سینتیگرافی میوکارد چیست؟
از سینتی گرافی میوکارد می توان برای تجسم جریان خون در عضله قلب استفاده کرد. یک ماده نشاندار رادیواکتیو (رادیودارو) از طریق ورید به بیمار ناشتا داده می شود. خود را بر اساس جریان خون (پرفیوژن) در بافت قلب توزیع می کند و توسط سلول های ماهیچه قلب جذب می شود. تابش ساطع شده اندازه گیری شده و به صورت تصویر نمایش داده می شود.
Techneticum-99m (99mTc) معمولاً برای برچسب زدن رادیواکتیو ماده مورد استفاده استفاده می شود.
سینتی گرافی میوکارد را می توان در حالت استراحت یا تحت استرس انجام داد. در حالت دوم، بیمار در حین معاینه می نشیند، به عنوان مثال، بر روی یک ارگومتر دوچرخه.
اگر استرس واقعی از این طریق امکان پذیر نباشد، می توان از دارو برای شبیه سازی فشار دقیق بر روی قلب استفاده کرد. معمولا از داروهای گشادکننده عروق مانند آدنوزین استفاده می شود. اگر به دلایل پزشکی نمی توان چنین داروهایی را تجویز کرد (مثلاً در آسم یا فشار خون پایین)، کاتکول آمین دوبوتامین به عنوان جایگزین استفاده می شود. این عامل به صورت انفوزیون تجویز می شود.
تابش کمتر با گردش خون ضعیف
اگر تجمع کاهش یافته فقط در شرایط استرس اتفاق بیفتد اما در حالت استراحت رخ ندهد، نقص پرفیوژن برگشت پذیر وجود دارد. از طرف دیگر، اگر در حالت استراحت نیز قابل تشخیص باشد، نقص پرفیوژن غیر قابل برگشت است. بافت قلب آسیب دیده به طور غیر قابل برگشت تخریب می شود ("اسکار").
با این حال، انقباضات واقعی (تنگی ها) در عروق کرونر را نمی توان با سینتی گرافی میوکارد موضعی کرد. برای این منظور باید آنژیوگرافی عروق کرونر، یعنی معاینه رادیولوژیک عروق (آنژیوگرافی) عضله قلب انجام شود. این به عنوان بخشی از کاتتریزاسیون قلبی انجام می شود.
سینتی گرافی میوکارد چه زمانی انجام می شود؟
سینتی گرافی میوکارد عمدتاً در مواقعی که مشکوک به بیماری عروق کرونر (CAD) باشد یا زمانی که CAD شناخته شده باشد، انجام می شود تا میزان آن مشخص شود.
این معاینه همچنین اغلب برای تصمیم گیری در مورد اینکه آیا عروق کرونر تنگ شده باید با دارو یا جراحی (بای پس یا استنت گذاری) درمان شود، استفاده می شود. جراحی شانس موفقیت دارد، برای مثال، اگر ناحیه ای از قلب فقط به طور برگشت پذیر آسیب دیده باشد: این عمل احتمالاً می تواند دوباره جریان خون آن را بهبود بخشد.
حتی پس از حمله قلبی، پزشک می تواند از سینتی گرافی میوکارد برای ارزیابی جریان خون و در نتیجه وضعیت عضله قلب (یعنی حیات آن) استفاده کند.
سینتی گرافی میوکارد: آماده سازی
این شامل، برای مثال، این است که شما باید با معده خالی برای معاینه حاضر شوید. این کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که ماده نشاندار شده با رادیواکتیو به بهترین شکل ممکن در بافت قلب جذب می شود و فقط در بافت های دیگر (مانند دستگاه گوارش) به مقدار کم تجمع می یابد. روزه به این معناست که در چهار ساعت قبل از معاینه چیزی نخورید. یک استثنا برای بیماران دیابتی وجود دارد - آنها مجاز به خوردن صبحانه سبک هستند.
اگر قرار است بار دارویی با گشادکننده عروق در نظر گرفته شود، حداقل 12 ساعت قبل از مصرف مواد غذایی یا نوشیدنی حاوی کافئین (شکلات، قهوه، کولا، چای سیاه و غیره) خودداری کنید. حداقل 24 ساعت قبل از سینتی گرافی میوکارد باید مصرف برخی داروها (فرآورده های حاوی کافئین، تئوفیلین یا دی پیریدامول) را قطع کنید. پزشک دستورالعمل های دقیق تری در این مورد به شما می دهد.
سینتی گرافی میوکارد: خطرات و عوارض جانبی
فعالیت بدنی روی یک ارگومتر دوچرخه می تواند منجر به آریتمی قلبی و حمله قلبی در بیماران مبتلا به بیماری قلبی شود (مانند هر فعالیت فیزیکی).
استرس دارویی در طول سینتی گرافی میوکارد می تواند عوارض جانبی مانند درد قفسه سینه، تنگی نفس، برافروختگی (قرمز شدن ناگهانی پوست، به عنوان مثال روی صورت)، افت فشار خون، آریتمی قلبی و در موارد شدید، حتی قلب را ایجاد کند. حمله کنند.
بنابراین، قرار گرفتن در معرض تابش طبیعی سالانه برای هر فرد در آلمان به طور متوسط 2.1 mSv است (با دامنه نوسان 1 تا 10 mSv - بسته به محل زندگی، عادات غذایی و غیره). در اتریش، فرد به طور متوسط در معرض 3.8 mSv تابش طبیعی در سال است (محدوده تغییرات: 2 تا 6 mSv). برای سوئیس، قرار گرفتن در معرض تابش طبیعی سالانه به ازای هر فرد 5.8 mSv است، اگرچه در اینجا نیز طیف وسیعی از تغییرات بسته به محل سکونت و سایر عوامل وجود دارد.
برای مقایسه، قرار گرفتن در معرض تشعشع در طول سینتی گرافی میوکارد به طور متوسط 6.5 میلی سیورت (mSv) برای موادی که با تکنسیوم برچسب گذاری شده اند، است.
