در زیر روش ها و روش های مختلفی را می توان ارائه داد که می تواند در تنفس استفاده شود درمان.
روش های درمان تنفسی
اوتونی از نظر Gerda Alexander: این روش با ناخودآگاه کار می کند در حال اجرا نفس مشتری. در این روند ، گفته می شود که با بهبود آگاهی از خود و حساسیت بدن ، الگوهای حرکتی و رفتاری تغییر می کنند درمان.
نفس ، صدا و آموزش گفتار طبق نظر Schlaffhorst و Andersen: در اینجا نفس رابط بین سطح رویشی و جسمی فرد است. هدف درمان بهبود است تنفس، صدا و حرکت
تنفس و بدن درمانی طبق گراف دورکیم: از بیمار خواسته می شود با الگوهای رفتاری و ترس خود روبرو شود ، بنابراین شروع جدیدی را امکان پذیر می کند. بدن به عنوان "جسمی روح انگیز" که با روان یک وحدت ایجاد می کند ، باید از این طریق تجربه شود.
نفس کشیدن مطابق با Cornelis Veening: این تنفس درمان بر اساس روانشناسی CG یونگ است. مسیری از "درون به خارج" از طریق رشد جسمی-روانی ارائه می شود ، به طوری که "انسان همان چیزی می شود که قرار است باشد".
هولوتروپیک تنفس طبق گفته استانیسلاو گروف: نفس عمدی استفاده می شود ، یعنی نفس عمیق تا بیش فعالی، قرار است ارتباطی با "شفا دهنده درونی" ، "خود برتر" ایجاد کند.
نفس تجربی از نظر ایلز میدندورف: کار با به اصطلاح "نفس مجاز" و با این تجربه که یک تعامل متقابل بین "تنفس ، جمع آوری و احساس" وجود دارد که با یک تعادل بین "تسلیم و ذهن آگاهی" ، توسعه آگاهانه همه سطوح را امکان پذیر می کند.
تنفس یکپارچه: نفس به عنوان راهی برای اتصال بدن ، روح و روح مورد استفاده قرار می گیرد. عناصر مختلف مکاتب تنفسی با شرایط مشکل فردی بیمار سازگار است. سایر روشهای روان درمانی نیز با تجربه تنفس همراه است.
چیگونگ: چیگونگ (چی = نفس ، گونگ = کسب مهارت) از این امر ناشی می شود داروی سنتی چینی. هدف هماهنگی نفس ، ذهن و بدن است.
پرانایاما: به عنوان یک جز از یوگا، پرانایاما یکی از قدیمی ترین روش های تنفسی است.
