علائم ناركولپسي معمولاً براساس چهار علامت مختلف اصلي متفاوت است. این چهار علامت اصلی نارکولپسی به عنوان کمپلکس علائم یا تتراد مخدر نیز ذکر شده است. این چهار علامت نارکولپسی اجبار به خواب ، کاتاپلکسی ، الگوی خواب غیر عادی و فلج خواب است.
علامت نارکولپسی شماره 1: اجبار به خواب.
بیماری خواب (که در بین مردم به عنوان خواب غافلگیرانه شناخته می شود) اغلب در ابتدا فقط با افزایش خواب آلودگی آشکار می شود. این ممکن است با حملات ضروری خواب همراه باشد. خستگی افزایش می یابد و غلظت اگر بیمار نارکولپسی خود را مجبور به بیدار نگه داشتن مشکلات ایجاد می کند. معمولا ، خواب حمله می کند یا غیرقابل مقاومت است خستگی در شرایطی رخ می دهد که افراد سالم نیز خواب می بینند ، مانند مسافر بودن در گرگ و میش (در رویدادهای عمومی مانند سینما یا تئاتر) ، هنگام خواندن یا تماشای تلویزیون ، هنگام سخنرانی ها یا کارهای یکنواخت. علاوه بر این ، افراد مخدر همچنین هنگامی که افراد دیگر کاملاً بیدار هستند ، به طور مثال ، به دلیل هیجان ، ناخواسته به خواب می روند - مثلاً در حالی که خودشان سخنرانی می کنند.
علائم نارکولپسی شماره 2: کاتاپلکسی
علاوه بر خواب آلودگی در روز ، برخی از بیماران نارکولپسی دچار کاهش ناگهانی و مختصر کنترل عضلانی می شوند که کاتاپلکسی نامیده می شوند ، کم و بیش به دفعات مشاهده می شوند. در منجنیق خفیف ، فقط عضلات صورت ممکن است لنگ شود تشنج شدید باعث ریزش کل بدن می شود که معمولاً در خارج از کشور بسیار چشمگیر به نظر می رسد. منجنیق می تواند باعث ایجاد شود ، به عنوان مثال ، احساسات شدیدی مانند خنده (این نیز به عنوان خنده) ، ترس ، عصبانیت یا تعجب. به عنوان مثال ، وقتی کسی شوخی خوبی می کند ، ممکن است زانوی فرد ضعیف شود. بیمار نارکولپسی در حین کاتاپلکسی کاملا هوشیار است ، اما ممکن است نتواند پلک های خود را باز کند. حواس او کاملاً طبیعی عمل می کند و افراد مبتلا نیز برخلاف صرع هنوز هم کنترل عملکردهای دفع خود را دارند. کاتاپلکسی می تواند تا نیم ساعت طول بکشد و می تواند با ارتباط با حالات عاطفی بیشتر ادامه یابد ، مانند زمانی که فرد عصبانی است که نمی تواند جلوی کاتاپلکسی را بگیرد. خاطرات احساسات همچنین می تواند منجنیق را تحریک کند. کاتاپلکسی یکی از علائم قطعی نارکولپسی در نظر گرفته می شود ، که تشخیص را بسیار آسان تر می کند و سایر موارد را رد می کند اختلالات خواب.
علامت نارکولپسی شماره 3: الگوی خواب غیر عادی.
ریتم غیرطبیعی خواب ممکن است تقریباً در یک چرخه چهار ساعته از خواب و بیداری متناوب باشد. این ریتم در شب نیز ادامه دارد ، به همین دلیل است که مبتلایان به نارکولپسی گاهی اوقات مراحل طولانی بیدار شدن از خواب را تجربه می کنند. گرچه افراد سالم شب ها نیز از خواب بیدار می شوند ، اما معمولاً بلافاصله دوباره به خواب می روند. اگر فازهای بیداری شبانه یک داروی مخدر کوتاه باشد ، با این وجود خواب او بسیار کم است. هرگونه تأثیر خارجی ، مانند نور ، سر و صدا یا حرکت (به عنوان مثال ، هنگامی که شریک زندگی در همان تخت چرخانده می شود) باعث بیدار شدن بیمار مخدر می شود. علاوه بر این ، مراحل خواب نیز آشفته است. افراد مبتلا به دلیل خواب سبک بیشتر خواب های خود را بیشتر به یاد می آورند و تمایل بیشتری به کابوس ها دارند (که در مرحله خواب بعدی نیز ادامه می یابد). خواب سبک در ناركولپسي آرام نيست و نياز به خواب و فقرا را افزايش مي دهد غلظت در طول روز.
علامت نارکولپسی شماره 4: فلج خواب.
فلج خواب ، شبیه به کاتالپسی ، یک است شرط که در آن فرد مبتلا کنترل عضلات خود را از دست می دهد. فلج خواب در طی مراحل انتقالی خوابیدن یا بیدار شدن اتفاق می افتد. بعضی فلج خواب را حالتی بین بیدار بودن و خواب دیدن توصیف می کنند. برخلاف کاتاپلکسی ، فلج خواب با احساسات ارتباط ندارد. تفاوت دیگر این است که افراد خارجی می توانند با لمس شخص بی حرکت را از حالت سفتی آزاد کنند. برخلاف علائم ناركولپسي كه در بالا توضيح داده شد ، از نظر كليه بيماران فلج خواب به طور يكنواخت منفي تلقي نمي شود. برخی از داروهای مخدر وضعیت را خوشایند توصیف می کنند یا بهتر می توانند در طول آن با مشکلات حل نشده مقابله کنند. فلج خواب بویژه هنگامی ناخوشایند است که در موقعیت ناراحت کننده ای اتفاق بیفتد. اگرچه ، اگر مربوط به خواب باشد ، می تواند بسیار آزار دهنده باشد توهم در همان زمان اتفاق می افتد. این علائم اغلب از نظر روانشناختی ناراحت کننده ترین علائم نارکولپسی تلقی می شوند ، زیرا فرد مبتلا دارای قیافه هایی است که از نظر آنها کاملاً واقعی است. حتی پس از بیدار شدن از خواب ، افراد مخدر ممکن است متقاعد شوند که یک سارق کنار تخت آنها بوده یا آنها را مورد تجاوز قرار داده اند.
