علائم مرتبط
علائم آلرژی به عرق تقریباً از واکنش پوستی یک حساسیت واقعی قابل تشخیص نیست: در اینجا نیز مبتلایان معمولاً پوستی قرمز ، گرم ، خارش دار و حساس به لمس را مشاهده می کنند. خارهای خارش ، که غالباً از طریق عرق تشکیل می شوند ، به ویژه برای آلرژی عرق معمول هستند و بنابراین اصطلاح فنی "کولینرژیک کهیر" نام آن. کهیر اشاره به تشکیل چرخهای روی پوست دارد و همچنین به عنوان کهیر شناخته می شود. مشخصه علائم ، بروز در ارتباط با عرق است ، به عنوان مثال در روزهای گرم یا در هنگام ورزش.
این چیزی است که بثورات به نظر می رسد
واکنش پوستی معمول در آلرژی نواحی به اصطلاح خار ، یعنی قرمز یا سفید ، برجسته پوست است. اینها معمولاً کاملاً از پوست سالم جدا شده اند ، اما می توانند به صورت محل تلاقی رخ دهند ، به شرط آنکه سطح پوست آسیب دیده بزرگتر باشد. این واکنش پوستی به عنوان کهیر نیز شناخته می شود.
اصطلاح پزشکی کهیر است کهیر، به همین دلیل است که ما در مورد آلرژی به عرق نیز در مورد کهیر کولینرژیک صحبت می کنیم ، حتی اگر آلرژی عرق به معنای واقعی آلرژی نباشد ، بلکه اصطلاحاً یک آلرژی شبه باشد. سپس کهیر آلرژیک در تماس با ماده ایجاد کننده آلرژی یعنی عرق ایجاد می شود. بنابراین برای تشخیص می توان یک نکته مفید برای محلی سازی مکان هایی که در آن کندوها دیده می شود و اتصال آنها به قسمت های عرق شده معمول بدن است.
رفتار
اگرچه مکانیسم علیت آلرژی شبه با آلرژی واقعی متفاوت است ، اما هر دو معمولاً منجر به همان اثر می شوند ، یعنی آزاد شدن مولکول های التهابی. هیستامین یکی از مهمترین آنهاست و لکوترین ها و پروستاگلاندین ها همچنین در واکنش نقش دارند. این مولکول ها در صورت حساسیت به عرق باعث ایجاد واکنش پوستی قابل مشاهده می شوند. بنابراین با مصرف عادی می توان علائم را از بین برد آنتی هیستامین ها.
داروی کتوتیفن که برای درمان بسیاری از واکنش های آلرژیک دیگر نیز استفاده می شود ، خصوصاً در کهیر مزمن کاملاً اثبات شده است. کسانی که دوست دارند آزمایش کنند می توانند با حل شدن ، محیط اسیدی پوست را خنثی کنند سدیم بی کربنات در آب. یک بطری اسپری با محلول آب و بی کربنات سودا می تواند به تسکین سریع کمک کند.
لازم به ذکر است که یک محیط بیش از حد قلیایی (یعنی اساسی) نیز برای پوست تحریک کننده است - بنابراین اغراق نکنید! به غیر از دارو درمانی ، مانند تقریباً همه بیماری ها ، برای جلوگیری از شیوع آلرژی به عرق ، تنظیم سبک زندگی مناسب باقی مانده است. این شامل ، به عنوان مثال ، پرهیز از مصرف الکل ، زیرا این باعث افزایش سطح الکل می شود هیستامین در خون با مسدود کردن هیستامینتحقیرآمیز آنزیم ها.
همچنین انصراف یا کاهش غذای حاوی هیستامین می تواند کمک کند. غذاهای حاوی هیستامین شامل گوشت ، پنیر ، چای سیاه و ادویه های گرم است. همانطور که برای بسیاری از شکایات دیگر ، آلرژی عرق نیز با کاهش استرس بهبود می یابد.
آلرژی عرق روی پا می تواند کیفیت زندگی را کاهش دهد ، به خصوص در تابستان یا هنگام ورزش. در اینجا ، ابتدا باید اطمینان حاصل شود که کفش تا حد ممکن قابل تنفس است ، در حالی که باید از کفش کاملا بسته خودداری کرد. اگر این علائم را به اندازه کافی کاهش نمی دهد ، یک دئودورانت مسدود کننده عرق می تواند کمک کند (توجه: این دئودورانت ها معمولاً حاوی آلومینیوم هستند!).
یک حمام مخصوص پا همراه با جوش شیرین به عنوان یک افزودنی حمام نیز معمولاً کهیرها را تسکین می دهد. آخرین گزینه ، مثل همیشه ، درمان دارویی با است آنتی هیستامین ها. به طور طبیعی تعداد بیشتری وجود دارد غدد عرق در زیر بغل نسبت به سایر قسمت های بدن.
بنابراین ، از نظر منطقی ، آنها مستعد ابتلا به علائم آلرژی عرق مانند a هستند بثورات پوستی. دئودورانتی که در آن را می بندد غدد عرق در این مرحله می تواند در اینجا کمک کند. یک روش درمانی جدید ، حذف این است غدد عرق با کمک لیزر ، همانطور که در تعریق بیش از حد نیز اتفاق می افتد.
تشخیص آلرژی عرق در پوست سر اغلب دشوارتر است ، مانند پوست سر مو معمولاً تشخیص بثورات معمولی را دشوار می کند. با این حال ، سایر علائم آلرژی عرق روی پوست سر نیز ممکن است نشانه ای باشد ، مانند هنگامی که علائم در صورت پوشیدن پوشش سر افزایش می یابد و فرد مبتلا عرق بیشتری روی عرق می کند سر در نتیجه. خارش های خارش دار نیز می توانند هنگام تعریق در صورت قابل توجه باشند.
از آنجا که کهیرها به سرعت در اینجا برای همه قابل مشاهده هستند ، میزان رنج فرد مبتلا معمولاً بسیار زیاد است. مصرف آنتی هیستامین احتمالاً ساده ترین و م mostثرترین راه است. اکثر مواد فعال این نوع بدون نسخه از داروخانه در دسترس هستند ، اما در اینجا باید از داروساز در مورد عوارض جانبی احتمالی و تداخل با سایر داروها سال شود. آب سرد همچنین می تواند اثر ضد احتقان حاد و ضد خارش داشته باشد. در صورت شدید بودن علائم می توان با پزشک مشورت کرد.
