بررسی اجمالی
- علائم: اختلال در تنفس بینی، درد فشار در صورت، احتمالاً ترشح از بینی، بوی بد دهان، تغییر حس بویایی و چشایی، خستگی و خستگی.
- درمان: اسپری های بینی حاوی کورتیزون، محلول های نمکی به صورت قطره، اسپری، شستشو یا استنشاق، در موارد فردی آنتی بیوتیک یا سایر داروهای خاص، احتمالاً جراحی.
- سیر بیماری و پیش آگهی: اغلب این دوره در طول سالها طولانی می شود، گاهی اوقات مشکلات برای تمام عمر باقی می مانند. پیش آگهی، از جمله، به قابل درمان بودن علت بیماری بستگی دارد.
- علت و عوامل خطر: عفونت ها و بیماری های مخاطی، تغییرات آناتومیکی که مانع تهویه و تخلیه ترشحات از سینوس ها می شود، آلرژی ها.
- معاینه و تشخیص: آنامنز، آندوسکوپی، توموگرافی کامپیوتری (CT)، به ندرت تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)، به عنوان مثال در کودکان، احتمالاً آزمایش اسمیر برای تشخیص عوامل بیماری زا، آزمایش آلرژی در صورت لزوم.
سینوزیت مزمن چیست؟
سینوزیت اصطلاح پزشکی برای التهاب سینوس های پارانازال است. اگر علائم سینوزیت بیش از دوازده هفته باقی بماند، پزشکان آن را سینوزیت مزمن می نامند.
سینوزیت مزمن نسبتا شایع است. تخمین زده می شود که حدود یازده درصد از اروپایی ها هر ساله تحت تأثیر آن قرار می گیرند. فرکانس با افزایش سن افزایش می یابد. افراد مبتلا به بیماری های تنفسی مانند آسم، COPD و آلرژی بیشتر در معرض سینوزیت مزمن هستند. علاوه بر این، در زنان بیشتر از مردان رخ می دهد.
علائم سینوزیت مزمن چیست؟
علائم سینوزیت مزمن اساساً مشابه علائم سینوزیت حاد است. با این حال، علائم گاهی اوقات مشخصه کمتری دارند و به همان اندازه واضح نیستند.
به عنوان مثال، علائم معمول سینوزیت مزمن عبارتند از:
- گرفتگی بینی یا تنفس دشوار از طریق بینی
- @ ترشحات بینی
- درد در صورت، در صورت وجود
- بوی بد دهان، در صورت وجود
علائم سینوزیت مزمن نیز بسته به وجود یا نبودن پولیپ تا حدودی متفاوت است. بدون پولیپ، اساساً علائم مشابه در سینوزیت حاد وجود دارد، اما به شکل ضعیف. با پولیپ، تنفس بینی بیشتر مسدود می شود و سردرد و درد صورت برجسته تر است.
پولیپ بینی رشد غشای مخاطی بینی است.
علاوه بر این، سینوزیت مزمن گاهی اوقات برای روان افراد مبتلا استرس زا است. بنابراین، ناراحتی ناشی از سینوزیت مزمن اغلب منجر به احساس کاهش کیفیت زندگی می شود. خواب اغلب دچار اختلال می شود. این به نوبه خود باعث می شود که افراد مبتلا احساس خستگی کنند و کمتر بتوانند در طول روز کار کنند.
چگونه می توان سینوزیت مزمن را درمان کرد؟
سینوزیت مزمن را می توان با داروها، داروهای گیاهی، درمان های خانگی و گاهی اوقات جراحی درمان کرد.
پزشکان معمولاً برای درمان سینوزیت مزمن اسپری بینی حاوی کورتیزون تجویز می کنند. به ندرت از داروهای کورتیزونی استفاده می شود که در کل ارگانیسم عمل می کند (یعنی به طور سیستمیک) و به عنوان مثال به عنوان قرص مصرف می شود.
