شپش سر

La سر شپش حشره ای خاکستری تا قهوه ای روشن است که از خانواده شپش های انسانی (Pediculidae) است. در یک سر آلودگی به شپش (Pediculosis) ، شپش سر در پوست سر انسان لانه می کند مو و در آنجا تغذیه می کند خون. سر طول شپش ها 2.5-3.5 میلی متر است و بنابراین با چشم غیر مسلح دیده می شود.

دمای حدود 28 درجه سانتیگراد شرایط مطلوب برای زنده ماندن را به شپش سر ارائه می دهد ، به طوری که پوست سر موی یک زیستگاه مناسب است. شپش مو با فرافکنی روی سر ، به پوست انسان می زند و بنابراین از آن تغذیه می کند خون با توجه به اصل a جمع آوری شده است مویرگی. شپش سر ترشح می شود بزاق، که متوقف می شود خون لخته شدن و در نتیجه مایعات خون را حفظ می کند.

شپشک سر قادر است روزانه حداکثر 10 تخم تخم بگذارد. تخمها به طور انحصاری در محل قرار می گیرند مو ریشه ، به ویژه در گردن و پشت گوش این یک منبع تغذیه ایمن برای لاروهای جوجه کشی را تضمین می کند ، زیرا خون در این مکانها به راحتی به خون می رسد.

لارو (پوره) پس از حدود 7-10 روز از لانه خارج می شود. این لارو همچنین حدود 10 روز قبل از بلوغ جنسی نیاز دارد و بنابراین چرخه تولید مثل خود را ادامه می دهد. نزدیک بودن لارو به یک منبع سریع خون مهم است ، زیرا بدون خون لارو پس از یک تا دو ساعت می میرد.

با مجموع 14 تا 21 روز ، تولید مثل شپش سر بسیار سریع انجام می شود. یک شپش سر نر حدود 15 روز زندگی می کند. بر خلاف اینها ، زمان زنده ماندن یک زن شپش سر تقریباً یک ماه است ، به شرط آنکه هر 2 تا 3 ساعت یکبار خون او گرفته شود.

آلودگی به شپش سر اساساً و بیشتر اوقات در اثر تماس مستقیم با پوست سر آلوده ایجاد می شود. موقعیت هایی که چنین تماس نزدیک را امکان پذیر می کند ، این احتمال را افزایش می دهد. به ویژه کودکان در مدارس و مهد کودک ها تحت تأثیر قرار می گیرند.

انتقال غیرمستقیم به همان اندازه مکرر نیست ، اما نمی توان کاملاً رد کرد. این عمدتا شامل اشیایی مانند بالش یا برس است که فرد آسیب دیده را گرفتار می کند مو. با این حال ، از آنجا که شپش سر منبع غذایی در این مورد پیدا نمی کند ، به سرعت از بین می رود و هیچ خطر ماندگاری برای عفونت ایجاد نمی کند.

همچنین به طور کلی شناخته شده است که شپش از طریق حیوانات خانگی منتقل نمی شود. گاهی اوقات ، بیماری هایی مانند لکه بینی یا پنج روزه تب یا تولارمی می تواند با شپش سر منتقل شود. توجه به علائم همراه به موازات آلودگی شپش و مشورت با پزشک از اهمیت زیادی برخوردار است.

با این وجود ، برخلاف کشورهای در حال توسعه ، بیماری های منتقل شده توسط شپش در اروپا بسیار نادر است. این تصور که آلودگی به شپش سر ناشی از عدم رعایت بهداشت است ، تصور غلطی است ، زیرا شپش سر هم در موهای شسته شده و هم در موی شسته نشده وجود دارد. هرکسی می تواند تحت تأثیر آلودگی به شپش سر قرار گیرد.

به طور کلی ، می توان گفت که شپش سر در کودکان بیشتر از بزرگسالان رخ می دهد ، زیرا این امر مربوط به رفتار خاص سن در مدارس و مهد کودک ها است ، که انتقال شپش سر را تسهیل می کند. مشخص شده است که به خصوص در تابستان ، کودکان بیشتر تحت تأثیر شپش سر قرار می گیرند. این امر با این واقعیت که تعطیلات تابستانی در خانه های تعطیلات سپری می شود ، توضیح داده می شود ، به عنوان مثال ، جایی که زندگی نزدیک کودکان مختلف انتقال سر به سر را تسهیل می کند.

