هدف درمانی
بهبود علامت شناسی
توصیه های درمانی
- ضد التهابی داروهای (داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی ، NSAIDs) ، به عنوان مثال ، دیکلوفناک, ایبوپروفن [هیچ اثر قابل توجهی پایدار ندارد!].
- در مراحل اولیه بیماری: آتل شبانه مچ دست و نفوذ محلی از کورتیزون (گلوكوكورتيكوئيدها) تا آنجا که ممکن است دوزهای کوتاه و کم (به عنوان مثال یکبار 20 میلی گرم متیل پردنیزولون) غار (هشدار)! با نفوذ ("قرار دادن" ؛ تزریق) با هیدروکورتیزون ، خطر پارگی تاندون (پارگی تاندون) وجود دارد!
- همچنین به بخش «بیشتر درمان".
یادداشتهای بعدی
- ایبوپروفن: افزایش خطر قلبی عروقی در دوزهای حداکثر 1,200 میلی گرم در روز مشاهده نشد.
- در مطالعه ای بر روی 212 بیمار با خفیف تا متوسط سندرم تونل کارپ، اثر تزریق کورتیکواستروئید با آن مقایسه شد مچ دست آتل بعد از 6 هفته ، یک تزریق کورتیکواستروئید موثرتر از بود مچ دست مراقبت از آتل.
