درمان جدا شدن زودرس جفت
درمان از جدا شدن زودرس جفت بستگی به درجه جدا شدن ، شرط از مادر و وضعیت کودک. اگر خونریزی واژینال کمی باشد و شرط مادر و جنین قابل توجه نیست ، استراحت در تختخواب و معاینات تحت شرایط بستری انجام می شود. این خصوصاً در مواردی وجود دارد که بارداری هنوز در مراحل اولیه است.
تا هفته بیستم از بارداری، از کورتیکواستروئیدها نیز می توان برای القا استفاده کرد ریه بلوغ در جنین. اگر خونریزی متوقف شود و شرط مادر و جنین ثابت می ماند ، بیمار همچنین می تواند از بیمارستان مرخص شود. در موارد شدید ، هدف اصلی ایجاد ثبات در گردش خون مادر است.
کنترل های مشبک نزدیک ضروری است ، به این وسیله توجه ویژه ای به انعقاد بیمار می شود تا بتواند در صورت بروز ناهنجاری در روند انعقاد بیمار مداخله کند. در صورت لزوم اکسیژن و خون اداره می شود اگر وضعیت مادر و کودک به خطر بیفتد ، زایمان فوری با عمل سزارین ، مستقل از زمان بارداری و حتی اگر جنین هنوز زنده نباشد. زایمان نیز در بارداری های پیشرفته از هفته سی و هفتم انجام می شود. اگر وضعیت بیمار و جنین پایدار باشد ، می توان اقدام به زایمان واژینال کرد ، در غیر این صورت سزارین انجام می شود.
پیش بینی جدا شدن زودرس جفت
درجه بالاتر از جدا شدن زودرس جفت تهدیدی برای زندگی مادر و کودک است. در موارد شدید ، مرگ و میر مادران حدود یک درصد است ، در حالی که مرگ و میر نوزادان به شدت وابسته به هفته بارداری و وزن هنگام تولد است و بین 10-50 ies متفاوت است. بسته به سرعت مداخله پزشکی ، آسیب دائمی یا موقت سلامت همچنین می تواند رخ دهد. از جمله این موارد ، به عنوان مثال ، شیرخوارگی مغز و آسیب رشدی ناشی از کمبود اکسیژن. باتجربه جدا شدن زودرس جفت همچنین خطر عود در بارداری بعدی را افزایش می دهد.
تمام مقالات این مجموعه:
