در سرطان پستان - به طور عامیانه نامیده می شود سرطان پستان - (مترادف: کارسینومای پستان ؛ کارسینومای ماما ؛ ICD-10-GM C50.-: نئوپلاسم های بدخیم غده پستانی [ماما]) بیماری بدخیم (بدخیم) غده پستانی است. کارسینومای پستان شایع ترین بیماری تومور در زنان است. این دومین بیماری شایع (بدخیم) در سراسر جهان است. طبق ICD-10-GM ، بین بدخیم ، پیش بدخیم (تغییرات بافتی که نشانه های ریز بافتی از تحلیل رفتن بدخیم است) ، تغییرات متاستاتیک و کارسینوماتوز ثانویه در پستان تشخیص داده می شود. در این زمینه ، فقط بیماری های بدخیم و بدخیم غده پستانی ارائه می شود ، اما نه کارسینوماتوز ثانویه و بیماری های بدخیم و بدخیم پوست، به عنوان مثال ملانوم ("سیاه پوست سرطان"). تغییرات پیش بدخیم غده پستانی
- ICD-10-GM D05.- سرطان در محل غده پستانی [پستان].
- ICD-10-GM D05.0 سرطان لوبولار در محل غده پستانی.
- ICD-10-GM D05.1 سرطان در محل مجاری پستانی
- ICD-10-GM D05.7 سرطان دیگر در محل غده پستانی.
- ICD-10-GMD05.9 سرطان در محل غده پستانی ، مشخص نشده است.
تغییرات بدخیم غده پستانی
- ICD-10-GMC50.- نئوپلاسم بدخیم غده پستانی [پستانی].
- شامل: بافت همبند غده پستانی
- Excl: پوست غده پستانی (ICD-10-GM C43.5 ، ICD-10-GM C44.5).
- ICD-10-GM C50.0 نئوپلاسم بدخیم: نوک پستان و آرئولا (کارسینوم صفحه ای).
- ICD-10-GM C50.1 نئوپلاسم بدخیم: بدن غده مرکزی غده پستانی.
- ICD-10-GM C50.2 نئوپلاسم بدخیم: ربع داخلی فوقانی غده پستانی.
- ICD-10-GM C50.3 نئوپلاسم بدخیم: ربع داخلی پایین غده پستانی.
- ICD-10-GM C50.4 نئوپلاسم بدخیم: ربع فوقانی غده پستانی.
- ICD-10-GM C50.5 نئوپلاسم بدخیم: ربع خارجی پایین غده پستانی.
- ICD-10-GM C50.6 نئوپلاسم بدخیم: Recessus axillaris غده پستانی.
- ICD-10-GM C50.8 نئوپلاسم بدخیم: غده پستانی ، چندین منطقه را با هم همپوشانی دارد
- ICD-10-GM C50.9 نئوپلاسم بدخیم: غده پستانی ، مشخص نشده است
کارسینومای پستان یا از غدد پستانی (سرطان پستان لوبولار) و یا از مجاری پستانی (سرطان مجاری پستان) ناشی می شود. متاستاز می تواند خونساز ("توسط جریان خون") و لنفوژن ("توسط سیستم لنفاوی") باشد. نسبت جنسیت: سرطان پستان در مردان نیز می تواند رخ دهد - اما بسیار نادر (سالانه حدود 600 مورد). نسبت زنان به مردان 150: 1 است. بنابراین ، فقط در مورد سرطان پستان زنان بحث خواهد شد. اوج بروز: این بیماری به ویژه در زنان بین 45 تا 70 سال رخ می دهد. میانگین سنی امروز بیش از 60 سال است. با این حال ، 30٪ از زنان مبتلا کمتر از 40 سال هستند. پس از زایمان ، خطر سرطان پستان افزایش می یابد و پس از حدود 5 سال به اوج خود می رسد (HR 1.8 ؛ 95٪ فاصله اطمینان: 1.63-1.99). افزایش خطر فقط برای کارسینومای پستان گیرنده استروژن قابل تشخیص است. خطر ابتلا به نظریه سرطان پستان در سن 74 سالگی برای هر زن سالم تقریباً 8٪ است. در آلمان ، تقریباً 57,000 زن تشخیص داده می شوند سرطان پستان هر ساله. فقط در حدود 10٪ موارد تغییرات ژنتیکی مادرزادی (جهش در ژن های BRCA-1 در کروموزوم 17 و BRCA-2 در کروموزوم 13) مسئول بیماری هستند. در حامل های a جهش BRCA، خطر ابتلا به بیماری 60-80٪ بیشتر از جمعیت طبیعی است. این زنان به طور قابل توجهی زودتر (حدود 20 سال) به این بیماری مبتلا می شوند. خطر ایجاد کارسینومای پستان مقابل ("در طرف مقابل") (تا 60٪) یا کارسینوم تخمدان (تا 40٪) نیز افزایش می یابد. به نظر می رسد برای ژن های RAD51C و RAD51D که اخیراً کشف شده اند ، خطر ابتلا به این بیماری به همان اندازه زیاد است. شیوع این بیماری حدود 1٪ از زنان در آلمان است. پس از 50 سالگی ، تقریباً 2٪ از کل زنان تحت تأثیر قرار می گیرند. ارقام شیوع مادام العمر در سراسر جهان بین 3-22٪ متفاوت است. 12٪ (آلمان).
بروز (فراوانی موارد جدید) تقریباً 123 مورد در هر 100,000 نفر در سال در آلمان است. پستان چپ از نظر آماری بیشتر از پستان راست تحت تأثیر قرار می گیرد. دوره و پیش آگهی: علاوه بر اندازه و پرخاشگری تومور ، عامل تعیین کننده در این دوره درگیری است لنف گره های زیر بغل. اگر اینها فاقد سلولهای تومور باشند ، احتمال بهبودی زیاد است. بیشتر لنف گره ها تحت تأثیر قرار می گیرند ، بدتر است به طور کلی پیش آگهی. کارسینومای پستان ممکن است عود کند. حدود 7-20٪ بیماران عود داخل پستان را تجربه می کنند. (عود بیماری پس از جراحی محافظت از پستان). میزان عود (عود بیماری) 5-10٪ در ده سال اول پس از موفقیت در پستان است سرطان رفتار. مرگ و میر (تعداد مرگ و میرها در یک دوره معین ، بر اساس تعداد جمعیت مورد نظر) 41 در هر 100,000 زن در سال است. میزان بقای 5 ساله در مراحل 90 و 0 تقریباً بیش از 82٪ است. در مراحل II و III ، بین 44 تا 14٪ است. در مرحله چهارم ، تقریباً 40٪ است. در طول XNUMX سال گذشته ، کمکی درمان خطر متاستاز (خطر تشکیل تومورهای پستانی) را کاهش داده و بقای زنان مبتلا به پستان مهاجم را به طور قابل توجهی بهبود بخشیده است سرطان. منابع بیشتر
- زنان مبتلا به سرطان داکتال درجا (DCIS) در مقایسه با زنان فاقد DCIS سه برابر خطر مرگ و میر ناشی از کارسینومای پستان را دارند.
- حاملان جوان جهش های BRCA1 یا BRCA2 همانند بیماران بدون جهش BRCA در 10 سال اول پس از تشخیص سرطان پستان ، شانس زنده ماندن دارند.
- میزان مرگ و میر در مردان مبتلا به سرطان پستان در مقایسه با زنان بیشتر است: میزان مرگ و میر ناشی از علل کاملاً تنظیم شده (مرگ و میر ناشی از تمام علل) برای مردان 19 درصد بیشتر از زنان است.