از سوی دیگر، اسپری های ضد احتقان بینی برای درمان سینوزیت مزمن توصیه نمی شود. اگر آنها برای چندین هفته استفاده شوند، غشای مخاطی به ماده فعال عادت می کند. علائمی مانند احتقان بینی تشدید می شود یا منجر به یک دور باطل می شود.
برخی از عوامل از گروه به اصطلاح بیولوژیک (به عنوان مثال، آنتی بادی های خاص) اثرات مثبت در مطالعات نشان داده اند. با این حال، داروهای بیولوژیک به ندرت برای درمان سینوزیت مزمن استفاده می شود.
سینوزیت مزمن: جراحی
در موارد خاص، پزشکان برای سینوزیت مزمن جراحی را توصیه می کنند. با این حال، این فقط در شرایط خاص ضروری است، به عنوان مثال، زمانی که هیچ یک از اقدامات محافظه کارانه موفقیت آمیز نبوده است. همچنین اگر مشخص شود که تهویه و تخلیه سینوس ها به روش دیگری امکان پذیر نیست، ممکن است پزشک جراحی را توصیه کند.
همچنین در صورت وجود عوارض جدی مانند عفونت استخوان یا ایجاد آبسه، اندیکاسیونی برای جراحی وجود دارد.
داروهای گیاهی برای سینوزیت مزمن
تحقیقات تا به امروز پاسخ روشنی به این سوال ارائه نمی دهد که داروهای گیاهی چقدر برای سینوزیت مزمن مفید هستند.
آیا درمان های خانگی به سینوزیت مزمن کمک می کند؟
پزشکان استفاده از محلول های نمکی را به عنوان یک درمان خانگی برای سینوزیت مزمن توصیه می کنند. این ها را می توان به روش های مختلفی استفاده کرد، به عنوان مثال به عنوان قطره بینی یا اسپری یا به صورت شستشوی بینی. محلول های نمکی حذف ترشحات مخاطی را بهبود می بخشد و باعث تورم غشاهای مخاطی می شود.
استنشاق سالین نیز گاهی در سینوزیت مزمن مفید است.
درمان های خانگی محدودیت های خود را دارند. اگر علائم برای مدت طولانی ادامه داشت، بهتر نشد و یا حتی بدتر نشد، همیشه باید با پزشک مشورت کنید.
آیا هومیوپاتی یا طب سوزنی به سینوزیت مزمن کمک می کند؟
مطالعاتی در مورد استفاده از هومیوپاتی و طب سوزنی برای درمان سینوزیت مزمن وجود دارد. با این حال، کارشناسان وضعیت داده‌ها را تا کنون بسیار نامشخص می‌دانند که نمی‌توان از آن سودی به دست آورد.
مفهوم هومیوپاتی و اثربخشی خاص آن در علم بحث برانگیز است و به وضوح توسط مطالعات اثبات نشده است.
سیر سینوزیت مزمن چگونه است؟
دوره بیماری در سینوزیت مزمن اغلب طولانی است و التهاب مزمن گاهی اوقات برای سالها ادامه می یابد - در موارد شدید، افراد مبتلا باید تا پایان عمر با سینوزیت دست و پنجه نرم کنند. با این حال، با درمان مناسب و مداوم، علائم اغلب بهبود می یابند.
در اصل علت سینوزیت مزمن نقش مهمی در پیش آگهی دارد. هر چه بهتر بتوان علت را از بین برد، احتمال پیش آگهی مطلوب بیشتر است.
بهبود ذهنی علائم نیز مهم است. این به این دلیل است که عواقب سینوزیت مزمن اغلب بر روان بیمار فشار وارد می کند. کیفیت خواب اغلب به دلیل اختلال در تنفس بینی از بین می رود. بنابراین، افراد مبتلا به سینوزیت مزمن اغلب خستگی مداوم را توصیف می کنند.