در صورت وجود خراش قابل توجه در پوست سر ، باید بلافاصله احتمال آلودگی به شپش سر بررسی و بررسی شود. آلودگی به شپش سر به طور مستقیم و غیرمستقیم قابل تشخیص است. به عنوان یک تشخیص مستقیم ، فرد سعی می کند شپش مو را در مو پیدا کند.

با این حال ، این کار دشوار است ، زیرا شپش مو به سرعت حرکت می کند و خود را در نور پنهان می کند. با این حال ، یک روش شستن موها با شامپو است که در آن شپش قادر به حرکت نیست. موها با یک شانه مخصوص به صورت رشته ای شانه می شوند و روی پارچه سفید پاک می شوند.

به این ترتیب می توان شپش را به محض وجود روی زمینه سفید تشخیص داد. به طور غیرمستقیم ، آلودگی به شپش سر با یافتن ذرات ، یعنی تخم های شپش سر ، تشخیص داده می شود. ذره بین می تواند به این امر کمک کند.

مشخصه نیت ها این است که در ساقه مو از ریشه مو می چسبند و قابل برداشت نیستند. آنها یک فرم قهوه ای مانند مقیاس دارند. اگر لکه هایی با فاصله بیش از 1 سانتی متر از پوست سر پیدا شوند ، لکه ها از قبل خالی یا مرده اند.

با این حال ، مدتی قبل هجوم شپش سر را نشان می دهد. آلودگی شپش سر معمولاً بدون علامت است و همیشه لزوماً شناسایی یا تشخیص داده نمی شود. با این حال ، خارش در درجه های مختلف مشخصه ، به خصوص در گوش عقب و گردن منطقه ، که معمولاً نشانه ای از آلودگی شپش سر است. این به عنوان یک پاسخ ایمنی به بزاق و فضولات شپش سر.

خارش می تواند با لکه های کوچک مایل به قرمز در همان منطقه همراه باشد. خراشیدن خارش پوست می تواند منجر به التهاب این لکه ها شود. چسب های چسبنده با آلودگی زیاد می توانند موها را تشک بزنند.

یک درمان موثر از آلودگی به شپش سر از جنبه های مختلفی تشکیل شده است. نه تنها باید از یکی از گزینه های درمانی استفاده شود ، زیرا با استفاده از چندین روش درمانی می توان به طور موثر و کارآمد با شپش سر مبارزه کرد و عود بیماری را کاهش داد. شیمی درمانی شامل کنترل شپش سر با حشره کش ها ، حشره کش ها است که می توان آنها را در داروخانه ها خریداری کرد.

در صورت مشکوک به ابتلا به شپش ، توصیه می شود با پزشک خانواده یا متخصص اطفال مشورت شود ، وی می تواند درمان های مناسب را به ویژه در مورد نوزادان یا کودکان خردسال تجویز کند. مواد شیمیایی به اشکال مختلف وجود دارد: شامپو ، اسپری یا ژل. دوز دقیق داروها برای دستیابی به کنترل موثر مهم است.

به طور کلی ، استفاده از حشره کش برای کاهش خطر عفونت کافی است. با این حال ، توصیه می شود این روش درمانی را بعد از 8 تا 10 روز تکرار کنید تا اطمینان حاصل شود که هر شپش سر که ممکن است بیرون آمده باشد نیز مبارزه می کند. زنان باردار یا مادران شیرده به خصوص باید خود را در مورد یک درمان مناسب آگاه کنند ، زیرا با داروی پرمیترین که اغلب استفاده می شود ، نمی توان اثر مضر بر کودک داشت /جنین.

به موازات کاربرد شیمیایی ، باید مکانیکی درمانی انجام شود. با یک شانه مخصوص نیت ، موهای آسیب دیده باید به شدت و به طور مکرر مرطوب شانه شوند. مهم است که فاصله بین دندانهای شانه در حدود 0.3 میلی متر باشد ، به این ترتیب می توان ذره های کوچکتر یا لارو را شانه کرد.

در طی دو هفته باید حداقل چهار بار شانه شود. استفاده مکرر از آن نیز صدمه ای نمی زند. در روز پنجم ، باید شانه زدن مرطوب را دوباره انجام داد تا اطمینان حاصل شود كه هرگونه شپش سر كه از مو خارج شده باشد ، برطرف شده است.

پس از حدود دو هفته ، می توان موها را مجدداً مرطوب برای بررسی شانه زد. اگر بعد از این مدت هنوز آلودگی به شپش سر تشخیص داده شود ، این ممکن است به دلیل مقاومت شپش سر در برابر حشره کش یا دوز متفاوت و توزیع دقیق ماده در مو نباشد. مدت زمان بسیار کم استفاده از داروهای آماده سازی یا درمان تکراری فراموش شده نیز منجر به بازگشت آلودگی به شپش سر می شود.

