خلط: شرح، ظاهر، انواع

بررسی اجمالی

  • خلط چیست؟ ترشح از مجاری تنفسی هنگام سرفه
  • خلط چه شکلی است؟ به عنوان مثال سفید یا بی رنگ و شفاف (مثلاً در COPD، آسم، فیبروز کیستیک)، زرد مایل به سبز و کدر (مثلاً در آنژین چرکی، مخملک، ذات الریه)، قهوه ای مایل به سیاه (مثلاً در افراد سیگاری) یا خونی (مثلاً در سرطان ریه) .
  • علت: فرآیند پاکسازی طبیعی ریه ها برای حذف مواد مضر و پاتوژن ها از ریه ها.
  • چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟ در صورت تولید طولانی مدت خلط، آلودگی خون، علائم اضافی مانند تب یا تنگی نفس.
  • معاینه: بررسی خلط در آزمایشگاه
  • درمان: بسته به علت زمینه ای: به عنوان مثال داروهای موکولیتیک، آنتی بیوتیک ها، استنشاق.

تعریف خلط

خلط اصطلاح پزشکی برای خلط است. این ترشح یا مایعی است که توسط غشای مخاطی لوله های برونش تولید می شود. به پاکسازی ریه ها کمک می کند. با این حال، تولید بیش از حد خلط نیز می تواند نشانه ای از یک بیماری تنفسی باشد.

بسته به علت، مقدار، رنگ و قوام خلط ممکن است تغییر کند. ظاهر و قوام خلط اغلب به پزشک نشان می دهد که آیا یک بیماری تنفسی (مانند پنومونی، COPD، سرطان ریه، برونشیت) وجود دارد یا خیر.

خلط چه شکلی است؟

قوام خلط نیز می تواند متفاوت باشد و به عنوان مثال می تواند نازک، چسبناک، چسبنده، توده ای، شکننده، کفی یا پوسته پوسته باشد.

معنی: رنگ و بافت

خلط سالم معمولاً شیشه ای روشن است و فقط گاهی اوقات و در مقادیر کم ایجاد می شود. از سوی دیگر، خلط بیش از حد یا تغییر رنگ، اغلب نشان دهنده بیماری دستگاه تنفسی است. از یک طرف، آلاینده های استنشاقی (مثلاً سیگار کشیدن) می توانند به غشای مخاطی لوله های برونش آسیب بزنند، از طرف دیگر، ویروس ها، باکتری ها یا قارچ های استنشاقی می توانند باعث ایجاد عفونت و التهاب راه های هوایی (عفونت مجاری تنفسی) شوند. رنگ و قوام خلط یک نشانه اولیه از علت است.

مهم: اگرچه خلط می تواند نشانه اولیه علت را به پزشک بدهد، اما برای تشخیص قابل اعتماد، معاینات بیشتری لازم است.

خلط زجاجیه مایل به سفید

افزایش خلط سفید شیشه ای اغلب نشان دهنده عفونت ویروسی مانند برونشیت حاد، آنفولانزا یا سرماخوردگی ساده است.

با این حال، بیماری های مزمن ریه مانند COPD، آسم برونش یا برونشیت مزمن و همچنین فیبروز کیستیک (فیبروز سیستیک ریه) نیز می توانند منجر به تولید بیش از حد خلط سفید شیشه ای شوند. سپس خلط معمولاً غلیظ و لزج است. خلط در یک دوره زمانی طولانی تر یا به طور مکرر ایجاد می شود.

خلط مایل به زرد مایل به سبز

خلط مایل به زرد تا سبز معمولاً حاوی چرک است و اغلب نشان دهنده عفونت تنفسی باکتریایی مانند آنژین چرکی، مخملک، ذات الریه، سیاه سرفه یا سل است. در مورد عفونت های باکتریایی، خلط اغلب بوی بدی می دهد و شکننده است. ویروس ها نیز به ندرت عامل خلط زرد مایل به سبز هستند.

