موسسه پزشکی ایالات متحده (IOM) در معیارهای تشخیصی تجدید نظر کرده است سندرم خستگی مزمن (CFS) بیماران مبتلا به اختلال عدم تحمل فعالیت سیستمیک (SEID) باید دارای سه علائم زیر باشند:
- همانطور که با سطح قبل از بیماری اندازه گیری می شود ، توانایی انجام کارهای شغلی ، آموزشی ، اجتماعی و شخصی به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافته یا مختل می شود. این شرط بیش از 6 ماه ادامه داشته و با آن همراه است خستگی/ فرسودگی ، اغلب عمیق ، که اخیراً شروع شده یا ثابت شده است (یعنی از قبل وجود ندارد) و به دلیل اعمال بیش از حد قبلی نیست. استراحت پیشرفت چشمگیری ندارد.
- ملاقه بعد از ورزش *.
- خواب آرام نیست *
حداقل یکی از دو ویژگی زیر نیز لازم است:
- A. اختلال شناختی * یا
- ب- عدم تحمل ارتوستاتیک
* شدت و دفعات علائم باید ثبت شود. تشخیص سندرم خستگی مزمن اگر علائم حداقل نیمی از زمان با شدت متوسط ، قابل توجه یا شدید وجود نداشته باشد ، باید سال شود. این معیارها به طور یکسان برای کودکان و بزرگسالان اعمال می شود.
