معرفی
تاندوواژینیت التهاب تاندون است ، معمولاً در مچ دست، شانه یا مچ پا حوزه. اگرچه این التهاب بدون توجه به علت ، علائم مشابهی ایجاد می کند ، اما باید متفاوت از علت اصلی آن درمان شود. سه علت اصلی وجود دارد که می تواند ایجاد کند غلاف تاندون التهاب
بیشترین گروه ، تحریکات ناشی از لقاح نادرست است ، بنابراین اطمینان از محافظت کافی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در مورد تنوسینوویت ناشی از عوامل بیماری زای باکتریایی (مانند استافیلوکوک) ، آنتی بیوتیک درمانی اصلی ترین درمان است. در مورد تاندوسینوویت ، که بر اساس یک بیماری روماتیسمی موجود ایجاد می شود ، درمان بستگی به بیماری اساسی مربوطه دارد.
در صورت التهاب در ناحیه تاندون ناشی از فشار نادرست ، بی حرکتی فرد آسیب دیده مفاصل اغلب اولین قدم برای بهبود حاد علائم است. اگر این کار به راحتی امکان پذیر نیست ، از باند ، باند یا حتی a پشتیبانی می کنید گچ بازیگران می توانند مفید باشند. همچنین می تواند به ارتقا the منطقه آسیب دیده به منظور بهبود کمک کند لنف زه کشی.
خنک شدن ناحیه آسیب دیده نیز باعث تسکین می شود درد، به خصوص اگر تحریک همراه با تورم شدید باشد. از پمادهای خنک کننده و ضد التهاب نیز می توان استفاده کرد. با این حال ، اگر قبلاً التهاب تاندونیت دارید ، گرما اغلب از خنک شدن دلپذیر است.
به طور کلی ، اگر علائم حتی پس از 7-14 روز استراحت و خنک شدن از بین نرفته باشد ، باید حداکثر با پزشک مشورت شود. به عنوان دارویی ، درمانی با ضد التهاب اندازه گیری می شود داروهای ضد درد توصیه می شود ، به طور طبیعی پس از مشورت با پزشک معالج. در بیشتر موارد ، این مورد نیز برای کنترل شکایات کافی است.
این داروها شامل داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی ، مانند ایبوپروفن or دیکلوفناک. اینها دارای مزیت خاصی هستند که نه تنها باعث تسکین می شوند درد بلکه واکنش التهابی را که علت مشکل است مهار می کند. با مصرف طولانی مدت ، a معده برای جلوگیری از عوارض جانبی ، همیشه باید از محافظت مانند مهار کننده های پمپ پروتون استفاده شود.
دیگر داروهای ضد درد مانند پاراستامول or اسپرین این اثر ضد التهابی را ندارند و بنابراین کمتر مناسب هستند. اگر این داروها کافی نباشند ، پزشک همچنین می تواند از آمپول برای کاهش التهاب استفاده کند. اینها معمولاً حاوی کورتیزول و بی حس کننده موضعی هستند و بنابراین دارای یک ضد التهاب و درداثر ایمان آورنده
از آنجا که این یک روش نسبتاً تهاجمی است ، باید مزایا و معایب آن را به دقت سنجید. با این حال ، کورتیزول موجود می تواند التهاب را خیلی سریع و به طور موثر در محل قطع کند. در هر صورت باید تدابیری اتخاذ شود تا از تحریک بیشتر جلوگیری شود.
این موارد شامل ، به عنوان مثال ، استفاده از صفحه کلیدهای ارگونومیک در محل کار یا در صورت امکان جلوگیری از فعالیتهای مضر. این شامل هر چیزی است که شامل اجرای مکرر حرکات یکنواخت در مفصل آسیب دیده باشد. این شامل ، به عنوان مثال ، توالی حرکتی در حین ورزش یا نواختن ساز است.
اگر تحریک ناشی از نوع خاصی از ورزش باشد ، باید از فعالیت مربوطه به مدت حدود 3-6 ماه جلوگیری شود تا از تحریک مجدد یا ایجاد التهاب مزمن جلوگیری شود. غالباً از سرگیری سریع فعالیت تحریک آمیز علت مشکلات طولانی مدت یا مکرر است. بسته به علائم ، فیزیوتراپی همچنین می تواند به عنوان یک اقدام حمایتی برای اصلاح وضعیت بد بد عادت شده مفید باشد. علاوه بر این ، درمان با دستگاه های جریان تحریک (نگاه کنید به: الکتروتراپی) و یا سونوگرافی گاهی اوقات به عنوان گزینه دیگری ارائه می شود ، که همچنین باید منجر به بهبود التهاب شود.