اگر مخاط زرد یا سبز باشد، این لزوما به این معنی نیست که باکتری ها مسئول عفونت هستند. بنابراین، پزشک باید فقط پس از تشخیص قابل اعتماد عفونت باکتریایی (در آزمایشگاه) آنتی بیوتیک تجویز کند.

بسیاری از این بیماری ها با تب، سرفه و گلودرد نیز همراه هستند. با این حال، سرفه بدون خلط (به عنوان مثال سرفه خشک) نیز ممکن است رخ دهد. همچنین امکان تولید خلط بدون سرفه وجود دارد.

مقادیر زیاد خلط مایل به زرد مایل به سبز ممکن است نشان دهنده بزرگ شدن پاتولوژیک ریه ها (برونشیکتازی) باشد. این خلط معمولاً از یک لایه فوقانی کف آلود، یک لایه میانی مخاطی و یک رسوب چسبناک با چرک ("خلط سه لایه") تشکیل شده است. آلرژی (آسم آلرژیک) نیز می تواند علت خلط زرد رنگ باشد.

خلط مایل به خاکستری، قهوه ای یا سیاه

از طرف دیگر، سرفه سیگاری معمولاً همراه با خلط قهوه ای یا به ندرت سیاه در صبح رخ می دهد.

خلط خونی

خلط حاوی خون (هموپتیزی) ممکن است صورتی، قرمز روشن یا قهوه ای زنگ زده و حاوی لکه های قرمز یا قهوه ای باشد. ممکن است نشان دهنده آسیب یا بیماری دستگاه تنفسی باشد. به عنوان مثال، گاهی اوقات ترشحات قهوه ای زنگ زده در ذات الریه رخ می دهد.

خونریزی قرمز روشن و رگه ای در خلط نیز اغلب در مورد التهاب نای یا لوله های برونش و همچنین سرطان ریه دیده می شود. با این حال، آسپرژیلوزیس (بیماری ناشی از کپک)، COPD، برونشیت مزمن، آسم برونش، آبسه ریه، برونشکتازی یا سل نیز می تواند منجر به خون در خلط شود. به ویژه در مورد سل، این معمولاً به صورت لکه های خونی کوچک در خلط ظاهر می شود.

اگر خلط منحصراً از خون (هماپتوئه) تشکیل شده باشد، می تواند نشان دهنده سرطان ریه یا ترکیدگی شریان برونش باشد. از طرف دیگر، خلط صورتی و کف آلود معمولاً نشان دهنده ادم ریوی است. این آب در ریه است که یک اورژانس پزشکی است.

خلط چگونه تولید می شود؟

سیستم برونش در ریه ها جاسازی شده و مانند یک سیستم لوله ای عمل می کند که اکسیژن را به بدن منتقل می کند. از لوله ریه، برونش ها مانند شاخه های درخت به هر دو ریه منشعب می شوند. در غشای مخاطی برونش‌ها، سلول‌های خاصی - به اصطلاح سلول‌های جامی - ترشحی را تشکیل می‌دهند که بخش بزرگی از راه‌های هوایی را با لایه نازکی از مخاط می‌پوشاند.

این وظیفه محافظت از ریه ها در برابر اجسام خارجی، گرد و غبار، عوامل بیماری زا (به عنوان مثال ویروس ها، قارچ ها، باکتری ها) یا ذرات دود است. برای انجام این کار، مژک‌های روی سطح غشای مخاطی، ترشحاتی را که مواد مضر به آن‌ها می‌چسبند، با حرکات موزون، مانند روی تردمیل، به سمت دهان منتقل می‌کنند. سپس آن را به صورت خلط سرفه می کنند (سرفه مولد). بنابراین تشکیل خلط یک واکنش طبیعی بدن برای پاکسازی مجاری تنفسی است.