داروهایی که مقامات برای مقابله با شپش سر آزمایش کرده اند ، عمدتاً بر اساس تأثیر عصاره پیرتروم از گل های گل داودی هستند. اثر این عصاره به سیستم عصبی شپش سر. این باعث بی حرکتی شپش سر می شود و در زمان مواجهه ، حشره به حدی آسیب می بیند که از بین می رود.

عوارض جانبی این حشره کش به دلیل حساسیت آن به نور و اکسیژن کاهش می یابد. مواد باقیمانده مو به سرعت از بین می رود ، بنابراین هیچ نتیجه ای برای مو و پوست سر ایجاد نمی شود. داروهای مخلوط حاصل از عصاره با مواد افزودنی مانند الکل نیز بر روی لکه ها عمل کرده و باعث مرگ آنها می شود.

با این حال ، از آنجا که این روش های درمانی به طور کلی در مورد نیت ها نیستند و بنابراین آنها را به طور موثری نمی کشد ، درمان ثانویه که قبلاً ذکر شد ، از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. علاوه بر این محصولات طبیعی ، مواد تولید شده سنتزی نیز وجود دارد. آنها غالباً اثر طولانی مدت دارند و کمتر مورد هدف لانه ها قرار می گیرند تا لاروها و شپش های زنده ، که پس از چند روز از لانه های آنها خارج می شوند.

در طیف گسترده ای از داروها و محصولات پزشکی موجود در بازار ، باید با پزشک یا داروخانه خود مشورت کنید تا از محصول صحیح و مهمتر از همه آزمایش شده مطلع شوید. اگر فردی در یک خانوار تحت تأثیر آلودگی به شپش سر قرار گرفته باشد ، توصیه می شود به عنوان یک اقدام پیشگیرانه ، اعضای ساکن در خانه و سایر افراد تماس با وی را معاینه و معاینه کنید ، مهد کودک. در اینجا همچنین پیشنهاد می شود که یک درمان پیشگیری از شپش سر انجام دهید. تمیز کردن برس و شانه برای افراد مبتلا برای جلوگیری از حداقل خطرهای عفونت مفید است.

منطقی است که هر یک از اعضای خانواده برس و شانه مخصوص خود را داشته باشد. در اصل کافی است کاملاً جاروبرقی آپارتمان را پاک کنید. با این حال ، تمیز کردن کامل استریل اساسی لازم نیست.

کالاهای پارچه ای جمع کننده مو مانند بالش و اسباب بازی های نرم را می توان در دمای 60 درجه شستشو داد ، در یخ زدگی عمیق قرار داد و یا حتی برای چند روز کنار گذاشت. هر شپش سر مبتلا شده از بین می رود و دیگر خطر آلودگی وجود ندارد. پیشگیری در اماکن عمومی بطور قانونی تجویز می شود.

این بدان معناست که در صورت ابتلا به شپش سر ، بلافاصله باید از امکانات جامعه خصوصاً مدارس و مهد کودک ها مطلع شود. اینها سپس این را به عموم گزارش می دهند سلامت بخش این ممکن است بازدارنده به نظر برسد ، اما هیچ پیامد منفی ندارد و نیازی به نگرانی نیست.

فرد آسیب دیده باید از م institutionsسسات عمومی اجتناب کند به شرطی که مسری باشد. برای این زمان هیچ تعهدی برای دریافت گواهی پزشکی وجود ندارد. از آنجایی که پس از اولین درمان دیگر دیگر هیچگونه خطر ابتلا به عفونت وجود ندارد ، برای مثال کافی است که مدرسه عذر والدین را بنویسد.

پس از درمان می توان زندگی مدرسه را از سر گرفت. این امر در مورد سایر م institutionsسسات نیز صدق می کند. یک پیشگیری عمومی باید با گسترش آموزش به صورت شب یا آگهی تبلیغ والدین برای افزایش آگاهی از تشخیص و درمان آلودگی شپش سر صورت گیرد.

این نیز مربوط به درک و مشارکت در چنین پیشنهادهایی است. شپش خرچنگ دوست دارد به خصوص در ناحیه شرمگاهی مویی ساکن شود. در اینجا ، هجوم از خرچنگ ها بیش از هر چیز منجر به خارش شدید در بین افراد مبتلا می شود. در اینجا به موضوع: خرچنگ ها خواهید رسید