مری چیست؟
مری یک لوله عضلانی قابل کشش است که حلق را به معده متصل می کند. در درجه اول، مری انتقال غذا و مایعات را از طریق گلو و قفسه سینه به داخل شکم تضمین می کند.
یک لایه بیرونی از بافت همبند، تحرک مری را در حفره قفسه سینه در حین بلع تضمین می کند. رگ های خونی، رگ های لنفاوی و مجاری عصبی در این لایه جابجایی یافت می شوند. بافت همبند سست زیر مخاط توسط یک شبکه وریدی گسترده متقاطع می شود.
عملکرد مری چیست؟
وظیفه اصلی مری انتقال غذا و مایعات از حلق به معده است. مخاط تولید شده توسط مری باعث می شود که غذا در این فرآیند لغزنده تر شود، به طوری که می تواند به آرامی به داخل معده بلغزد.
اسفنکتر فوقانی، در ارتباط با مکانیسم های بسته شدن حنجره، تضمین می کند که هیچ ذره غذا یا جسم خارجی در هنگام بلع (آسپیراسیون) استنشاق نمی شود. به لطف اسفنکتر تحتانی، هیچ محتوای اسیدی معده به مری باز نمی گردد. در غیر این صورت به غشای مخاطی مری آسیب می رساند. به دلیل این فعل و انفعال ماهیچه ها، فرآیند بلع نیز تا حدی بر خلاف جاذبه عمل می کند.
مری در کجا قرار دارد؟
مری با عبور از دیافراگم از حفره سینه خارج شده و وارد حفره شکمی می شود. قسمت شکمی (pars abdominalis) کوتاه است: سه سانتی متر زیر دیافراگم، مری به پایان می رسد. در ناحیه دهان معده (کاردیا) با معده ادغام می شود.
مری چه مشکلاتی می تواند ایجاد کند؟
سرطان مری (کارسینوم مری) بیشتر در تنگی فیزیولوژیکی مری دیده می شود. واریس مری می تواند در نتیجه بیماری شدید کبدی ایجاد شود. این وریدهای متسع پاتولوژیک می توانند پاره شوند و باعث خونریزی شدید و گاهی اوقات تهدید کننده زندگی شوند.