با این حال، اگر غشای مخاطی آسیب ببیند (مثلاً در اثر سیگار کشیدن)، ویروس ها، باکتری ها و سایر موجودات مضر به راحتی روی آن تکثیر می شوند و مثلاً باعث التهاب می شوند. در نتیجه، سلول های تولید کننده مخاط بیشتر و بیشتر مخاط (معمولاً غلیظ شده) تولید می کنند تا ریه ها را از مواد مضر پاک کنند. بسته به علت، رنگ و قوام خلط نیز ممکن است متفاوت باشد (به بالا مراجعه کنید).

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟

  • خلط و سرفه بیش از چند روز ادامه دارد.
  • رنگ خلط خونی یا چرکی (زرد) است.
  • علائم اضافی مانند تب، درد قفسه سینه یا تنگی نفس رخ می دهد.

خلط خونی به خصوص در افراد سیگاری باید توسط پزشک بررسی شود.

دکتر چگونه خلط را معاینه می کند؟

رنگ و قوام خلط می تواند نشانه اولیه علت و بیماری های احتمالی را به پزشک بدهد. با این حال، برای تشخیص قابل اعتماد، پزشک معمولاً معاینات بیشتری را انجام می دهد. به عنوان مثال، پزشک خلط را در آزمایشگاه زیر میکروسکوپ بررسی می کند (معاینه خلط).

این اجازه می دهد تا عوامل بیماری زا مانند باکتری ها، قارچ ها یا ویروس ها، که اغلب مسئول عفونت های تنفسی هستند، در خلط شناسایی شوند. پزشک همچنین می تواند سلول های پاتولوژیک تغییر یافته در خلط را که گاهی اوقات می تواند نشان دهنده سرطان ریه باشد، تشخیص دهد.

در صورت لزوم، پزشک آزمایش خون نیز برای تعیین سطح التهاب و عوامل بیماری‌زای احتمالی انجام می‌دهد. بسته به علت مشکوک، پزشک معاینات بیشتری مانند اشعه ایکس ریه، سی تی اسکن، MRI یا برونکوسکوپی را ترتیب می دهد.

معاینه خلط چگونه انجام می شود؟

در صورت مشکوک شدن به عفونت با باکتری یا قارچ، نمونه خلط به مدت چند روز در محلول غذایی در انکوباتور نگهداری می شود. اگر یک کشت باکتریایی یا قارچی از آن رشد کند، پزشک می تواند پاتوژن دقیق را تعیین کرده و درمان مناسب را آغاز کند.

نکات زیر به شما در بدست آوردن خلط کمک می کند:

  • راحت ترین کار سرفه کردن خلط در صبح بعد از بیدار شدن است.
  • قبل از آن دهان خود را با آب لوله کشی کاملاً بشویید. این تضمین می کند که خلط تا حد امکان کمتر با میکروب های موجود در دهان (فلور دهان) به طور طبیعی وجود دارد. نکته مهم: از قبل مسواک نزنید و دهان خود را با دهانشویه شستشو ندهید.
  • مخاط را به شدت به سمت بالا در دهان سرفه کنید و سپس آن را داخل فنجان تف کنید. برای به دست آوردن مقدار کافی، اغلب لازم است این روند تکرار شود.
  • بلافاصله پس از آن فنجان را ببندید و در اسرع وقت به پزشک تحویل دهید. اگر این امکان وجود ندارد، ظرف حاوی خلط را تا زمانی که آن را تحویل دهید در یخچال نگهداری کنید.

درمان چگونه است؟

در مورد عفونت‌های مجاری تنفسی همراه با سرفه و تولید خلط، مهم است که به اندازه کافی بنوشید و از نظر جسمی راحت باشید. در مورد سرفه مولد، پزشک ممکن است داروهای خلط آور را به شکل قرص، آب میوه یا استنشاق نیز تجویز کند. این عوامل باعث می‌شوند که مخاط چسبناک سیال‌تر شود و سرفه خلط را آسان‌تر کند. داروهای ضد التهابی همچنین می توانند به التهاب لوله های برونش کمک کنند. بهتر است در این مورد از پزشک یا داروساز خود سوال کنید.