مدت مغز استخوان رفلکس شامل همه است واکنش که با دور زدن هوشیاری ، از طریق الیاف رطوبت دار مغز مربوطه از ساقه مغز هدایت می شوند اعصاب مستقیماً به اندام های مectorثر - معمولاً عضلات خاص. ساقه مغز واکنش، که برای محافظت در برابر آسیب قریب الوقوع عمل می کنند ، نقشی اساسی در تعیین آن دارند مغز مرگ قبل از برداشتن عضو. اگر فقط یکی از واکنش وقتی کار می کند مغز استخوان رفلکس ها آزمایش می شوند ، مغز مرگ وجود ندارد و هیچ عضوی برای اهدای عضو برداشته نمی شود.
رفلکس های ساقه مغز چیست؟
رفلکس های ساقه مغز پس از دریافت پیام های حسی مناسب توسط ساقه مغز تحریک می شوند. رفلکس های ساقه مغز با دریافت پیام های حسی مناسب توسط ساقه مغز تحریک می شوند. در بیشتر موارد ، "دستورالعمل های" حرکتی به سمت اندام های مectorثر ، یعنی عضلات خاص هدایت می شوند. ویژگی رفلکس های ساقه مغز تأخیر کوتاه آنها از دریافت پیام های حسی تا اجرای رفلکس است. زمان کوتاه واکنش با دور زدن آگاهی در بیشترین حد ممکن حاصل می شود. سیگنال های حسگر ورودی ابتدا توسط یک پردازش خاص پردازش نمی شوند مغز مناطق و برای ارزیابی کافی برای شروع یک پاسخ داوطلبانه خلاصه می شود ، اما به پتانسیل های عمل مستقیم بدون انحراف تبدیل می شوند. از آنجا که آگاهی در این فرآیند تا حد زیادی دور زده می شود ، رفلکس ها حتی در بیهوشی عمیق عمل می کنند ، بنابراین عملکرد محافظتی بدن حتی در هنگام بیهوشی موقت نیز حفظ می شود. به طور خاص ، این رفلکس ها رفلکس مردمک ، یعنی پلک رفلکس بسته شدن ، رفلکس دهلیزی-چشمی (VOR) و سرفه و رفلکس های گگ. رفلکس های بسته شدن مردمک و درب معمولاً به طور معمول در یک مصدوم بیهوش بررسی می شوند. چه وقت شاگرد با چراغ تشخیصی روشن می شود ، هر دو دانش آموز باید به طور واضح منقبض شوند ، و پلک هنگام لمس قرنیه ، بسته شدن به عنوان یک پاسخ خودکار انتظار می رود.
کارکرد و وظیفه
مهمترین عملکرد و وظیفه محافظت از اندامهای آسیب دیده در برابر آسیبهای قریب الوقوع در اثر بروز ناگهانی شدید نور (رفلکس مردمک) یا تأثیر جسم خارجی بر روی قرنیه توسط حشرات یا سایر ریزها است. پرواز اشیا ((رفلکس قرنیه). رفلکس نای (سرفه رفلکس) محافظت می کند دستگاه تنفسی از ناخواسته استنشاق از اجسام خارجی بزرگتر یا کوچکتر ، و رفلکس حلقی (رفلکس گگ) از مری و دستگاه گوارش از اشیایی که خیلی بزرگ هستند یا ناخواسته وارد آن شده اند دهان و غیرقابل خوردن شود. بسیار مهم برای اثر بخشی عملکرد محافظتی رفلکس های ساقه مغز ، یک زمان واکنش بسیار کوتاه در محدوده میلی ثانیه است. این بدان معنی است که هوشیاری نمی تواند در قوس رفلکس دخیل باشد ، زیرا زمان لازم برای پردازش سیگنال های ورودی بسیار زیاد خواهد بود. در عین حال ، دور زدن هوشیاری این مزیت را دارد که عملکرد محافظتی حتی اگر بیمار بیهوش باشد نیز حفظ می شود. رفلکس گگ و رفلکس دهلیزی-چشمی موقعیت استثنایی خاصی را اشغال می کنند. رفلکس گگ می تواند تا حدی داوطلبانه تحت تأثیر قرار گرفته یا سرکوب شود. این امر معمولاً به فرد نیاز دارد تا قبل از شروع بازتاب گگ ، مثلاً هنگام قرار دادن لوله تغذیه ، بتواند روی آن تمرکز کند. رفلکس دهلیزی-چشمی حتی نقش ویژه بیشتری دارد. عملکرد محافظ مستقیم کمتری نسبت به کارهای عملی دارد که برای کنار آمدن با نیازهای حرکتی روزانه مهم هستند. قدم زدن راست ، در حال اجرا و توالی های حرکتی مشابه را فقط می توان با یک رفلکس چشمی دهلیزی دست نخورده تسلط داد. این وظیفه را دارد که بتواند به رغم سریع بودن ، به دیدن یک جسم در کانون ادامه دهد سر حرکات VOR تضمین می کند که چشم در برابر آن ردیابی کند سر حرکت ، تقریباً قابل مقایسه با دوربین تثبیت شده ژیروسکوپ است. این بدان معنی است که وقتی هستیم آهسته دویدنبه عنوان مثال ، علی رغم حرکت سریع بالا و پایین حرکت سر. VOR توسط اندامهای قوسی و اوتولیتی حس می شود تعادل. کمانها به شتابهای چرخشی و اندامهای اوتولیت به شتابهای خطی پاسخ می دهند. در هر حالت ، چشم ها در مقابل شتاب تجربه شده حرکت می کنند. این همچنین زمانی کار می کند که نه تنها سر بلکه کل بدن در معرض شتاب است.
بیماری ها و بیماری ها
سیر صحیح رفلکس ساقه مغز مستلزم این است که عضلات درگیر و فیبرهای آورنده و زاینده مربوطه باشند اعصاب عملکردی هستند و ساقه مغز می تواند سیم کشی لازم از تکانه های عصبی را فراهم کند. سه رفلکس مربوط به چشم ها یا پلک ها توافقی است. اگر محرک فقط روی یک چشم اعمال شود ، چشم بدون تأثیر نیز رفلکس را دنبال می کند. اگر فقط یک چشم رفلکس را انجام دهد ، محرک های متناوب برای هر دو چشم می توانند تعیین کنند که فیبرهای عصبی آوران یا آوران تحت تأثیر قرار می گیرند. یک اختلال عمده - معمولاً برگشت پذیر - می تواند به دلیل سموم عصبی یا حتی مصرف الکل یا دیگر داروهای. اگر رفلکس مردمک و پلک رفلکس بسته شدن در یک یا هر دو چشم از کار می افتد ، عملکرد محافظتی از بین می رود ، بنابراین فرد آسیب دیده باید با توجه به آسیب های احتمالی قرنیه و با توجه به تابش خیره کننده از نور شدید ، بسیار مراقب باشد. شکست در سرفه رفلکس عواقب جدی تری نسبت به نارسایی رفلکس گگ برای فرد مبتلا دارد ، زیرا رفلکس سرفه غیرفعال به راحتی می تواند رهبری به نفوذ اجسام خارجی - از جمله مایعات - به نای ، با عواقب گاهی جدی تا خطر خفگی. از آنجا که VOR به اندازه مداوم برای پشتیبانی از حرکت ، یک عملکرد محافظتی را انجام نمی دهد ، یک اختلال عملکردی به ویژه یک اثر جدی دارد. حتی پیاده روی طبیعی نیز تنها در شرایط دشوار امکان پذیر است. اگر اندام های دهلیزی خود اختلالات عملکردی را نشان دهند ، به عنوان مثال در نتیجه اختلالات گردش خون یا سنگین الکل مصرف ، نه تنها چرخش حملات و تهوع ممکن است رخ دهد ، اما VOR پیام های حسی گمراه کننده اندام های دهلیزی و حرکات ناخوشایند چشم یا لرزش چشم را دنبال می کند (نیشنگموس) رخ می دهد ، که به طور قابل توجهی وضعیت را بدتر می کند. در قربانیان تصادف بیهوش مشکوک به مرگ مغزی، در صورت تصمیم گیری در مورد برداشتن عضوی برای اهدا ، آزمایش رفلکس های ساقه مغز به عنوان یک معیار مهم برای تعیین مرگ مغزی عمل می کند.
