بررسی اجمالی
- کمک های اولیه: فرد مبتلا را آرام کنید، انگشت خود را بی حرکت و خنک کنید، با پزشک مشورت کنید
- پیش آگهی: بستگی به صدمات همزمان (مانند شکستگی استخوان)، عوارض احتمالی: محدودیت دائمی حرکت یا انحنا، درد یا تورم مزمن دارد.
- تشخیص: بررسی تحرک انگشت، روش های تصویربرداری مانند اشعه ایکس، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)
- پیشگیری: هنگام بازی با توپ (مانند والیبال یا بسکتبال)، بانداژ نواری بپوشید که مفاصل را تثبیت کند.
دررفتگی انگشت چیست؟
انگشت آسیب دیده متورم می شود و وضعیت نامناسب واضحی را نشان می دهد. تحرک آن به شدت یا به طور کامل محدود شده و باعث درد می شود. ساختارهای اطراف (مانند رباط ها، تاندون ها، کپسول مفصلی، استخوان ها) نیز ممکن است آسیب ببینند.
یکی از علل رایج دررفتگی انگشت، آسیب در حین ورزش با توپ، مانند ضربه نیشگون در والیبال است.
در صورت دررفتگی انگشت چه باید کرد؟
اگر فردی انگشت خود را دررفته باشد، حتی یک فرد غیرعادی نیز معمولاً می‌تواند آن را در نگاه اول تشخیص دهد: انگشت آسیب‌دیده به‌طور مشهودی کج شده و به‌طرف در سطح مفصل جابجا شده است. به عنوان کمک اولیه، در صورت دررفتگی انگشت باید به صورت زیر واکنش نشان دهید:
- به فرد آسیب دیده اطمینان دهید.
- خنک کردن به تورم و درد کمک می کند: یخ یا یک بسته خنک را روی انگشت دررفته قرار دهید.
- فرد مبتلا را نزد پزشک ببرید!
هرگز تکه های یخ یا کیسه خنک را مستقیماً روی پوست برای خنک شدن قرار ندهید، بلکه همیشه حداقل یک لایه پارچه در بین آن قرار دهید. در غیر این صورت خطر سرمازدگی موضعی وجود دارد. هرگز سعی نکنید انگشت خود را بی حرکت کنید. این یک شغل برای دکتر است!
بهبودی چقدر طول می کشد؟
پس از جااندازی دستی توسط پزشک، انگشت کوچک شده تا دو هفته بی حرکت می شود و سپس به مدت چهار تا شش هفته دیگر چسبانده می شود.
پس از مداخله جراحی، فرد مبتلا به مدت چند هفته از آتل استفاده می کند.
عوارض احتمالی
اگر انگشت دررفته به درستی درمان نشود، خطر آسیب دائمی وجود دارد، به عنوان مثال:
- محدودیت حرکت دائمی انگشت، تا سفتی کامل مفصل
- درد مزمن
- تورم دائمی و بدون درد
اگر انگشت دررفته با جراحی درمان شود، گاهی اوقات اتفاق می‌افتد که پس از آن، تحرک آن تا حدودی محدود می‌شود.
در مورد دررفتگی انگشت، گاهی اوقات اتفاق می افتد که استخوان نگهدارنده مفصل می شکند. سپس پزشکان از شکستگی لوکساسیون یا شکستگی دررفتگی صحبت می کنند.
پزشک چگونه دررفتگی انگشت را بررسی می کند؟
دست آسیب دیده اشعه ایکس است. به این ترتیب، پزشک تعیین می کند که آیا مفصل انگشت آسیب دیده به طور کامل در رفتگی (لوکساسیون) یا فقط دررفتگی جزئی (سابلوکساسیون) است. او همچنین می بیند که آیا استخوان های اضافی آسیب دیده اند یا خیر.
گاهی اوقات دررفتگی انگشت نیاز به تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) یا توموگرافی کامپیوتری (CT) دارد. این می تواند آسیب های بافت نرم، مانند آسیب به رباط ها و تاندون ها را تشخیص دهد.
چه روش های درمانی موجود است؟
سپس پزشک اغلب مجدداً با اشعه ایکس بررسی می کند که آیا مفصل به موقعیت صحیح برگشته است یا خیر. او همچنین بررسی می کند که انگشت کوچک شده چقدر متحرک است و آیا تاندون ها و رباط ها به طور طبیعی کار می کنند یا خیر.
درمان جراحی
در مورد دررفتگی انگشت دشوار (مانند شکستگی دررفتگی)، جراحی ضروری است. اگر تنظیم دستی ناموفق باشد، برای مثال در مورد پارگی تاندون، همین امر صدق می کند.
پس از جراحی، انگشت آسیب دیده به مدت چند هفته آتل می شود. پس از آن، فیزیوتراپی توصیه می شود: برخی تمرینات حرکتی به بازیابی تحرک کامل انگشت کمک می کند.
آیا اقدامات پیشگیرانه وجود دارد؟
این همچنین در مورد افرادی که هرگز انگشت خود را دررفته نکرده اند، اما متعلق به گروه خطر هستند، صدق می کند. این عمدتا شامل بازیکنان ورزش با توپ (مانند بازیکنان والیبال، بازیکنان هندبال، بازیکنان بسکتبال) می شود: یک باند نواری روی انگشتان، قبل از بازی اعمال می شود، مفاصل را تثبیت می کند. سپس به این راحتی اتفاق نمی افتد که وقتی توپ به آن ضربه می زند انگشت خود را از جا در می آورید.
