درمان دررفتگی مفصل آکرومیوکلاویکولار

چه درمانی برای جایگزینی مفصل آکرومیوکلاویکولار استفاده می شود؟

همانند بسیاری از آسیب ها ، یک روش محافظه کارانه یا جراحی برای جایگزینی مفصل آکرومیوکلاویکولار نیز امکان پذیر است. این تصمیم بستگی به شدت آن دارد دررفتگی مفصل آکرومیوکلاویکولار، علائم و میزان فعالیت بیمار. آسیب های Rockwood I یا Tossy I همیشه محافظه کارانه درمان می شوند ، زیرا هیچ پارگی دستگاه کپسول / رباط رخ نداده است.

درمان توصیه شده برای تخریب مفصل آکرومیوکلاویکولار نیازهای کوتاه مدت ، درد و استفاده از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs ، به عنوان مثال) دیکلوفناک or ایبوپروفن) در ترکیب با محلی ، همچنین دردبا اطمینان درمان یخ (کرایوتراپی) مفصل آکرومیوکلاویکولار. در صورت حرکت شدید درد، مفصل آکرومیوکلاویکولار نیز می تواند برای چند روز در باند بازوی شانه بی حرکت باشد (به عنوان مثال باند Gilchrist). توصیه های درمانی برای آسیب های Rockwood II و Tossy II بحث برانگیز است.

در حالی که برخی از روش های محافظه کارانه همانطور که در بالا توضیح داده شد ، احتمالاً با بی حرکتی تا حدی طولانی تر در باند بازو شانه (1-2 هفته) و فیزیوتراپی بعدی (فیزیوتراپی) ، با اشاره به نتایج خوب عملکرد درمانی ، طرفداری می کنند ، دیگران جراحی را برای دررفتگی مفصل آکرومیوکلاویکولار زیرا آنها معتقدند که عدم تطابق باقی مانده منجر به ایجاد مفصل آکرومیوکلاویکولار می شود آرتروز. به نظر ما ، پس از سنجش جوانب مثبت و منفی ، باید در هر مورد جداگانه با بیمار تصمیم گیری شود. هیچ یک و نه رویکرد دیگر اساساً اشتباه نخواهد بود.

درمان جراحی

در مورد اندیکاسیون جراحی دررفتگی آکرومیوکلاویکولار که با آسیب های Rockwood III یا Tossy III شروع می شود ، به خصوص در بیماران فعال ، جوان یا بیمارانی که غالباً باید در حرفه خود سربار کار کنند ، اتفاق نظر وجود دارد. در این موارد ، یک رویکرد محافظه کارانه منجر به محدودیت های عملکردی شانه می شود. به منظور عدم خطر ابتلا به عوارض جراحی ، درمان محافظه کارانه برای بیماران مسن تر توصیه می شود.

چندین روش جراحی وجود دارد که برای جایگزینی مفصل آکرومیوکلاویکولار استفاده می شود. آنها در نحوه تثبیت مفصل آکرومیوکلاویکولار متفاوت هستند. همه مزایا و معایب خود را دارند.

بازسازی دستگاه کپسول / رباط اختیاری است. روند این است که ساختارهای پاره شده را به خود ترمیم برسانیم. به نظر بسیاری از افراد ، هیچ پایداری در مفصل آکرومیوکلاویکولار هیچ مضراتی ندارد.

دیگران ترجیح می دهند دستگاه کپسول / رباط را بخیه بزنند.

• بخیه بستن: یک نخ پایدار به آرامی در حال حل شدن (به عنوان مثال طناب PDS) از زیر کوراکوئید عبور کرده و تا انتهای آن بسته می شود استخوان یقه با راه اندازی مفصل شانه. مزیت: بدون کاشت فلز.

  تحرک خوب شانه عیب / خطر: از بین رفتن کاهش (صعود مجدد ترقوه). آسیب عصبی (N. musculocutaneus).

• صفحه قلاب: یک صفحه فلزی با انتهای خمیده خود در زیر قرار می گیرد آکرومیون و قسمت مستقیم آن با پیچاندن آن به انتهای ترقوه جانبی متصل می شود مفصل گوشه شانه.

  مزیت: ضعف / خطر پایداری: محدودیت حرکتی شانه. ممکن است نشانگان گیرافتادگی شانه. حذف فلز لازم پس از 6 هفته.

• تسمه کشش: تثبیت اتصال با یک یا دو سیم Kirschner حاصل می شود که از طریق شرکای مشترک سیم آکرومیون و ترقوه و در اطراف آن یک حلقه سیم در هشت دور پیچیده شده است.

  مزیت: پایدار آسیب عصبی بعید است. نقطه ضعف خطر: فلز شکستگی.

  مهاجرت فلزات. محدودیت حرکت

• اتصال پیچ: پیچ از جانبی استخوان یقه انتهای داخل کوراکوئید باعث ایجاد ثبات در مفصل آکرومیوکلاویکولار می شود. مزیت: ضعف / خطر پایداری: شل شدن پیچ.

  پیچ شکستگی. محدودیت حرکت استخوان یقه شکستگی امکان پذیر است.