تنگی کاروتید بدون علامت
جراحی درمان (CEA: به زیر مراجعه کنید) برای تنگی کاروتید بدون علامت> 60٪ ، خطر آمبولی بالا و کسانی که امید به زندگی> 5 سال دارند و دارای دور محصولی هستند ضربه/ میزان مرگ و میر کمتر از 3 a یک مزیت اثبات شده دارد [دستورالعمل های ESC 2017]. طبق دستورالعمل فعلی ESC ، در مقایسه با دستورالعمل های قبلی 2011 در مورد توصیه های تجویز مجدد عروق در بیماران مبتلا به تنگی کاروتید بدون علامت (تنگی 60-99٪) خویشتن داری بیشتری وجود داشته است. اندارترکتومی یا استنت لانه گزینی (در زیر را ببینید) فقط در بیمارانی که احتمال خطر آنها افزایش یافته است باید مورد توجه قرار گیرد ضربه می تواند عینیت یابد (توصیه IIa). در حضور تنگی کاروتید بدون علامت کاروتید بدون علامت ، باید CEA (زیر را ببینید) در نظر گرفته شود مگر اینکه خطر جراحی افزایش یابد و یک یا چند یافته بالینی یا تصویربرداری همراه با افزایش خطر مربوط به کاروتید باشد. ضربه در طی پیگیری [دستورالعمل S3]. عوامل مرتبط با افزایش خطر سکته مغزی در تنگی کاروتید بدون علامت (اصلاح شده از [دستورالعمل های ESC 2017]):
| علائم بالینی * | حمله ایسکمیک ترانزیستور متقابل (TIA) یا آپوپلکسی (سکته مغزی) |
| تصویربرداری مقطعی از مغز | انفارکتوس ساکت یک طرفه ("در همان طرف") |
| سونوگرافی (سونوگرافی) | پیشرفت و افزایش تنگی تنگی (> 20). |
| تشخیص آمبولی خود به خودی (HITS) توسط ترانس جمجمه ("از طریق جمجمه") سونوگرافی داپلر (TCD) | |
| ذخیره عروق مغزی مختل شده است. | |
| پلاک های بزرگ (> 40 میلی متر مربع) | |
| "پلاک های اکوالوسنت" ("پلاک های شفاف اکو"). | |
| افزایش ناحیه هیپوژوژنیک کنار هم. | |
| آنژیوگرافی MR (MRA) | خونریزی داخل پلاک |
| هسته نکروز غنی از لیپید |
* سن پیش بینی کننده نتیجه بدتر نیست.
افسانه
- HITS: سیگنال گذرا با شدت زیاد
- MR آنژیوگرافی: آنژیوگرافی با تشدید مغناطیسی (MRA).
تنگی کاروتید علامت دار
موارد مصرف مجدد عروق (→ اندارترکتومی) [دستورالعمل های ESC 2017].
- از درجه ای از تنگی داخلی شریان کاروتید از 50٪ ، اگر خطر محیطی متحمل شدن از آپوپلکسی (سکته مغزی) یا مرگ در نتیجه عمل کمتر از 6٪ باشد.
- تجمع مجدد عروق به وضوح بالاتر از درجه تنگی 70٪ توصیه می شود (کلاس توصیه شده ، سطح شواهد A).
- اگر درجه تنگی بین 50 تا 69٪ باشد ، باید عمل عروق مجدد انجام شود (توصیه کلاس IIa ، سطح شواهد A)
پس از یک واقعه نورولوژیک در تنگی کاروتید ، اندارترکتومی کاروتید (CEA) باید در اسرع وقت انجام شود. به طور خاص ، مزایای CEA:
- مردان
- Patienten,en
- > 70 سال
- با تنگی ناکافی
- وثیقه عدم کفایت گردش (گردش خون دور زدن).
سفارش 1
- ترومبوآندارترکتومی کاروتید (TEA کاروتید ؛ اندارترکتومی کاروتید ، CEA) - در موارد تنگی شریان کاروتید درجه بالا (باریک شدن) ، ترومبوآندارتترکتومی (TEA ؛ جراحی مجدد عروق) با پلاستی اتساع انجام می شود:
- در بیماران با تنگی 70-99٪ پس از ایسکمی شبکیه (کاهش می یابد) خون جریان به شبکیه چشم / شبکیه) ، TIA (حمله ایسکمی گذرا؛ اختلال گردش خون ناگهانی مغز منجر به اختلال عملکرد عصبی می شود که در عرض 24 ساعت برطرف می شود) ، یا سکته بدون انسداد ، CEA باید انجام شود.
- CEA همچنین باید در بیماران با تنگی علامت 50-69٪ انجام شود که خطر جراحی افزایش ندارد.
[نیاز به جراحی در مرکزی با میزان عارضه <3٪]
تنگی کاروتید بدون علامت: خطر سکته 5 ساله برای بیماران جراحی 5-6 and و برای بیماران غیر جراحی 11 is است. تنگی کاروتید علامت دار: ECA منجر به کاهش مطلق سکته در حدود 16 می شود. نکاتی در مورد درمان کمکی محافظه کارانه در شرایط CEA:
- استیل سالیسیلیک اسید (ASA)
- بهینه سازی عروقی دارو و غیر دارویی عوامل خطر.
