دوره COPD

معرفی

برخلاف بسیاری از بیماری های حاد ، COPD به طور ناگهانی شروع نمی شود اما در یک دوره طولانی تر به آرامی توسعه می یابد. علت بیماری آسیب دائمی به ریه ها و در نتیجه باریک شدن مجاری تنفسی (برونش ها) است. اولین علامت اولیه معمولاً پایدار است سرفه.

با این حال ، این اغلب به عنوان "سیگاری" تفسیر اشتباه می شود یا نادیده گرفته می شود سرفه"یا عفونت جزئی از دستگاه تنفسی. به عنوان سرفه پیشرفت می کند ، افزایش می یابد و به خصوص در ساعات صبح ترشحات مخاطی از ریه ها سرفه می شود. تنگی نفس (تنگی نفس) ، که در ابتدا فقط در هنگام انجام فشارهای سنگین قابل درک است ، در طول زمان به شدت افزایش می یابد ، به طوری که در مراحل پیشرفته COPD، فعالیت های روزمره می توانند مشکلاتی را ایجاد کنند.

بنابراین اغلب فقط تشخیص داده می شود که این یک بیماری حاد نیست بلکه یک بیماری مزمن پیشرونده است که علائم آن بسیار برجسته باشد و برای مدتی وجود داشته باشد. بنابراین اغلب این بیماری فقط در سنین بالا تشخیص داده می شود. هدف از درمان توقف یا حداقل سرعت پیشرفت بیماری است. مراحل COPD

چه زمانی به اکسیژن نیاز دارید؟

با پیشرفت بیماری ، به دلیل التهاب مجاری تنفسی کوچک ، تبادل گاز در ریه ها بدتر می شود. این منجر به اصطلاح اختلالات انتشار می شود. نفوذ تبادل دی اکسید کربن و اکسیژن بین آلوئول و کوچک است خون عروق در ریه (مویرگها)

این به نوبه خود منجر به کاهش میزان اکسیژن موجود در می شود خون، که همچنین اکسیژن رسانی به اندام ها را کاهش می دهد. بنابراین ، بسته به میزان کاهش فشار اکسیژن در خون، اکسیژن اضافی باید تأمین شود. بسته به حالت سلامت و فشار اکسیژن ، این فقط در هنگام استرس یا احتمالاً در هنگام استراحت لازم است. با افزایش مدت بیماری ، عضلات تنفسی نیز ضعیف و ضعیف می شوند ، بنابراین عملکرد تنفسی کاهش می یابد. در این حالت ، درمان با ونتیلاتور از طریق a تنفس ماسکی که ساعتها استفاده می شود می تواند باعث تسکین شود.