رفلکس مردمک چشم

رفلکس مردمک سازگاری غیر ارادی چشم با تغییر شرایط نوری را توصیف می کند. عرض شاگرد بازتابنده با نور حادثه تغییر می کند. این رفلکس توسط پاراسمپاتیک کنترل می شود سیستم عصبی و در بینایی و محافظت از شبکیه چشم نقش مهمی دارد.

• اگر محیط بسیار روشن باشد ، محرک نور نیز به همان نسبت زیاد است شاگرد قطر کاهش می یابد (میوز).
• اگر محرک نور کوچک باشد ، یعنی در شرایط تاریک ، شاگرد گسترده می شود (میدریاز).

عملکرد

رفلکس مردمک برای انطباق سریع چشم با شرایط نوری غالب عمل می کند. به محض بیرون آمدن فرد از تاریکی به سمت روشنایی ، ابتدا کور می شود و فقط می تواند محیط اطراف خود را تا حد محدود درک کند. از طرف دیگر ، اگر از یک محیط روشن آمده اید ، محیط اطراف خود را در تاریکی بسیار ضعیف درک خواهید کرد.

به منظور جلوگیری از این شرط از مدت زمان طولانی ، سازوکارهای سازگاری متنوعی در طی تکامل ایجاد شده اند که به افراد اجازه می دهد به سرعت در برابر تغییر شرایط نور واکنش نشان دهند. از بین این مکانیسم های سازگاری ، رفلکس مردمک سریعترین است. بعلاوه ، رفلکس مردمک در خدمت محافظت از شبکیه چشم است.

درد در ناحیه چشم می تواند تحت شدت نور شدید رخ دهد. بدن با باریک شدن مردمک چشم به این واکنش نشان می دهد. این انقباض میزان نوری که به شبکیه چشم می رسد را تا حد زیادی کاهش می دهد.

این مکانیسم محافظتی طبیعی باعث کاهش درد و خطر آسیب به شبکیه چشم. مانند هر رفلکس ، رفلکس مردمک نیز دارای یک قوس رفلکس است که از بخشی تشکیل شده است مغز و بخشی از مغز دور می شود. تعداد نسبتاً زیادی ساختارهای تشریحی در روند بازتاب مردمک دخیل هستند.

این شامل اعصاب و همچنین عضلات چشم. به طور تقریبی ، در صورت بروز نور شدید مردمک چشم باریک می شود تا میزان نور حادثه کاهش یابد. بروز شدید نور به تکانه های الکتریکی شبکیه تبدیل شده و از طریق آن منتقل می شود عصب باصره به مرکز سیستم عصبی.

به ساختارهای ادراکی چشم میله و مخروط گفته می شود. این سلول ها سلول های حسی چشم هستند و وظایف مختلفی دارند. میله ها در درجه اول وظیفه درک دید تاریک و روشن را دارند و بنابراین برای رفلکس مردمک اهمیت بیشتری نسبت به مخروط ها دارند.

در این سلول ها است که تبدیل به سیگنال های الکتریکی صورت می گیرد. قبل از اینکه سیگنالها به عصب باصره، آنها توسط سلولهای میانی بسته بندی و پردازش می شوند. این باعث افزایش حساسیت می شود.

این سلولهای میانی به عصب باصره و سیگنال ها را به صورت بسته ای منتقل کنید. سلولهای عصبی عصب بینایی اکنون ساختارهای مختلف آناتومیکی را دنبال کنید مغز ساقه. اینجا جایی است که سیگنالهای ورودی را پردازش و سپس آنها را رله می کند.

برخی از این سیگنال ها به مغز. با این حال ، این قسمت برای رفلکس مردمک هیچ اهمیتی ندارد. بخشی از قوس رفلکس که تاکنون شرح داده شده است ، به بخشی منتهی می شود مغز.

در ناحیه ساقه مغز ، ناحیه praetectalis ، قسمت دوم قوس رفلکس آغاز می شود. بسته به شرایط نوری ، سیگنال ها از طریق یکی از دو قسمت خودکار به چشم برمی گردند سیستم عصبی. این سیگنال ها یا از طریق عصب مغزی ، عصب چشمی یا سایر رشته های عصبی منتقل می شوند. در شرایط نوری شدید ، سیگنال ها به عضله می رسند که باعث باریک شدن مردمک چشم می شود. در شرایط کم نور ، سیگنال ها به عضله ای می رسند که باعث گشاد شدن مردمک چشم می شود.