نامتقارن تونیک گردن رفلکس (ATNR) اصطلاحی است که برای توصیف حرکت معمولی نوزاد در حال چرخش استفاده می شود سر به طرفی که بازو و پا همچنین به طور همزمان تمدید می شوند. در طرف رو به دور از سربا این حال ، اندام ها در مقابل خم می شوند. علاوه بر این ، مشت در طرف رو به روی تمایل به باز شدن دارد ، در حالی که در طرف مقابل معمولاً بسته باقی می ماند. به این زودی کودکی رفلکس همچنین موقعیت شمشیرباز نامیده می شود.
رفلکس گردن تونیک نامتقارن چیست؟
نامتقارن تونیک گردن رفلکس در هفته هجدهم شروع به توجه می کند بارداری. در زمان تولد ، این حرکت جنین شدت می یابد. این به رشد حرکتی کودک و رشد ماهیچه ها کمک می کند استحکام. در نهایت ، ATNR ، در تعامل با سایر موارد به دست آمده واکنش نوزاد ، به طور موثری از روند تولد حمایت می کند. نامتقارن تونیک گردن رفلکس تحرک را تا حد زیادی بهبود می بخشد جنینشانه ها و باسن در حالی که از لگن باریک مادر عبور می کند. در مجرای زایمان ، نوزاد مجبور است چندین بار به صورت مارپیچ بچرخد و ATNR در این فرایند برای آن بسیار مفید است. رفلکس با فشار بر گردن تحریک می شود. پس از تولد ، اثر ATNR به تدریج ضعیف می شود. اولین ناهنجاری ها تنها پس از چهار تا هشت هفته زندگی از بین می روند. با این حال ، در صورت بروز مشکلاتی در هنگام زایمان ، مانند مشکلات ناشی از a بخش سزارین یا تحویل فورسپس ، مهار رفلکس تونیک نامتقارن گردن ممکن است به تأخیر بیفتد. گاهی اوقات در چنین مواردی هرگز به طور کامل سرکوب نمی شود.
عملکرد و هدف
تا زمانی که رفلکس تونیک نامتقارن گردن با موفقیت مهار نشود ، نوزاد نمی تواند دست های خود را به مرکز بدن و خارج از آن حرکت دهد. به عنوان مثال ، نمی تواند قبلاً هیچ شیئی را به خود بیاورد دهان با دستان خود آن را بررسی می کند هنگامی که ATNR تا حد زیادی مهار شد ، چشم ها نیز می توانند مستقلتر از چشم شوند سر حرکات این تنها راهی است که بعداً نوزاد می تواند بصری به یک شیء خارجی نگاه کند ، حتی اگر خود در حرکت باشد. با این حال ، اگر بازتاب تونیک نامتقارن گردن هنوز الگوهای حرکتی نوزاد را پس از ماه چهارم تا ششم زندگی تعیین می کند ، به طور فزاینده ای به مانعی برای رشد حرکتی درشت و ظریف نوزاد تبدیل می شود. چرخاندن سر به پهلو می تواند منجر به ایجاد غیر ارادی شود کشش اندام های کنار صورت. تحت شرایط خاص ، ادامه وضعیت شمشیربازی مسئول این واقعیت است که کودک نمی تواند از پشت به پشت خود برگردد معده یا می تواند این کار را با سختی زیاد انجام دهد ، یا بعداً نمی تواند خزیدن را به درستی یاد بگیرد. در چنین مواردی ، خم شدن و کشش بازوها و پاها همچنان بر اساس وضعیت و حرکت سر تعیین می شوند ، به عنوان مثال ، انجام حرکات متقابل برای کودک دشوار است. به دلیل ATN خودش این کار را نمی کند واکنش، که برای مدت طولانی غالب بوده اند.
بیماری ها و شکایات
اینکه این کمبود تا چه حد می تواند در رشد بیشتر تثبیت شود ، در موارد فردی حتی با شروع مدرسه توسط کودک مشهود است. چنین کودکی ، هر چقدر هم که سخت کوش باشد تمرین می کند ، نمی تواند هنگام نوشتن خطوط تجویز شده یا حاشیه سمت چپ را رعایت کند. به طور مشابه ، مشکلات در هدایت ابزار نوشتن ، فشار بسیار زیاد و مشکلات در تمرینات ساده کپی را می توان در ATNR که در اوایل رنج می برد ، جستجو کرد. کودکی. خواندن نیز اغلب برای کودکانی که دارای رفلکس تونیک نامتقارن نامتقارن گردن هستند ، پیچیده است ، زیرا چشم های آنها تنها با مشکل کم و بیش در خط مربوط به متن باقی می ماند. بنابراین ، حروف فردی ، علائم نگارشی یا کل کلمات به راحتی نادیده گرفته می شوند یا چشم ناگهان روی خط اشتباه قرار می گیرد. اگر نوشتن و حرکت سر مانند نگاه کردن به تخته سیاه به طور همزمان اتفاق بیفتد ، وسایل نوشتاری معمولاً به سمت پایین یا بالا می لغزد. علاوه بر این ، ممکن است یکی از بازوهای کودک به محض اینکه سرش را برگرداند و به تخته سیاه نگاه کند ، به طور خودکار کشیده شود. این رفلکس همچنین شامل باز شدن ناخواسته انگشتان می شود که دست خط را دشوارتر می کند. مشکلات شنوایی و گفتاری را نیز نمی توان در این موارد منتفی دانست. گاهی اوقات مشکلات ادراک در زندگی روزمره رخ می دهد ، به ویژه هنگام برنامه ریزی اقدامات ناآشنا. زودهنگام کودکی (اولیه) واکنش در ابتدا توسط مغز و همچنین فقط در ماه های اول زندگی نوزاد قابل ردیابی هستند. بعدها ، آنها به تدریج به عنوان سرکوب می شوند مغز و به ویژه لوب های جلویی توسعه می یابد. اگر بازتاب های معمولی دوران کودکی در سنین بالا بازگردند ، نشان دهنده اختلالات در آن است مغز ساختار ، به عنوان مثال در مورد جنون. بازتاب ها در سن خاصی از بلوغ کودک ظاهر می شوند و دوباره مانند یک جدول زمانی ناپدید می شوند. بر این اساس ، نوزاد نارس بازتاب های متفاوتی نسبت به نوزاد ترم نشان می دهد. از بین رفتن رفلکس ها پیش نیاز کودک است که حرکات ابتدایی را درونی کند و یاد بگیرد. به عنوان مثال ، رفلکس به اصطلاح بستن نوزاد قبل از اینکه بتواند مهارت های ایستادن و راه رفتن را کسب کند ، ابتدا باید عقب نشینی کند. اگر بازتاب ها برای کودک شکل دهنده باقی بمانند ، پزشکان می توانند با وسایل درمانی نسبتاً ساده مداخله کنند. آموزش حرکات سر کودک اغلب برای این منظور کافی است.
