طبقه بندی توسط کاشی و دنیس
در واقع ، شکستگی های ساکروم بر اساس دنیس طبقه بندی می شوند ، اما از آنجا که در گروه آسیب های لگن قرار دارند ، می توان آنها را با توجه به معیارهای کلی آسیب حلقه لگن نیز طبقه بندی کرد. آسیب های حلقه لگن بر اساس کاشی طبقه بندی می شود و شدت بی ثباتی لگن را از یکدیگر متمایز می کند. طبقه بندی مطابق با دنیس اطلاعاتی در مورد پایداری سقراط خود و در مورد هرگونه آسیب عصبی همراه.
این آسیب های عصبی بیشتر محوری تر (میانی) هستند شکستگی از کوکسیکس است.
- شکستگی های نوع A شامل شکستگی های پایدار است که با وجود پارگی های کوچک استخوانی ، هنوز یک حلقه لگن دست نخورده وجود دارد.
- شکستگی های نوع B شکستگی های لگن تا حدی ناپایدار را توصیف می کند زیرا شامل پارگی جزئی حلقه خلفی لگن است.
- شکستگی های نوع C شکستگی های کاملاً ناپایدار را توصیف می کند زیرا حلقه خلفی لگن کاملاً شکسته است. 45٪ از این شکستگی های C شکستگی های خاجی است.
- شکستگی های نوع 1 از نظر دنیس شکستگی استخوان ساکرال ترانسال نیز نامیده می شود و شکستگی های جانبی سقراط، که بین استخوان خاجی و پره ایلیاک (ala) قرار دارند.
- نوع 2 شامل شکستگی های سقراط عبور از سوراخ های کوچک (مورچه Foramina sacralia.
et post. )
- نوع 3 طبق دنیس شامل همه شکستگی های عرضی و همچنین همه شکستگی های مرکزی است ، یعنی آنهایی که به سمت وسط بدن قرار دارند. این نوع خاجی شکستگی با خطر بالایی همزمان همراه است آسیب عصبی.
نشانه ها
علامت معمولی خاجی شکستگی شدید است درد در ساکروم ، که به خصوص هنگام نشستن افزایش می یابد. هماتوم اغلب در اطراف استخوان خاجی دیده می شود ، به فشار حساس است درد و کوچک خون نشت می تواند در اطراف ناحیه مقعد رخ دهد. اگر اعصاب همچنین در شکستگی های خاجی نقش دارند ، این می تواند منجر به اختلالات حسی و همچنین نقص حرکتی در دستگاه تناسلی ، باسن و داخلی شود ران ناحیه (به اصطلاح "بیهوشی بریچ"). در موارد شدید این امر می تواند همراه با مدفوع و بی اختیاری ادرار و همچنین اختلالات قدرت. از آنجا که شکستگی خاجی اغلب با شکستگی حلقه لگن همراه است ، از دست دادن راه رفتن و آسیب های بافت نرم نیز می تواند پیامد و علامت باشد
