نشانه ها
علامت اصلی تنگی نخاع ستون فقرات کمر کمر مربوط به استرس است درد. پس از کانال نخاعی تنگی عمدتا در ستون فقرات کمر رخ می دهد ، این نیز جایی است که درد اغلب واقع شده است. درد از یک روز به روز دیگر به طور ناگهانی ایجاد نمی شود ، اما بیشتر بیانگر یک روند خزنده در زمینه تغییرات تخریب ستون فقرات است.
درد عمدتا هنگام راه رفتن رخ می دهد. ممکن است اتفاق بیفتد که درد ناگهان به پاها تابیده و فرد مبتلا را مجبور به توقف حرکت کند. پیاده روی بدون درد در این صورت فقط در مسافت کوتاه امکان پذیر است.
این لنگیدن مربوط به درد در متن a کانال نخاعی تنگی ستون فقرات کمر را لخته شدن متناوب می نامند. درد مربوط به استرس به دلیل فشرده سازی ریشه های عصبی در ناحیه ستون فقرات کمری که منبع تغذیه را ایجاد می کنند ایجاد می شود پا. علاوه بر این ، ممکن است بی حسی در پاها ایجاد شود.
پایین رفتن یا نشستن برای مدت زمان طولانی ناراحتی را افزایش می دهد ، زیرا ستون فقرات کمر به طور فزاینده ای به یک پشت توخالی وارد می شود ، که باعث افزایش باریک شدن می شود. شکایت ها در حالت خم شده ستون فقرات کمر کاهش می یابد ، به عنوان مثال هنگام پیاده روی در سربالایی یا دوچرخه سواری. آ کانال نخاعی تنگی ستون فقرات کمر می تواند منجر به علائم دیگری مانند گزگز یا سوزش احساسات در پاها
این اختلالات حسی می توانند خود را در ناحیه تناسلی نیز نشان دهند. هنگام تشخیص تنگی کانال نخاعی از کمر ، پزشک از ابزارهای مختلف تشخیصی استفاده می کند. اول از همه ، مصاحبه بیمار ، آنامز ، در پیش زمینه است.
نشانه های معمول تنگی کانال نخاعی از ستون فقرات کمر ، مانند کم مرتبط با استرس کمر درد، مورد بررسی قرار می گیرند و یک سو sound ظن سالم ایجاد می کنند. با این وجود ، معاینات مهم بعدی به منظور کنار گذاشتن قابل اعتماد سایر بیماری ها و تأیید سوicion ظن به دنبال دارد تنگی کانال نخاعی. معاینهی جسمی ستون فقرات و الف خون نمونه گرفته شده است.
La خون از نمونه برای تعیین مقادیر التهاب استفاده می شود ، به عنوان مثال. به دنبال آن یک تشخیص تصویربرداری انجام می شود ، که برای تعیین محل دقیق تنگی کاملاً ضروری است. معمولاً ، اشعه ایکس ابتدا در دو صفحه گرفته می شود که می تواند تغییراتی را در ستون فقرات ایجاد کند.
به ویژه برای حذف سایر بیماری ها مانند تومورها ، شکستگی ها ، آبسه ها و سایر فرآیندها مناسب است. احتمالاً مهمترین و بهترین روش برای ارزیابی تنگی کانال نخاع در ستون فقرات کمر ، با این حال ، تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) از کمر است ، زیرا رباط ها را اجازه می دهد ، اعصاب، دیسک های بین مهره ای و بافت های نرم به ویژه به خوبی ارزیابی می شوند. بنابراین روندها و انقباضات تحلیل برنده را می توان به وضوح مشاهده کرد.
با این حال ، توموگرافی رایانه ای (CT) نیز یک ابزار تشخیصی است که اغلب استفاده می شود. CT به ویژه برای ارزیابی سازه های استخوانی مهم است و از این لحاظ به وضوح از سایر روش ها برتر است. CT معمولاً برای برنامه ریزی عملیات نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
علاوه بر این معاینات غیرتهاجمی ، یک روش تشخیصی تا حدودی تهاجمی نیز وجود دارد ، یعنی میلوگرافی یا myelo -CT. در این معاینه ، a پنچر شدن سوزن ماده حاجب را به کانال نخاع تزریق می کند. هدف از ماده حاجب امکان ارزیابی بهتر انقباض و فشرده سازی است. میلوگرافی اگر CT یا MRI اطلاعات کافی برای برنامه ریزی جراحی را فراهم نکند ، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
آیا شک دارید که از سندرم نخاع کمر رنج می برید؟ لطفا خودآزمایی ما را انجام دهید "سندرم ستون فقرات کمر": MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی) یک ابزار تشخیصی مهم از زمینه تصویربرداری برای تجسم تغییرات در ساختارهای مختلف مانند دیسک های بین مهره ای است ، اعصاب، رباط ها یا نخاع. بنابراین ، احتمالاً مهمترین ابزار تشخیصی در تنگی کانال نخاع ستون فقرات کمر است.
باریک شدن کانال نخاع ، که شامل نخاع، و سوراخ های بین مهره ای ، که به عنوان نقاط خروج ریشه های عصبی عمل می کنند ، می توانند از این طریق قابل مشاهده باشند. تغییرات دژنراتیو در ساختارهای مختلف را نیز می توان از این طریق ارزیابی کرد. این موارد شامل ، به عنوان مثال ، کاهش ارتفاع دیسک های بین مهره ای یا ناهنجاری های دستگاه رباطی است.
با این حال ، نباید تصور کرد که هر تغییری در ستون فقرات که توسط MRI قابل تشخیص است ، شکایت هایی نیز ایجاد می کند. هر ناهنجاری در تصویربرداری نتیجه ای برای بیمار ندارد. آنچه مهم است تأثیر متقابل علائم ، مانند درد ، بی حسی و موارد مشابه و میزان ناهنجاری در MRI است.
نقطه ضعف MRI ارزیابی دستگاه استخوانی است. در این مرحله ، MRI پایین تر از CT است. بنابراین ، معاینه CT می تواند مفید باشد مکمل به MRI
تمام مقالات این مجموعه:
