روان پریشی اسکیزوفرنیک چیست؟

روان پریشی اسکیزوفرنیک چیست؟

اسکیزوفرنیک جنون شکل حاد است اسکیزوفرنیا. این اختلالی است که در آن واقعیت آشفته درک می شود. در طول یک جنون ممکن است اتفاق بیفتد که بیمار صداهای عجیب و غریب را بشنود یا ارواح را ببیند که در آنجا نیستند.

غالباً احساس بی قراری و تنش درونی نیز وجود دارد. علائم a جنون می تواند بسیار متغیر باشد و از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. انواع مختلف روان پریشی اسکیزوفرنیک وجود دارد. بهترین شکل شناخته شده ، روان پریشی اسکیزوفرنیک پارانوئید است که در آن پارانویا و احساس مشاهده در پیش زمینه است. اشتباه، اسکیزوفرنیا اغلب با تقسیم همراه است اختلال شخصیت (همچنین اختلال هویت تجزیه ای) ، که در آن شخصیت های مختلف شخص می توانند بدن را کنترل کنند.

علائم روان پریشی اسکیزوفرنیک چه می تواند باشد؟

روان پریشی می تواند به روش های مختلفی خود را نشان دهد و کاملاً متنوع باشد. با این حال ، برخی از علائم متمایز وجود دارد که معمول است. هذیان: در یک وهم ، واقعیت تحریف شده و سو mis تفسیر می شود.

در این حالت ، سایر افراد حتی با استدلال های منطقی نمی توانند اطمینان حاصل کنند که فرد مورد نظر عقاید خود را کنار می گذارد. در طی روان پریشی ، افراد معمولاً احساس می کنند تحت پیگیری یا شنود قرار می گیرند (آزار و اذیت) شیدایی) یا حتی جزئیات پیش پا افتاده را به اشتباه به خودشان ربط می دهند و اهمیت ویژه ای برای آنها قائلند (شیدایی رابطه). به عنوان مثال ، این احساس ممکن است ایجاد شود که گوینده در رادیو یا تلویزیون حتی در صورت پخش اخبار نیز در مورد شخص مورد نظر صحبت می کند.

با این حال ، توهمات مربوط به بدن نیز ممکن است که در آن درک بدن فرد مختل شود. یک توهم معروف دیگر ، مگالومانیا است ، جایی که فرد خود را به عنوان "یک نبوغ سو mis تفاهم" یا "شخصیت برجسته" درک می کند. با این حال ، این هیچ ارتباطی با شخصیت منشعب ندارد ، در آن شخص دارای شخصیت های مختلفی است که می توانند تفکر و عمل را بر عهده بگیرند.

اختلالات منفی: در اینجا ، افراد مبتلا در تشخیص "من" و محیط با مشکل روبرو هستند. آنها این احساس را دارند که دیگران می توانند افکار آنها را بخوانند (انتشار فکر) ، افکار از آنها ربوده می شود سر (برداشت از اندیشه) یا درج شده (الهام از اندیشه). همچنین ، احساس کنترل شدن توسط دیگران ، از خود بیگانگی یا تغییر درک از محیط می تواند منجر شود توهم و اختلالات ادراکی: توهم می تواند با هر پنج درک حسی (شنیدن ، دیدن ، چشیدن ، بوییدن ، احساس) رخ دهد.

به خصوص شنیدن صدا یا دیدن ارواح و چهره ها امری غیرمعمول نیست. مغز قادر به پردازش و تفسیر برداشت های حسی نیست. به خصوص هنگام شنیدن صداها ، مهم است که بررسی کنید آیا صداها با یکدیگر صحبت می کنند یا با شخص مبتلا.

در بسیاری از موارد ، صداها فرمان آور یا توهین آمیز هستند و همچنین می توانند خودکشی را تشویق کنند. در این حالت مهم است که از متخصص کمک بگیرید تا از تسلیم شدن در برابر صدا جلوگیری کنید. دشوار است اگر صداها شخص مبتلا را از صحبت در مورد اینكه صداها وی را به خودكشی تحریك می كنند منع می كنند.

اختلالات تفکر رسمی: معمولاً در اینجا کاهش سرعت در تفکر ، جهش فکر یا پاره شدن افکار محسوس است. افراد مبتلا نیز غالباً از موضوع اصلی گذشته (صحبت گذشته) صحبت می کنند ، کلمات جدیدی (نوشناسی) اختراع می کنند یا فقدان تجربه تفکر را نشان می دهند ، که منجر به جملات غیرمنطقی با قطعات جمله اشتباه می شود.

• هذیان: در یک وهم ، واقعیت تحریف شده و سو mis تفسیر می شود.

