معرفی
سرگیجه یکی از رایج ترین نگرانی های پزشکی است. از هر ده بیمار تقریباً یک نفر که با پزشک خانواده خود مشورت می کند از این موضوع شکایت دارد. از طرف دیگر ، علل می توانند ماهیتی کاملاً متنوع داشته باشند.
عوامل مرتبط در تعیین علت عبارتند از: تاریخچه پزشکی، هنگامی که سرگیجه رخ می دهد و به چه شکلی خود را نشان می دهد. به عنوان مثال ، می توان بین سرگیجه ای که به طور دائمی یا در حملات اتفاق می افتد ، همیشه با همان حرکت یا به صورت پراکنده و همچنین بین سرگیجه چرخشی (مثل چرخهای چرخشی) و سرگیجه دهلیزی (مثل قایق). نگاهی دقیق به سرگیجه ای که هنگام خوابیدن رخ می دهد ، انجام خواهد شد.
چرا هنگام خوابیدن سرگیجه دارم؟
سرگیجه ای که هنگام خوابیدن رخ می دهد اغلب ماهیتی خوش خیم دارد. اگر سرگیجه فقط وقتی اتفاق می افتد سر موقعیت تغییر کرده است ، مانند هنگام خوابیدن ، می توان فرض کرد که علت آن اختلالات خود ارگان دهلیزی باشد. برای درک این موضوع ، باید ساختار اندام را بخاطر بسپارید: سه قوس پر از مایع ، که هر کدام در یک جهت در فضا قرار دارند ، ساختار اصلی اندام را تشکیل می دهند.
هنگامی که اندام حرکت می کند یا موقعیت خود را تغییر می دهد ، مایع به حرکت در می آید و از سلولهای حسی عبور می کند که حرکت را ثبت می کنند و سپس سیگنال را به مغز. اگر سیگنال حرکت هر دو گوش با هم یکسان باشد ، مغز حس عملکردی دارد تعادل. با این حال ، اگر سرعت حرکت خیلی سریع تغییر کند یا اطلاعات دو گوش مطابقت نداشته باشد (یا اطلاعات حرکت از گوش با چشمها مطابقت نداشته باشد) ، مغز گیج می شود و نتیجه آن به عنوان سرگیجه درک می شود.
در صورت سرگیجه هنگام خوابیدن به آن "پاروکسیسم خوش خیم" نیز می گویند سرگیجه موضعی" این بدان معنی است که بسته به موقعیت سر، سرگیجه ممکن است به طور ناگهانی ظاهر شود. علت این امر سنگهای کوچک (اصطلاحاً اوتولیت) است که از بخشی از آن سست می شود اندام تعادل و سپس در قوسها بچرخید وقتی که سر تغییر موقعیت می دهد.
این معمولاً فقط در یک گوش وجود دارد. در آنجا سنگها باعث ایجاد سیگنالهای حرکتی غلط می شوند که توسط مغز قابل تفسیر نیستند. سرگیجه در بعضی مواقع اتفاق می افتد ، که با ثابت نگه داشتن سر یا از بین رفتن سنگها از قوسها دوباره از بین می رود.
در مقابل این سرگیجه است ، که دائمی است یا از ناکجاآباد بیرون می آید. علت را باید کمتر در اندام تعادل خودش نسبت به عصبی که از آنجا به مغز حرکت می کند. یک اختلال دائمی یا غیر قابل پیش بینی از تعادل بلکه باید با تحریکات عصب همراه باشد. این می تواند به عنوان مثال ، ناشی از التهاب عصب یا تومورهایی باشد که روی عصب فشار می آورند. اینها سپس بیماری های جدی هستند ، اگرچه پاروکسیسم خوش خیم هستند سرگیجه موضعی همچنین می تواند برای بیماران ناخوشایند باشد.
تمام مقالات این مجموعه:
