دیابت insipidus - در محاوره به عنوان شناخته می شود آب شیر اسهال خونی - یک اختلال مرتبط با کمبود هورمون در است هیدروژن متابولیسم که منجر به دفع ادرار بسیار زیاد می شود (پلی اوریا ؛ 5-25 لیتر در روز) به دلیل توانایی محدود کلیه در تمرکز. این امر با افزایش احساس تشنگی همراه است (پلی دیپسی ؛ نوشیدن مقدار 3.5 لیتر در 24 ساعت).
دو شکل دیابت بی مزه را می توان تشخیص داد:
- دیابت insipidus centralis (مترادف: مرکزی (نوروژنیک) دیابت بیضه؛ دیابت بی مزه neurohormonalis ؛ دیابت بی مزه ICD-10-GM E23.2: دیابت insipidus) - ناشی از کمبود هورمون ضد ادرار (ADH) به علت عدم تولید ADH (جزئی (جزئی) یا کلی ؛ دائمی یا گذرا (موقت)).
- دیابت بی مزه renalis (مترادف: دیابت بی مزه نفروژنیک ؛ ICD-10-GM N25.1: دیابت بی مزه) - به دلیل عدم پاسخ کافی یا کافی کلیه (در اینجا: لوله جمع کننده و توبول دیستال) به ADH (غلظت ADH طبیعی یا حتی است مرتفع)
اینها بیماری های نادری هستند ، اگرچه مرکزی هستند دیابت بیضه بسیار شایع تر از دیابت بی مزه است.
دوره و پیش آگهی: روند و پیش آگهی آن بستگی به شکل دیابت بی مزه دارد. در اکثر موارد ، این دوره خوش خیم است. اکثر بیماران مبتلا به بیماری بالینی در مرکز خود ظاهر می شوند دیابت قندی دارو دریافت کنید درمان (با دسموپرسین) ، که در معالجه پلی یوریا عمل می کند. در بیماران مبتلا به دیابت بی حسی نفروژنیک ، بیماری اساسی تا آنجا که ممکن است درمان می شود. این امر اغلب بسیار طولانی مدت و اغلب ناخوشایند است. علاوه بر اقدامات تغذیه ای (محدودیت در مصرف پروتئین و نمک) ، داروها (داروهای تیازیدورتیک ؛ NSAID) نیز در این مورد استفاده می شود.
