چیگونگ

اصطلاح چینی Qi (گفتاری tchi) یک فلسفه و همچنین پزشکی است که مخفف نشاط و سرزندگی انسان و همچنین محیط زیست اوست. تنفس، انرژی و مایعات در این امر مهم هستند. افرادی که به چی اعتقاد دارند تصوری دارند که ارگانیسم انسان با توجه به الگوهای خاص و موجود در گردش خون است اعضای داخلی به عنوان نصف النهار دایره کنید.

اصطلاح گونگ مخفف کار یا توانایی است. کنار هم قرار دادن ، چیگونگ به معنای توانایی اداره یا استفاده از Qi است. در اصل چیگونگ از چینی ها آمده و اصطلاحی برای معامله با چی (چی) است.

در هنرهای رزمی چینی ، چیگونگ نقشی اساسی در توسعه نیروهای داخلی و خارجی دارد. در چیگونگ بین "دونگ گونگ" و "جینگ گونگ" تمایز قایل شده است. دومی نشان دهنده چی گونگ ساکت است ، اولی چی گونگ متحرک.

منشا of چیگونگ در طب چینی و به عنوان یک روش خود ترمیم چینی نهفته است. چیگونگ چیزی فراتر از یک تمرین یا یک برنامه 60 دقیقه ای است ، بلکه یک مسیر یا یک مسیر همراه با زندگی است که اغلب در دنیای غرب کاملاً اشتباه درک می شود. Qigong با شروع به عنوان تنظیم کلی ناهماهنگی ، به روشی مرتبط با علائم تبدیل شد.

چیگونگ قصد دارد عملکرد لحظه ای فرد را افزایش دهد و جریان Qi را آگاهانه درک کند. بسته به هدف ، تمرینات مختلفی از Qigong انتخاب می شود. (به عنوان مثال پیشگیری ، توان بخشی).

چیگونگ در هنرهای رزمی چین استفاده می شود ، تفکر و تمرکز به عنوان نوعی حرکت برای پرورش ذهن و بدن. بر این اساس ، اجرای عملی نه تنها شامل می شود تمرینات تنفسی بلکه تمرینات تمرکز ، حرکات بدن و تفکر تمرینات هسته اصلی آن در مورد بسیج چی است.

در زمینه سلامت، چیگونگ در خدمت ایجاد ثبات در انرژی است تعادل و در نتیجه برای مبارزه با بیماری ها چیگونگ باعث حفظ و بازیابی انسان می شود سلامت، از روند بهبودی پشتیبانی می کند ، سیستم ایمنی بدن و از بیماریهای بیشماری جلوگیری می کند. جریان انرژی در بدن تحرک را بهبود می بخشد و در نتیجه کل را تقویت می کند سیستم عصبی, خون سیستم و سیستم لنفاوی.

علاوه بر این ، توانایی تمرکز از طریق قدرت ذهنی و عاطفی را افزایش می دهد. بنابراین نه تنها از نظر جسمی بلکه از نظر روانی نیز تأثیر دارد. به ویژه در جامعه مدرن ، در مورد بیماری های موجود تمدن مانند کمر ، تأثیر ویژه ای برای چیگونگ ایجاد می شود درد, خون فشار بالا ، روماتیسم, قلب بیماریها ، سردرد uva

علمی طرح دارویی مانند تمدن غربی که می داند ، می تواند تا حدی به روشهای چینی برگردانده شود ، اما توصیف فقط با زبان چینی امکان پذیر است. ریشه تاریخی چیگونگ بسیار دور است. قبلاً در ژوانگزی اشکال خاصی از تمرین توسط تصاویر ابریشمی منتقل می شد.

در دائوئیسم ، بودیسم و ​​کنفوسیونیسم ، از چیگونگ برای اهداف مذهبی استفاده می شد. دائوئیست "Xu Xun" اصطلاح Qigong را برای اولین بار برای نشان دادن تمرینات مختلف جنگی به کار برد. بر خلاف فلسفه غربی ، جایی که روشهای جدیدی به طور مداوم در حال توسعه است که کل آموزش بر روی آنها انجام می شود (نگاه کنید به آموزش قدرت و غیره)

بنا شده است ، سنت خاور دور به روش هایی برمی گردد که هزاران سال قدمت دارند و از نسلی به نسل دیگر منتقل می شوند. در پنجاهمین سال قرن 50 ، از چیگونگ استفاده می شد سلامت تمرینات توسط پزشک لیو Guizhen. در قدیمی ترین کار چینی ها حدود 200 سال قبل از میلاد

"HUANG DI NEI JING SO WEN" ، تمرینات / تمرینات بدن برای اولین بار برای ایجاد ثبات و حفظ سلامتی نامگذاری شد. با درک غربی ما از سلامتی و حرکت ، تقریباً ترسناک است که چقدر طول کشید تا این بینش حاصل شود. برای اولین بار ، سوابق مربوط به حدود 2500 سال پیش در روستای ماوانگدوی پیدا شد ، جایی که مردم در اشکال مختلف قابل تشخیص بودند کشش و تمرینات تنفسی.

این تمرینات در حال حاضر به عنوان پیشگیری از بیماری های مختلف در نظر گرفته شد. تکنیک های فردی "راهبان شائولین" فقط هماهنگی بسیار کمی در چیگونگ پیدا کردند. این تکنیک ها در درجه اول از روش های تنش عضلانی و تمدد اعصاب.

آنها سعی می کنند خون بصورت متمرکز و به قسمتهای خاصی از بدن بدهید. این آموزش می تواند تا 16 ساعت طول بکشد. بیش از 1000 شکل مختلف چیگونگ در حال حاضر در انستیتوی تحقیقاتی چیگونگ در پکن ثبت شده است. تمرین چیگونگ زمانی شناسایی می شود که حداقل دو یا چهار واحد تمرینی در یک تمرین با هم ادغام شوند.

بدینوسیله سعی می شود بین آسمان ، زمین و انسان تحولی ایجاد شود. این در مورد توجه ، رها کردن و نظم دادن است. این تمرکز توجه آگاهانه ، رشد ناخودآگاه تنش درونی را ایجاد می کند. به خصوص در هنرهای رزمی ستون ایستاده نقش مهمی دارد.

• تمدد اعصاب
• باقی مانده
• جنبش
• تنفس
• تخیل
• موسیقی
• طبیعی بودن