حتی در دوران پیری، همه چیز نباید همیشه سراشیبی باشد. کسانی که تا حد امکان در حد توان خود حرکت می کنند می توانند به پیشرفت های قابل توجهی دست یابند.
سکته یا زمین خوردن که منجر به شکستگی استخوان می شود، تحرک بسیاری از افراد مسن را حداقل به طور موقت از بین می برد. حتی یک دوره کوتاه بی تحرکی، به خصوص در سنین بالا، بر جسم و روان تأثیر منفی می گذارد. سالمندان در خطر وابستگی دائمی به حمایت و مراقبت هستند.
با این حال، یک بیماری ناگهانی و جدی نباید به معنای پایان یک زندگی مستقل در خانه باشد. توانبخشی می تواند به یافتن راهی برای خروج از خیابان یک طرفه مخوف از بیمارستان مستقیماً به خانه مراقبت کمک کند. هدف زندگی مستقل، احتمالاً با حمایت خدمات مراقبت سرپایی است.
حفظ استقلال
برای افرادی که هنوز کار می کنند، توانبخشی در درجه اول باید آنها را قادر به بازگشت به شغل معمول خود کند. اما با افزایش سن، اهداف تغییر می کنند. اکنون هدف بازیابی، بهبود یا حفظ زندگی مستقل در خانه خود (شایستگی روزمره) است. هدف کاهش یا جلوگیری از نیاز به مراقبت است.
گزینه های توانبخشی
علاوه بر این، شهروندان سالخورده باید بتوانند خودشان با کمک بستگان یا خدمات تحویل و تحویل سازمان یافته به کلینیک روزانه یا مرکز توانبخشی سرپایی در نزدیکی خانه خود برسند. توانبخشی سرپایی معمولاً به 20 روز درمان محدود می شود. اگر هدف درمانی مشخص شده در این مدت محقق نشد، می توانید برای تمدید در طول دوره توانبخشی به شرکت بیمه مراجعه کنید.
مسیر توانبخشی
هرچه بازتوانی زودتر شروع شود، به عنوان مثال پس از سکته مغزی، موفقیت آمیزتر خواهد بود. قبل از انتخاب یک مرکز توانبخشی، باید از شرکت بیمه سلامت خود تأییدیه بگیرید. به طور معمول، پزشک معالج شما در بیمارستان درخواستی را ارسال می کند.
درخواست های توانبخشی همچنین می تواند توسط پزشکان در مطب خصوصی یا پس از ارزیابی توسط خدمات پزشکی صندوق های بیمه سلامت (MDK) ارائه شود. در مورد بیمه مراقبت خصوصی، این کار توسط Medicproof انجام می شود. خدمات اجتماعی بیمارستان، شرکت بیمه سلامت یا پورتال های اینترنتی ویژه می توانند به شما در انتخاب یک مرکز توانبخشی مناسب کمک کنند.
توانبخشی ارزشمند است:
- هشت هفته تمرین با تجهیزات تناسب اندام می تواند قدرت عضلانی را حتی در افراد 65 تا 95 ساله* به طور قابل توجهی افزایش دهد.
- شرکت‌کنندگان در مطالعه آموزش‌دیده نیز نسبت به چالش‌های جدید واکنش کمتری نشان دادند.
تیم درمانی
میانگین سنی بیماران در توانبخشی سالمندان حدود 80 سال است. بیماران علاوه بر بیماری اصلی خود، تقریباً همیشه شرایط دیگری نیز دارند که نیاز به درمان نیز دارند. این توده رنگارنگ از اختلالات مختلف سلامتی با یک تیم درمانی به همان اندازه رنگارنگ مطابقت دارد: پزشکان، پرستاران، فیزیوتراپیست ها، کاردرمانگران، گفتاردرمانگران، مربیان اجتماعی، روانشناسان و متخصصان تغذیه دست به دست هم می دهند.
پس از چند روز اول درمان توانبخشی، اهداف خاصی برای هر بیمار توانبخشی منفرد تعیین می شود (ارزیابی سالمندان): این بدان معناست که ارائه دهندگان درمان کمتر بر روی تشخیص و بیشتر بر روی اختلالات موجود تمرکز می کنند. همه اعضای تیم درمان گزارش می دهند که کدام ناتوانی ها و مشکلاتی را در منطقه خود کشف کرده اند. پتانسیل توانبخشی با هم تعیین می شود و جلسات هفتگی برگزار می شود تا بررسی شود که آیا می توان به اهداف دست یافت.
انگیزه - همه چیز و همه چیز
آماده سازی برای خانه
در طول درمان، فیزیوتراپیست ها و کاردرمانگران تا آنجایی که لازم باشد، به بیماران کمک های انطباق یافته ارائه می کنند. درمانگران همچنین بستگان خود را با ناتوانی ها و وسایل کمکی مانند ویلچر یا رولاتور آشنا می کنند.
کاردرمانگران یا مربیان اجتماعی یک بار بیمار را در خانه همراهی می کنند. آنها بررسی می کنند که آیا برخی از وسایل کمکی می توانند زندگی در خانه را آسان تر کنند یا اینکه آیا اقدامات تبدیلی ضروری است (سازگاری در خانه). با این حال، این قرار محلی ممکن است نشان دهد که بازگشت به محیط خانه فعلی خطر ایمنی بسیار بالایی دارد.
یک شبکه ایمنی سرپایی به موقع قبل از ترخیص ایجاد می شود تا از مراقبت های پزشکی، پرستاری و خانگی کافی در خانه اطمینان حاصل شود.
تسلیم نشو
بستگان نقش بسیار مهمی دارند. شناخت و تشویق انگیزه و اعتماد به نفس را فراتر از اقامت توانبخشی تقویت می کند. برای اطمینان از اینکه اهداف توانبخشی به دست آمده در دراز مدت پایدار هستند، تمرینات آموخته شده نیز باید به بخشی جدایی ناپذیر از برنامه روزانه تبدیل شوند.
به عنوان مثال، فیزیوتراپیست ها باید این درمان پیگیری مستقل را در فواصل زمانی طولانی تر مرور کنند.
