تشخیص | سندرم Ehlers-Danlos نوع III

تشخیص

اولین نشانه نقص ژنتیکی معمولاً سابقه خانوادگی مثبت است. به منظور تشخیص EDS ، الف خون سپس معمولاً نمونه گرفته می شود. سپس سلولهای موجود در این نمونه با استفاده از روشهای ژنتیکی مولکولی از نظر نقص ژنتیکی مورد بررسی قرار می گیرند. نتیجه معمولاً ظرف چند روز در دسترس است.

درمان سندرم Ehlers-Danlos نوع 3

تا به امروز ، هیچ علت درمانی برای هیچ یک از موارد موجود نیست سندرم Ehlers-Danlos تشکیل می دهد. تنها یک ژن درمانی به موقع می تواند به درمان دست یابد. با این حال ، با توجه به وضعیت فعلی تحقیقات ، هنوز این امکان وجود ندارد.

بنابراین درمان باید کاملاً علامت دار باشد. مسکن ها (مسکن ها) مانند ایبوپروفن, متامیزول (نوالگین) یا در موارد شدید مواد افیونی موجود است. فیزیوتراپی منظم و استفاده از ایدز مانند چوب زیر بغل یا صندلی های چرخدار نیز مفید هستند.

پیش بینی

سندرم Ehler-Danlos یک مادام العمر است شرط. علاوه بر این ، این بیماری معمولاً پیشرونده (پیشرونده) است ، که می تواند زندگی اجتماعی مبتلایان را محدود کند. با این حال ، از آنجا که نوع III معمولاً یک نوع خفیف است ، این محدودیت ها معمولاً شدت کمتری دارند.

افراد مبتلا معمولاً امید به زندگی طبیعی دارند. متاسفانه انواع آن ممکن است.