکر معمولاً در نتیجه ایجاد می شود بیماری مزمن از زانو اینها شامل آسیب منیسک یا روماتیسم. اگر در ناحیه زانو آسیب یا تحریک وجود داشته باشد ، بدن سعی می کند با تولید بیشتر جبران کند مایع سینوویال. این باعث ایجاد فشار داخلی بالاتر در مفصل می شود بافت همبند در ناحیه سستی می کند و می تواند کیست پر از مایع ایجاد کند.
کیست بیکر در درجه اول افراد در سنین میانسالی یا پیری را تحت تأثیر قرار می دهد. به طور پراکنده ، با این حال ، شرط همچنین می تواند در کودکان رخ دهد.
علائم کیست بیکر
A کیست بیکر معمولاً به راحتی قابل لمس است. میزان تلفظ تورم ، از جمله موارد دیگر ، به فعالیت بدنی بستگی دارد. هرچه فرد مبتلا فعالیت بیشتری داشته باشد ، شکایات معمولاً مشخص تر می شوند.
غالباً ، افراد مبتلا نیز از محدودیت های حرکتی در زانو شکایت دارند. اگر کیست مجاری عصبی اطراف را تحت فشار قرار دهد و خون عروق، اختلالات حسی می تواند در پا ایجاد شود. اگر کیست پاره شود ، درد در زانو قابل توجه می شود و در صورت فشار بیشتر می شود.
درمان کیست بیکر
اگر کیست بیکر باعث ناراحتی نشود ، درمان معمولاً ضروری نیست. در صورت بروز ناراحتی ، داروهای ضد التهاب حاوی دیکلوفناک or ایبوپروفن ممکن است استفاده شود در موارد نادر ، کورتیزون تزریق همچنین ممکن است تجویز شود. با این حال ، اینها به دلیل عوارض جانبی احتمالی ، بحث برانگیز هستند. اگر محافظه کار باشد درمان هیچ تأثیری نشان نمی دهد ، کیست بیکر را می توان با جراحی برطرف کرد.
با این حال ، مهمتر از درمان کیست بیکر ، درمان علت اصلی است. در غیر این صورت ممکن است کیست بارها و بارها عود کند. به عنوان مثال ، اگر کیست در نتیجه آسیب مینیسک باشد ، باید آن را نیز درمان کرد.
