تورم مفصل در یائسگی
یکی از شایع ترین شکایات در طی یائسگی is درد مفاصل. این امر به دلیل تغییر غلظت جنسیت زن ایجاد می شود هورمون. در حین بارداری، این هورمون باعث میشه بافت همبند شل تر شدن ، در حالی که در طول یائسگی آنها مسئول سخت شدن غشای مفصلی هستند.
افزایش غلظت برخی از مواد پیام رسان نیز می تواند منجر به علائمی شبیه التهاب شود. علاوه بر افیوژن ، که منجر به تورم مفصل می شود ، درد علت اصلی است و تحرک اغلب به طور قابل توجهی محدود می شود. با این حال ، همه شکایات مشترک که در طول آن اتفاق می افتد نیست یائسگی می تواند به نوسان غلظت هورمون نسبت داده شود. باید با پزشک مشورت شود ، به خصوص اگر علائم بسیار شدید باشد و برای مدت طولانی ادامه یابد ، در صورت وجود مفاصل قرمز و بیش از حد گرم به نظر می رسد ، و اگر توده ها و تغییر شکل هایی ایجاد شود. يائسگي اغلب سنی است که بیماریهای مزمن مفصلی مانند آرتروز or روماتیسم برای اولین بار علامت دار می شوند.
روماتیسم
واکنشی آرتروز یک تصویر بالینی است که در آن التهاب مفصل به عنوان واکنشی نسبت به عفونت رخ می دهد باکتری. به عنوان مثال عفونت می تواند روده را تحت تأثیر قرار دهد و در مفصل آسیب دیده رخ نمی دهد ، بنابراین هیچ بیماری زایی در آنجا قابل تشخیص نیست. باکتری که می تواند چنین واکنشی را تحریک کند آرتروز اغلب سالمونلا یا Shigella ، که به دستگاه گوارش حمله می کند و باعث می شود اسهال و استفراغ.
کمپیلوباکتر یک میکروب گوارشی گسترده است که همچنین به عنوان محرک واکنش پذیر در نظر گرفته می شود آرتروز. با این حال ، بورلیا منتقله از طریق کنه ، که می تواند باعث شود بیماری لایم، همچنین می تواند باعث آرتروز شود. آرتریتیدها ، که توسط عفونت های روده ای قبلی ناشی از شیگلا ایجاد می شوند ، سالمونلا یا کمپیلوباکتر ، دارای نام های مناسب "سندرم ریتر" یا "بیماری ریتر" هستند.
در 2-3٪ موارد ، شکایات مفصلی حدود 2-6 هفته پس از عفونت روده رخ می دهد. سه علامت اصلی سندرم ریتر (سه گانه ریتر) آرتروز هستند ، ملتحمه یا iritis (التهاب ملتحمه or جنس زنبق و سوسن) و اورتریت (التهاب مجرای ادرار) اغلب زانو و مچ پا مفاصل تحت تأثیر قرار می گیرند ، به ندرت انگشت پا ، دست یا انگشت مفاصل ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد.
تشخیص بر اساس آنامزیز معمولی (عفونت قبلی) و صورت فلکی علائم و همچنین آزمایشگاه پیشگام انجام می شود. اگر عفونت هنوز قابل تشخیص باشد ، با آن درمان می شود آنتی بیوتیک ها. در غیر این صورت یک درمان علامتی با NSAR (داروهای ضد استروئیدی غیر استروئیدی) مانند ایبوپروفن or دیکلوفناک معمولاً به خوبی مثر است.
با دوره های جدی تر و آلودگی چشم داخلی گلوكوكورتيكوئيدها میتواند مورد استفاده قرار گیرد. تقریباً 80٪ دوره ها پس از یک سال بهبود می یابند ، دوره های شدیدتر و ویژگی های خاص در دوره است خون (اثبات آنتی ژن های خاص) بیشتر به Chronifizierung می رسد.
