تشخیص
تشخیص سندرم پیش از قاعدگی اغلب از طریق یادداشت های روزانه انجام می شود. زنان باید در طول چند هفته یادداشت کنند که چه زمانی پریود می شوند و چه زمانی علائم ظاهر می شوند. چه نشانه هایی می تواند باشد افسردگی? تشخیص افسردگی معمولاً توسط یک روانپزشک و تشخیص از طریق مصاحبه و پرسشنامه های استاندارد انجام می شود. به ویژه در ترکیب سندرم پیش از قاعدگی و دوره افسردگی، تشخیص یک یافته فیزیکی نیست و نمی توان با آن توضیح داد. مقادیر آزمایشگاهی یا اشعه ایکس، اما تقریباً به طور انحصاری بر اساس داستان افراد آسیب دیده است.
درمان
درمان سندرم پیش از قاعدگی با دوره های افسردگی به میزان علائم بستگی دارد. در ابتدا معمولاً سعی می شود علائم را کنترل کرد تمدد اعصاب ورزش ، ورزش و متعادل رژیم غذایی. در صورت عدم موفقیت این تلاش ، امکان درمان هورمونی وجود دارد.
پیشگیری از بارداری هورمونی برای پیشگیری استفاده می شود تخمک گذاری و دوز ثابت هورمونی را برای بدن فراهم کند. به این ترتیب نوسانات هورمونی که اغلب علت آن است تخمک گذاری قابل پیشگیری است و علائم باید کاهش یابد. در این صورت قرص باید به طور دائم و بدون وقفه مصرف شود.
دارو همچنین می تواند به طور مستقیم برای درمان علائم خاص مورد استفاده قرار گیرد. قابل خرید از بازار داروهای ضد درد، از جمله ایبوپروفن or پاراستامول، می تواند به تسکین درد. دیورتیک ها می تواند برای احتباس آب تجویز شود.
ترکیبی درمانی از روان درمانی و از دارو معمولاً برای مقابله با حالات افسردگی استفاده می شود عوامل بلند کننده روحیه مانند سرترالین یا سیتالوپرام میتواند مورد استفاده قرار گیرد. با این حال ، این تنها در مواردی استفاده می شود که با علائم به هیچ وجه نمی توان مقابله کرد ، زیرا این آماده سازی ها با بسیاری از عوارض جانبی همراه است.
طبیعی مخمر سنت جان همچنین به مقابله با خلق و خوی خفیف افسردگی کمک می کند. این عوارض جانبی کمتری دارد، اما اصلاً هیچ. روانپزشک مسئول اطلاعات بیشتر در مورد قرص را می توانید در اینجا بیابید.
در موارد خلق و خوی افسردگی شدید مرتبط با سندرم پیش از قاعدگی، درمان دارویی ممکن است ضروری باشد. در این مورد، داروهای ضد افسردگی از گروه انتخابی سروتونین می توان از مهارکننده های بازجذب استفاده کرد. این شامل آماده سازی است سیتالوپرامسرترالین و پاروکستین. از آنجایی که داروهای ضدافسردگی داروهایی با عوارض جانبی فراوان هستند، تنها در صورتی باید از آنها استفاده کرد که سایر گزینه‌های درمانی بهبودی در علائم ایجاد نکرده باشند و علائم محدودیت قابل توجهی در زندگی روزمره داشته باشند.