علت سینوزیت مزمن چیست؟
علل مختلفی برای سینوزیت مزمن وجود دارد. گاهی اوقات التهاب مزمن با عفونت دستگاه تنفسی، به ویژه مخاط بینی با ویروس ها و/یا باکتری ها پیش می آید. از عوامل خطر مهم نیز می توان به تنگ شدن بینی اشاره کرد که تهویه سینوس ها و تخلیه ترشحات را دشوار می کند.
اما برعکس، خطر ایجاد انقباضات در نتیجه التهاب مزمن وجود دارد.
علاوه بر این، گاهی اوقات آلرژی خطر سینوزیت مزمن را افزایش می دهد.
با این حال، مکانیسم های دقیقی که در حین سینوزیت مزمن در مخاط رخ می دهد هنوز به طور کامل شناخته نشده است. محققان، در میان چیزهای دیگر، مشکوک هستند که عملکردهای دفاعی محلی مختل شده است.
چگونه پزشک سینوزیت مزمن را تشخیص می دهد؟
سپس پزشک معاینات مختلفی را برای تعیین سینوزیت مزمن انجام می دهد. آندوسکوپی بینی با آندوسکوپ اهمیت ویژه ای دارد. این یک میله باریک بلند با منبع نور و دوربین در انتهای آن است.
پزشک آندوسکوپ را با دقت به دهانه بینی فشار می دهد و داخل حفره بینی، مجرای بینی و دسترسی های باریک به سینوس ها را بررسی می کند. با انجام این کار، او به دنبال علائم التهاب و همچنین انقباضات آناتومیکی است.
علاوه بر این، پزشکان تکنیک های مختلف تصویربرداری را در اختیار دارند. معاینه اولتراسوند این مزیت را دارد که عملاً هیچ خطری ندارد. اما از بین تمام سینوس ها فقط سینوس های ماگزیلاری و سینوس های فرونتال با استفاده از سونوگرافی قابل بررسی هستند. اهمیت معاینه محدود است.
به طور معمول، هیچ آزمایش آزمایشگاهی برای تشخیص سینوزیت مزمن مورد نیاز نیست. با این حال، اگر مشکوک به بیماری زمینه‌ای دیگری (مانند فیبروز کیستیک، نقص ایمنی خاص، سارکوئیدوز یا موارد دیگر) وجود داشته باشد، پزشک یک آزمایش آزمایشگاهی هدفمند مناسب را ترتیب می‌دهد.
در شرایط خاص، پزشک برای تعیین دقیق پاتوژن‌های درگیر از بینی سواب می‌گیرد.
علاوه بر این، پزشک ممکن است آزمایش آلرژی را به ویژه در بیمارانی که سینوزیت مزمن دارند اما پولیپ بینی ندارند، ترتیب دهد.
چگونه می توان از سینوزیت مزمن پیشگیری کرد؟
همه علل سینوزیت مزمن قابل پیشگیری نیستند. با این حال، برای جلوگیری از تبدیل شدن سینوزیت حاد به سینوزیت مزمن، مهم است که به طور مداوم آن را درمان کنید.
به طور کلی، برای جلوگیری از عفونت و التهاب مزمن، اطمینان از سلامت سیستم ایمنی مفید است. با یک سبک زندگی سالم از سیستم ایمنی خود حمایت کنید. این شامل یک رژیم غذایی سالم و متنوع با مقدار زیادی سبزیجات و میوه های تازه، ماهی و گوشت متوسط تا کم است.
سعی کنید فعالیت بدنی داشته باشید و ورزش کنید. پیاده روی روزانه در هوای تازه شروع خوبی است.
در صورت امکان، از عواملی که برای سلامتی شما مضر هستند یا سیستم دفاعی شما را ضعیف می کنند، اجتناب کنید. از استرس دوری کنید و مطمئن شوید که خواب کافی دارید. سیگار نکشید، زیرا سیگار به طور مداوم غشاهای مخاطی را تحریک می کند.
