شفا
نوع ترمیم استخوان شکستگی (ترمیم شکستگی) در درجه اول به نوع شکستگی بستگی دارد. علاوه بر این ، درمان برای استخوان آغاز شد شکستگی همچنین در بهبود آن تأثیر تعیین کننده ای دارد. به طور کلی ، انواع بهبودی شکستگی استخوان به دو دسته تقسیم می شوند.
در اصطلاحات پزشکی ، ما در مورد اصطلاحاً بهبودی اولیه و ثانویه شکستگی استخوان صحبت می کنیم. پیش نیاز ترمیم اولیه استخوان شکستگی شروع اولیه درمان است. علاوه بر این ، بهبودی اولیه تنها در صورتی امکان پذیر است که انتهای استخوان شکسته به هم نزدیک باشد و نتوان آنها را بر علیه یکدیگر حرکت داد.
به عنوان یک قاعده ، چنین وضعیت اولیه تنها با اقدامات جراحی (استئوسنتز) ایجاد می شود. مزیت بزرگ ترمیم شکستگی اولیه این واقعیت است که ، اگر شکستگی با موفقیت جابجا شود ، هیچ ماده استخوانی تحتانی (به اصطلاح پینه) معمولاً پس از بهبودی ایجاد می شود. در این نوع ترمیم شکستگی ، انتهای شکستگی با رشد گلوله های استخوان یا اتصال بافت استخوانی تازه تشکیل شده متصل می شود.
با این وجود ، در ترمیم اولیه در حضور شکستگی استخوان ، باید توجه داشت که ماده تازه استخوان برای مدت زمانی از تحمل بار کمتری نسبت به استخوان بالغ اطراف برخوردار است. مواد استخوانی تازه تشکیل شده توسط سلولهای خوردن استخوان (استئوکلاستها) حدود هشت هفته پس از تشکیل تخریب می شود و فقط در این صورت است که با استخوان مقاوم در برابر فشار و کشش جایگزین می شود. این فرآیند در پزشکی با عنوان "بازسازی" شناخته می شود.
شکستگی استخوان که انتهای آن سازگاری کمتری دارد و یا با جراحی اصلاح نمی شود ، معمولاً از طریق ترمیم شکستگی ثانویه بهبود می یابد. در این شکل از بهبود شکستگی ، خون بلافاصله پس از شروع خشونت از انتهای شکستگی ها خارج می شود و در بافت اطراف توزیع می شود (شکاف شکستگی). در نتیجه ، هماتوم تشکیل می شود.
به طور کلی ، بهبود ثانویه شکستگی استخوان به پنج مرحله تقسیم می شود که البته تا حدی با هم همپوشانی دارند. به دنبال تشکیل هماتوم ، ترشح مواد مختلفی که باعث واکنش التهابی در ناحیه انتهای شکستگی می شوند ، آغاز می شود. این مرحله دوم مرحله دوم شکستگی استخوان (مرحله التهابی) تقریباً 2 تا 3 روز را پوشش می دهد.
La خون در ناحیه شکستگی استخوان شروع به لخته شدن می کند و با گذشت زمان با بافت به اصطلاح دانه ای رد و بدل می شود. به این ترتیب ، الف بافت همبندمانند اسکار ساختار اولیه در اطراف شکستگی در طول بهبودی شکستگی ایجاد می شود. بنابراین قطعات استخوان در ابتدا فقط به صورت الاستیک به یکدیگر متصل می شوند و بنابراین تحرک آنها فقط محدود است.
در یک مرحله دیگر در بهبود ثانویه شکستگی استخوان ، سلول های استخوان خور (استئوکلاست ها) ماده تخریب شده استخوان را تجزیه می کنند. متعاقبا، غضروفسلولهای شکل دهنده (کندروبلاست) مهاجرت کرده و شروع به سنتز مواد غضروف سفت و محکم (فیبروکارتلاژ) می کنند. پس از مدتی ، فیبروکارتلاژ استخوان می شود و شکستگی برای همیشه بهبود می یابد.
در اصطلاحات پزشکی ، این به عنوان "مرحله دانه بندی" شناخته می شود. پس از حدود 3 تا 4 هفته ، انتهای شکستگی تا حدودی توسط غضروف و تا حدی توسط ماده ای مانند استخوان. از معایب این نوع بهبودی شکستگی این واقعیت است که استخوان تحتانی (به اصطلاح "پینه") در حالی که انتهای استخوان با هم رشد می کنند تشکیل می شود.
پایداری این جانشین استخوان بسیار کمتر از ظرفیت تحمل بار استخوان معمولی است. علاوه بر این، پینه بافت با یک سطح نامنظم مشخص می شود. این می تواند منجر به مشکلات طولانی مدت شود ، به ویژه در ناحیه مفاصل. به همین دلیل ، بهبودی اولیه شکستگی باید همیشه در قسمتهای استخوانی نزدیک به آن انجام شود مفاصل.
با این حال ، اکنون فرض بر این است که حتی با ترمیم ثانویه شکستگی ، نوعی بازسازی پس از مدتی آغاز می شود و بافت کالوس به طور پیوسته با استخوان پایدار جایگزین می شود. زمان بهبود شکستگی استخوان می تواند بسیار متفاوت باشد. عوامل مختلفی برای زمان بهبودی تعیین کننده هستند.
در مرحله اول ، نوع شکستگی نقش تعیین کننده ای در سرعت ترمیم شکستگی دارد. شکستگی های ساده استخوان معمولاً خیلی سریعتر از شکستگی های پیچیده پیچیده بهبود می یابند. از طرف دیگر ، منطقه ای که شکستگی به علت زور ایجاد شده است نیز تأثیر قاطعی در زمان بهبود دارد.
بسته به محل شکستگی ، بنابراین زمان بهبود می تواند بین دو تا شش هفته باشد. علاوه بر این ، عوامل خاص موجود در ارگانیسم بیماران می توانند زمان بهبودی شکستگی را کوتاه یا طولانی کنند. به عنوان مثال ، شکستگی در استخوان بینی معمولاً طی دو هفته بهبود می یابد.
اگر شکستگی در ناحیه لوله بزرگ باشد استخوان ها، به عنوان مثال ران، دوره بهبودی حتی در دو شرایط خاص می تواند تا دوازده هفته طول بکشد. به طور کلی ، می توان مشاهده کرد که زمان بهبودی شکستگی استخوان با افزایش سن به طور قابل توجهی افزایش می یابد. شکستگی استخوان را می توان در زیر جراحی کرد بیهوشی عمومی.
مدت زمان آن به نوع شکستگی بستگی دارد. این عمل با پیچ ها ، سیم ها و صفحات مختلفی انجام می شود که استخوان را در کنار هم نگه می دارد. عوارض یک عمل همیشه شامل خونریزی ، عفونت ، آسیب به ساختارهای اطراف مانند آن است اعصاب, عروق و عضلات
به خصوص عفونت های استخوان می توانند خطرناک باشند ، زیرا فقط به آرامی و ضعیف بهبود می یابند. پس از عمل خطر خاصی وجود دارد ترومبوز، که باید مورد توجه قرار گیرد. با جراحی یا بدون آن ، همیشه این خطر وجود دارد که شکستگی استخوان به درستی بهبود نیابد و آرتروز شبه ایجاد شود.
در صورت بروز این مشکلات ، ممکن است عمل دیگری لازم باشد. با این حال ، به طور کلی ، این خطرات بسیار نادر هستند و در صورت بروز ، نباید مشکلات زیادی ایجاد کنند.
