نشانه ها
در ابتدای سندرم ، علائم در هنگام اعمال جسمی سنگین مانند بالا رفتن از پله ها یا پیاده روی در کوه ها بروز می کند. اگر سندرم پیشرفته باشد و استخوان به طور فزاینده ای در معرض دید باشد ، علائم ممکن است در حالت استراحت نیز رخ دهد. در صورت حبس ، علائم حاد بلافاصله رخ می دهد ، که می تواند بسیار شدید باشد.
در این حالت بیمار احساس می کند درد به معنای خم شدن زانو حتی در زیر بار کم تشخیص a سندرم پلیکا سخت است. علاوه بر معاینهی جسمی، که در طی آن بیش از همه بیماری های منیسک و دستگاه رباط خارج شده است ، که می تواند به شکایت مشابه منجر شود ، تشخیص تصویربرداری همیشه باید انجام شود.
از آنجا که طبیعی است اشعه ایکس معاینه زانو عمدتاً تغییرات استخوانی و بافتهای نرم را نشان می دهد ، اشعه ایکس ساده روش انتخابی نیست. در عوض ، از تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) از زانو استفاده می شود. در آنجا ، شرایط فضا در منطقه مفصل زانو می تواند نمایش داده شود و می توان فهمید که آیا یک تکه وجود دارد.
در این صورت ، می توان ارزیابی کرد که آیا plica در فضای مفصلی شبکه گیر کرده است مفصل زانو. زانو آرتروسکوپی همچنین به عنوان یک ابزار تشخیصی استفاده می شود ، که در آن می توان یک دوربین و همچنین ابزار را به داخل آن وارد کرد مفصل زانو از طریق برشهای کوچک پوست بالای زانو. مزیت این روش این است که از یک طرف تصاویر واقعی از مفصل زانو به معاینه کننده منتقل می شود و از طرف دیگر می توان مفصل زانوی بیمار را نیز در حین معاینه حرکت داد.
گاهی اوقات می توان در حین خم شدن مفصل زانو را گرفت و در حین کشیدن به حالت طبیعی برگشت. در طی این امر به راحتی قابل تشخیص است آرتروسکوپی. اغلب تشخیص a سندرم پلیکا بیشتر از یک است تشخیص های افتراقی، اگر هیچ بیماری متعلق به شکایات دیده نشود. به طور کلی ، در صورت مشاهده رباط های مفصل زانو ، بررسی MRI بسیار مفید است ، زیرا ساختارهای بدن با بافت نرم نیز به خوبی نشان داده شده است. با این حال ، از آنجا که پلیکا اغلب به طور نامطلوبی در مفصل تعبیه شده است ، همیشه نمی توان با معاینه MRI قابل مشاهده بود. در این موارد ، تشخیص را می توان با یک پیشگامانه انجام داد معاینهی جسمی یا در نهایت فقط در طول آرتروسکوپی خود.