سفارش 2
- استنت شریان کاروتید (CAS) - قرار دادن پروتز فلزی که در حال انبساط است و شریان تنگ شده را باز نگه می دارد [نیاز به جراحی در مرکزی با میزان عارضه <6٪]. نشان داده شده برای:
- CAS ممکن است در بیماران علامتی با تنگی کاروتید 50-99٪ و خطر جراحی طبیعی در نظر گرفته شود [دستورالعمل S3].
- افزایش خطر جراحی
- پارزی متقابل عصب حنجره راجعه (فلج عصب حنجره).
- تنگی رادیوژنیک - باریک شدن شریان ناشی از تشعشعات یونیزان.
- شرایط آناتومیکی دشوار مانند مکان های غیرقابل جراحی با جراحی.
- درجه بالاتر تنگی داخل جمجمه یا داخل قفسه سینه.
- تنگی پشت سر هم - دو تنگی پشت سر هم در یک شریان.
- شرایط بعد از CEA
یادداشتهای بعدی
- یک مطالعه طولانی مدت (10 سال) نشان داد که استنت کاروتید (کاشت یک استنت در شریان کاروتید) در بیماران مبتلا به تنگی کاروتید علامت دار ، آنها را از آپوپلکسی بعدی (سکته مغزی) به عنوان ترومبوآندارترکتومی کاروتید کلاسیک (CEA) که در آن شریان باریک پوست کنده شده محافظت می کند. یعنی کلسیم رسوبات با جراحی برداشته می شود. با این حال ، استنت گروه بعد از پنج سال 71٪ افزایش خطر نشان داد (خطر تجمع برای اندارتركتومی: 9.4٪ در مقابل 15.2٪ برای استنت گذاری كاروتید).
- پیگیری 10 ساله آزمایش CREST هیچ تفاوتی بین استنت گذاری و ترومبوآندارترکتوری (TEA) در بیماران مبتلا به تنگی کاروتید نشان نداد. نقطه پایان اولیه مطالعه آپوپلکسی (سکته) ، انفارکتوس میوکارد بود (قلب حمله) ، و مرگ به هر علتی. نتیجه در 10 سال: گروه استنت میزان رویداد 11.8٪ و در گروه TEA 9.9٪.
- مطالعه دیگر مبتنی بر پایگاه داده ای از بیمه گر دولت ایالات متحده ، مدیکر ، مزایای استنت های کاروتید را زیر سوال می برد:
- 1.7/30 درصد بیماران در حالی که هنوز در بیمارستان بودند یا در XNUMX روز اول بعد از عمل (بعد از جراحی) فوت کردند
- 3.3٪ دچار TIA شدند (حمله ایسکمی گذرا؛ اختلال گردش خون موقت مغز) یا آپوپلکسی (سکته) در دوره فوق الذکر ، 2.5٪ سکته قلبی (حمله قلبی)
- در 2 سال پس از کاشت استنت ، 37٪ از بیماران مبتلا به تنگی بدون علامت مرده بودند.
این احتمال وجود دارد که پیش آگهی ضعیف ، میانگین سنی بالای 76 سال و بیماری های همراه (بیماری های همزمان) را توضیح دهد. میزان مرگ و میر دو ساله (نرخ مرگ) در افراد بالای 80 سال تقریبا 42٪ بود.
- در سال 2016 ، کمیته مشترک فدرال (GBA) استنت های داخل جمجمه را برای پروفیلاکسی آپوپکسی به عنوان سلامت مزیت بیمه برای بیماران مبتلا به تنگی شریانی داخل جمجمه. موسسه کیفیت و کارایی در سلامتی مراقبت (IQWiG) ، به سفارش GBA ، افزایش قابل توجهی در سکته های مغزی در این گروه بیمار پیدا کرد.
- توجه: تنگی مزمن کاروتید که در طی سالیان متمادی به آرامی ایجاد می شود ، احتمال کمتری دارد رهبری به apoplexy از آنچه قبلا تصور می شد. بر اساس مطالعه ای که روی 3,681،1995 بیمار مبتلا به تنگی کاروتید تحت درمان از سال 316 انجام شده است ، XNUMX بیمار قبلاً هنر مسدود داشته اند. شریان کاروتید هنگامی که بیماران به کلینیک مراجعه کردند فقط یک بیمار (0.6٪) از این افراد قبلاً دچار آپوپلکسی شده بودند. سه بیمار دیگر (0.9٪) در طی مشاهده بیشتر (تا آگوست 2014) دچار آپوپلکسی شدند.
- مطابق با CEA یا CAS ، میزان مرگ و میر (میزان مرگ و میر) طی سال اول بین 2-5٪ است. در مورد مرگ و میر طولانی مدت (میزان مرگ و میر طولانی مدت) ، هیچ تفاوتی بین CEA و CAS [دستورالعمل S3] یافت نمی شود.
