شیمی درمانیهمراه با پرتودرمانی و جراحی ، یکی از سه گزینه درمانی است که می تواند مورد استفاده قرار گیرد سرطان. این یک روش مهم به ویژه برای است سرطان خون و لنفوم، اما برای سرطان های دیگر نیز استفاده می شود. شیمی درمانی اغلب با عوارض جانبی مانند همراه است ریزش مو or تهوع و استفراغ. میزان عوارض جانبی به نوع و دوز سیتوستاتیک بستگی دارد داروهای استفاده شده. درباره اثر ، روش و عوارض جانبی شیمی درمانی اینجا.
شیمی درمانی چیست؟
مدت شیمی درمانی به طور کلی برای توصیف تمام درمان های دارویی که از رشد سلول ها یا مرگ آنها جلوگیری می کند ، استفاده می شود. اما امروزه این اصطلاح تقریباً منحصراً در ارتباط با استفاده می شود سرطان. اگر تومور بدخیمی وجود داشته باشد ، در طی شیمی درمانی با کمک اصطلاحاً سیتواستاتیک مبارزه می شود داروهایاست. اینها داروهای اطمینان حاصل کنید که سرطان سلول ها دیگر نمی توانند تقسیم شوند و بمیرند. شیمی درمانی به ویژه برای سرطان هایی که موضعی نیستند ، اما در جایی که سلول های سرطانی در بدن پخش شده اند بسیار مثر است. این مورد ، به عنوان مثال ، در مورد است سرطان خون or لنف سرطان گره با این حال ، تحت شرایط خاص ، درمان ممکن است برای انواع دیگر سرطان ، مانند موارد دیگر نیز مفید باشد سرطان پستان, ریه سرطان ، یا سرطان روده بزرگ.
جراحی و پرتودرمانی
علاوه بر شیمی درمانی ، دو روش درمانی دیگر نیز وجود دارد ، پرتودرمانی درمان و جراحی آنها از جمله گزینه های محلی درمانی هستند زیرا تأثیر آنها محدود به ناحیه خاصی از بدن است. از طرف دیگر ، شیمی درمانی یک است درمان سیستمیک. سیستمیک به این معنی است که داروها اثر خود را در بدن اعمال می کنند. به همین دلیل است که شیمی درمانی برای اولین بار برای سرطان هایی مانند استفاده می شود سرطان خون or لنف سرطان گره که به صورت محلی قابل درمان نیست. برای انواع دیگر سرطان ، این ماده در درجه اول زمانی استفاده می شود که ممکن است سرطان گسترش یافته باشد یا به طور حتم گسترش یافته باشد متاستازها تشکیل شده اند در چند نوع تومور ، شیمی درمانی همچنین می تواند به صورت محلی استفاده شود. در این حالت ، داروها با دوزهای بالا مستقیماً به داخل تزریق می شوند خون رگ تأمین کننده اندام آسیب دیده. برای جلوگیری از داروهای سیتواستاتیک از گسترش از آنجا به بقیه بدن ، بخشی از خون عروق به طور خلاصه خاموش است
شیمی درمانی کمکی ، افزودنی و نئوادجوانتی.
شیمی درمانی اغلب همراه با جراحی ، پرتودرمانی یا هر دو مورد استفاده می شود ، نه به تنهایی. این مورد در مورد شیمی درمانی کمکی ، افزودنی و جدید است:
- شیمی درمانی کمکی: شیمی درمانی کمکی به دنبال جراحی انجام می شود که در آن تومور بدخیم کاملاً برداشته شده است. هدف آن جلوگیری از ادامه تکثیر سلولهای سرطانی (میکرومتاستازها) است که ممکن است در بدن باقی مانده و باعث عود مجدد سرطان شود.
- شیمی درمانی افزودنی: اگر جراحی نتواند تمام بافت تومور را از بین ببرد ، از شیمی درمانی نیز استفاده می شود. این کار برای کاهش تومور و جلوگیری از گسترش بیشتر سرطان است.
- شیمی درمانی نئوادجوانت: اگر تومور نتواند به طور کامل برداشته شود ، به عنوان مثال ، به دلیل اندازه آن ، از شیمی درمانی نئوآجوانت استفاده می شود. هدف از این درمان کاهش تومور است به طوری که پس از آن برداشتن جراحی امکان پذیر است.
شیمی درمانی و تسکینی
بسته به مرحله تومور ، شیمی درمانی می تواند اهداف مختلفی داشته باشد. اگر درمان کامل فرد مبتلا امکان پذیر باشد ، به آن درمان می گویند درمان. از طرف دیگر ، اگر سرطان بیش از حد پیشرفت کرده باشد ، فقط درمان تسکینی امکان پذیر است. شیمی درمانی در اینجا نقش مهمی دارد ، به عنوان مثال در مورد پیشرفته سرطان پستان, روده بزرگ سرطان یا ریه سرطان. این هدف برای کمک به کاهش است متاستازها و پیشرفت بیماری را کند می کند. علاوه بر این ، این درمان برای افزایش امید به زندگی بیمار و بهبود کیفیت زندگی وی در نظر گرفته شده است. در درمان تسکین دهنده باید توجه داشت که عوارض جانبی شیمی درمانی کمتر از علائمی است که در صورت عدم درمان سرطان ایجاد می کند.