  حتی با استدلال های منطقی ، افراد دیگر نمی توانند اطمینان حاصل کنند که فرد مورد نظر عقاید خود را کنار می گذارد. در طی روان پریشی ، افراد معمولاً احساس می کنند تحت پیگیری یا شنود قرار می گیرند (آزار و اذیت) شیدایی) یا حتی جزئیات پیش پا افتاده را به اشتباه به خودشان ربط می دهند و اهمیت ویژه ای برای آنها قائلند (شیدایی رابطه). به عنوان مثال ، این احساس ممکن است ایجاد شود که گوینده در رادیو یا تلویزیون حتی در صورت پخش اخبار نیز در مورد شخص مورد نظر صحبت می کند.

  با این حال ، توهمات مربوط به بدن نیز ممکن است که در آن درک بدن فرد مختل شود. یکی دیگر از توهمات معروف مگالومانیا است ، جایی که فرد خود را به عنوان "یک نبوغ سوers تفاهم" یا "شخصیت برجسته" درک می کند. با این حال ، این هیچ ارتباطی با یک شخصیت شکافته ندارد ، جایی که شما شخصیت های مختلفی دارید که می توانند تفکر و عمل را بر عهده بگیرند .

• تداخل: در اینجا ، افراد مبتلا برای تشخیص "من" از محیط با مشکل روبرو هستند. آنها این احساس را دارند که دیگران می توانند افکار آنها را بخوانند (انتشار فکر) ، افکار از آنها ربوده می شود سر (برداشت از اندیشه) یا درج شده (الهام از اندیشه).

  همچنین احساس کنترل خارجی ، از خود بیگانگی یا تغییر درک از محیط می تواند بوجود آید

• هذیان ها و اختلالات ادراکی: توهم می تواند با هر پنج درک حسی (شنیدن ، دیدن ، چشیدن ، بوییدن ، احساس) رخ دهد. به خصوص شنیدن صدا یا دیدن ارواح و چهره ها امری غیرمعمول نیست. مغز قادر به پردازش و تفسیر برداشت های حسی نیست.

  به خصوص هنگام شنیدن صداها ، مهم است که بررسی کنید آیا صداها با یکدیگر صحبت می کنند یا با شخص مبتلا. در بسیاری از موارد ، صداها فرمان آور یا توهین آمیز هستند و همچنین می توانند خودکشی را تشویق کنند. در این حالت مهم است که از متخصص کمک بگیرید تا از تسلیم شدن در برابر صدا جلوگیری کنید.

  دشوار است اگر صداها شخص مورد نظر را از صحبت در مورد اینكه صداها وی را به خودكشی ترغیب می كند منع كنند.

• اختلالات رسمی تفکر: معمولاً در اینجا کاهش سرعت در تفکر ، جهش فکر یا پاره شدن افکار محسوس است. مبتلایان نیز غالباً از موضوع اصلی صحبت می کنند (گذشته صحبت می کنند) ، کلمات جدیدی (نوشناسی) اختراع می کنند یا فقدان تجربه تفکر را نشان می دهند ، که منجر به جملات غیر منطقی با جمله های جمله اشتباه می شود.

بین علائم مثبت و علائم منفی تمیز داده می شود ، اگرچه اصطلاحات می توانند بسیار گمراه کننده به نظر برسند. علائم مثبت ، به عنوان مثال ، توهم یا توهم که فرایندها و احساسات فکری را "فراتر از حد معمول" گسترش می دهند ، یعنی احتمالاً اضافی هستند.

علائم منفی منجر به کاهش اقدامات منظم و روندهای فکری طبیعی می شود. نمونه هایی از این می تواند کناره گیری اجتماعی ، کمبود قدرت ، بی انگیزگی یا بی خوشی باشد. اما مشکلات شناختی مانند تمرکز و حفظ قدرت نیز می تواند مختل شود.

علائم منفی اغلب قبل از زمان مشخص شده به عنوان شروع واقعی بیماری رخ می دهد. آنها همچنین منجر به ناتوانی قابل توجهی در بیمار می شوند و نباید آنها را دست کم گرفت! افراد مبتلا به روان پریشی معمولاً در زندگی روزمره دچار انواع اختلالات درك ، تفكر ، گفتار و عمل می شوند ، اصطلاحاً اختلالات اساسی.

اختلالات اساسی ، به عنوان مثال ، منجر به مشکلات در تمرکز ، برقراری ارتباط با افراد دیگر ، در تصمیم گیری می شود. بنابراین حتی فعالیتهای روزمره بسیار ساده ، به عنوان مثال بهداشت شخصی ، لباس پوشیدن ، می تواند برای مبتلایان مشکل ساز شود. بیماران به سختی می توانند موقعیت ها و به عنوان مثال احساساتی را که توسط افراد دیگر نشان داده شده در متن کلی ادغام کنند. همه اینها منجر به از دست دادن بیماران به طور متوسط ​​10 امتیاز ضریب هوشی (در مقایسه با نرمال) به دلیل بیماری خود می شود.